“Belgen kennen wat van kernwapens”, zegt Francken, maar SCK CEN in Mol voelt zich niet aangesproken: “Niet ons domein”

“Als VS kernwapens terugtrekken uit Europa en Poetin blijft bedreigend, gaan we moeten schakelen”, zei Francken woensdagavond in De tafel van Gert. Nu president Trump het Atlantische bondgenootschap onder druk zet, kijkt Europa naar Franse kernwapens om de Amerikaanse nucleaire paraplu te vervangen. “Maar ik weet niet of Italië en Duitsland akkoord zullen gaan met alles in handen van Parijs te geven”, aldus Francken. “Dan denk ik dat Duitsland zelf een kernprogramma zal ontwikkelen en dat de Belgen op dat moment gaan zeggen: ‘Wij kennen daar wel wat van.’ Dat zou kunnen.”

De uitspraak van Francken is niet uit de lucht gegrepen. België heeft een lange traditie op het vlak van nucleaire innovatie, weliswaar via de grondstoffen van zijn voormalige kolonie Congo. Honderd jaar geleden was radium het bekendste Belgische exportproduct. En tijdens de Tweede Wereldoorlog leverde ons land uranium aan de Verenigde Staten voor de bouw van de eerste atoombom. 

Al die nucleaire expertise is sinds 1952 ondergebracht in het SCK CEN in Mol. Maar nucleaire wapens? Dat is nog wel iets anders, benadrukt woordvoerder Wendy De Groote. “Wij doen enkel onderzoek naar vreedzame nucleaire toepassingen. Je treft bij ons geen onderzoek dat nog maar gelinkt is aan militaire toepassingen. Onze onderzoeksgebieden zijn allemaal gericht op de grote maatschappelijke uitdagingen zoals klimaatverandering, afvalbeheer en de strijd tegen kanker. De ontwikkeling van kernwapens behoort niet tot ons domein. Integendeel. Met onze technologie zorgen we ervoor dat landen zich aan het kernstopverdrag (dat kernproeven verbiedt, red.) houden.”