Hoe kwam de zege tot stand?

Al snel reed een viertal weg met daarbij drie Belgen: Quinten Hermans, Milan Fretin en Dries De Bondt werden vergezeld door Kaden Groves. Al snel kwamen ook Taco van der Hoorn en Luke Lamperti aansluiten. Het zestal werkte goed samen en het doel was duidelijk: voorop blijven. Fretin en Groves lieten zelfs de tussensprint links liggen.

Milan Fretin duwde zelfs zo erg door in de afdaling van La Cima dat hij onderuit schoof en van fiets moest wisselen. Gelukkig bleef de schade beperkt en kon onze Fretin gewoon verder. Toch lukte het de kopgroep niet om hun voorsprong verder dan twee minuten uit te bereiden. Dat kwam door het harde werk van Q36.5 Pro Cycling Team. De ploeg van Tom Pidcock deed er alles aan om de kopgroep in hun greep te houden.

Dan was het tijd voor de eerste gravelstrook van de dag: de Pieve a Salti. Die bracht meteen spektakel. Door de stofwolken was het bijna niet te zien, maar Wout van Aert begon op kop aan die strook. Al snel werd hij voorbijgereden door de stoomtrein van Lidl-Trek, met Mads Pedersen als locomotief. De Deen trok het hele peloton uit elkaar. Iedereen die niet goed gepositioneerd zat, had pech.

Dat was vooral het geval voor roze trui Ulissi. De Italiaan verloor al snel twee minuten en zouden we niet meer terug zien. In de kopgroep moest ondertussen zowat iedereen lossen. Alleen Kaden Groves en Quinten Hermans bleven nog over aan het einde van de strook. In het peloton was er een breukje ontstaan, maar zowat alle favorieten zaten nog vooraan.

Al snel volgde de tweede strook: de Serravalle. Daar ontstond de echte chaos. Eerst schoof Michael Storer (Tudor Pro Cycling Team), nummer acht in het klassement, onderuit. Niet veel later knalde Primoz Roglic en Tom Pidcock op een gevallen Lucas Hamilton. Een rampzalig begin van de gravelstrook voor de twee toppers. Na de val moesten beide renners ook nog eens van wiel wisselen, waardoor ze beide veel tijd verloren. Een groep van vijf renners kwam bij de twee overgebleven koplopers: Wout van Aert, Egan Bernal, Thymen Arensman, Brandon Rivera en Isaac del Toro kwamen tot bij Hermans en Groves.

Na afloop van de tweede sector was er al serieuze schade zichtbaar. De zeven koplopers reden een halve minuut voor een uitgedund peloton met een aantal favorieten: Aysuo, Carapaz, Ciccone en Tiberi waren een aantal van deze namen. Een groep met Pidcock, Roglic en Gee zat al op een minuut van de kop. Tom Pidcock maakte wel indruk in die groep door vanop de kop het verschil zelf zo goed mogelijk te verkleinen.

Dan maar richting de derde strook. De San Martino in Grania werd vooraf aangeduid als de zwaarste en we bleven hetzelfde wedstrijdbeeld zien. INEOS Grenadiers zette Arensman en Rivera vol in dienst voor Bernal. Thymen Arensman moest al snel lossen uit de groep, zodat de koplopers nog met vier overbleven op het einde van de langste sector: Bernal, Rivera, Van Aert en Del Toro reden hard door, maar konden niet voorkomen dat een sterke Mathias Vacek vanuit het peloton naar het viertal sprong.

De vierde en kortste strook bleek een voorbode: Isaac del Toro plaatste een verschroeiende versnelling en alleen Wout van Aert kon volgen. Vacek en Bernal hadden geluk dat de strook nog geen kilometer lang was en ze nog konden terugkeren. Maar hun lot werd bezegeld in de laatste strook. Het was opnieuw Del Toro die de boel liet ontploffen en alweer was Wout van Aert de enige die kon volgen.

Met z’n tweeën reden Van Aert en Del Toro dan richting Siena. Er werd onderweg nog veel gesproken, maar de uiteindelijke beslissing zou vallen in de steile straten van Siena. Isaac del Toro begon goed op kop en Wout van Aert leek het even moeilijk te hebben op de steilste stroken, maar kraken deed onze landgenoot niet. Vlak voor het ingaan van de bochtige laatste meters, kwam Van Aert voorbij de Mexicaan. Daarna zette Wout van Aert de afdaling in en wist op kop te blijven. Isaac del Toro deed nog wel zijn uiterste best om opnieuw naar de kop te komen, maar Van Aert zette zijn ervaring in om als eerste over de meet te komen in Siena.

Isaac del Toro neemt wel de roze trui over van Diego Ulissi en staat ook meteen sterk in de leiderpositie. Hij heeft meer dan een minuut voorsprong op zijn ploeggenoot Ayuso en 2’25” van Primoz Roglic.

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

Klik hier om uw voorkeuren aan te passen

Wat deden de Belgen?

Uiteraard was de beste Belg vandaag Wout van Aert. Het is zijn eerste overwinning van het seizoen en zijn 50ste profoverwinning ooit.

Milan Fretin, Quinten Hermans en Dries De Bondt maakten deel uit van de kopgroep, maar de favorieten gaven hen nooit veel ruimte. Hermans maakte wel nog even deel uit van de kopgroep met Wout van Aert, na de eerste twee gravelstroken. Maar ook hij moest al snel lossen.

Ook Edward Planckaert maakte veel indruk vandaag. Hij maakte de hele dag deel uit van het ‘peloton’ met onder andere Ayuso en Bernal. Planckaert eindigde ook nog knap elfde, op 1’12” van Wout van Aert.