Oppermachtige Tadej Pogacar voert bisnummer op in koninginnenrit van Dauphiné

Op 13 kilometer van de streep – we zaten dan al op de slotklim – zat het avontuur van Romain Bardet erop. De morgen afscheidnemende Fransman was de laatste overblijver van een vroege vlucht van vijftien renners. Die groep was uit elkaar gespat op de Col de la Croix de Fer, de middelste van de drie beklimmingen van deze etappe. Allemaal cols van buiten categorie. Een korte maar pittige rit dus.

In het peloton was het tot dan vooral UAE Emirates – XRG dat het tempo bepaalde in functie van kopman en gele trui Tadej Pogacar. Al ontpopte de kopman zich in aanloop van de slotklim ook even tot knecht door aan de volgwagen een bidon op te halen voor ploegmakker Pavel Sivakov.

Op de Valmeinier (16,5 kilometer aan 6,7% gemiddeld) was het Sepp Kuss die als eerste de knuppel in het hoenderhok gooide. Op twaalf kilometer van de top achtte Pogacar vervolgens zijn moment gekomen. Na de laatste inspanning van Sivakov, die Kuss weer tot de orde had geroepen, muisde de Sloveen ervandoor. Van Remco Evenepoel was er net als gisteren geen spoor, terwijl Jonas Vingegaard slechts een paar seconden het wiel van de gele trui kon houden.

Achter Pogacar en Vingegaard toonde Florian Lipowitz, de nummer drie in de stand, zich voor de tweede dag op rij de beste klimmer. Daarna volgde dan Evenepoel, maar die moest al snel een halve minuut toestaan. In tegenstelling tot gisteren reed Pogacar de tegenstand niet helemaal in de vernieling. Vijf kilometer na zijn aanval volgde zijn Deense rivaal nog op een twintigtal seconden, Evenepoel volgde op een dikke minuut.

In de daaropvolgende kilometers kon Vingegaard min of meer standhouden, maar Evenepoel moest nog meer tijd toegeven. Onze landgenoot werd wel niet geholpen door Tobias Johannessen, die de hele tijd aan zijn wiel kleefde maar nooit overnam. In de slotkilometers sprong de Noor nog achter de rug van Evenepoel weg naar de vierde plaats. De dubbele olympische kampioen eindigde op 2’39” van Pogacar.