>Mensen met een werkloosheidsuitkering, maar die door de VDAB als ‘niet-toeleidbaar’ worden erkend, verliezen door de beperking van de werkloosheidsuitkering in de duur van de arizonaregering eveneens hun uitkering. Zonder dat er voor hun specifieke situatie een oplossing komt.
>Het gaat bijvoorbeeld om mensen als Liesbeth*. Door haar blindheid ervoer Liesbeth veel hindernissen op haar carrièrepad. ‘Discriminatie bijvoorbeeld. Zodra interimkantoren weten dat je blind bent, hoeven ze je niet’, zegt ze.
Wat met aangepast werk, hoor ik u vragen? Dat komt dadelijk aan bod.
>Toch is Liesbeth een tijd aan de slag geweest als helpdeskmedewerker en secretariaatsmedewerker, waar ze werd wegbezuinigd door automatisatie. Na een bijkomende opleiding werkte Liesbeth ook 18 maanden als kandidaat-ondernemer en als freelancer. Maar de verplaatsingen tot bij de klant, waarbij ze vaak gebruik moest maken van een taxi, maakte dat ze niet uit de kosten kwam.
Het leven is duurder als je hulp nodig hebt, hoe hard je ook werkt. Gaan we werkelijk tegen mensen met een beperking zeggen: “Dan moet je maar 2 keer zo goed zijn als gewone mensen, anders verdien je geen geld en dus geen eten en dak boven uw hoofd”?
>Als Liesbeth haar werkloosheidsuitkering verliest, kan ze een aanvraag doen voor een leefloon bij het OCMW of een inkomensvervangende tegemoetkoming bij de FOD Sociale Zekerheid, maar dan volgt een onderzoek naar haar persoonlijke situatie op basis van haar zogenoemde ‘verdienvermogen’, of de mate waarin iemand met een handicap zelfstandig een inkomen kan verwerven.
>Dat verdienvermogen mag niet meer dan een derde bedragen van wat een persoon zonder handicap op de arbeidsmarkt zou verdienen. ‘Het is dus verre van zeker dat ze terechtkan in een ander uitkeringsstelsel’, zegt Koen Meesters, nationaal secretaris van het ACV.
Als je mensen op het internet soms leest wat ze schrijven, zou je geloven dat het geld zomaar toegekend word. De controles zijn echter streng. De media brengt verhalen van misbruik, dat hitst mensen op, maar het zijn de uitzonderingen.
>‘Ik zou graag willen werken, echt waar’, vertelt Liesbeth. ‘Maar voltijds werken en je huishouden runnen, dat kan ik niet. Vanaf ik de deur uitga, moet ik me heel erg concentreren. Deeltijds werken lukt me wel. De regering kent mijn realiteit niet.’
Daar komt het op neer: “De regering kent mijn realiteit niet”. Pas je niet binnen het hokje van de regering, op maat gemaakt om vlotte werknemers te maken voor bedrijven? Dan besta je volgens deze regering beter niet.
>Momenteel zijn er 12.441 werklozen die volgens de VDAB ‘niet toeleidbaar’ zijn. Dan acht de VDAB de kansen op de reguliere arbeidsmarkt zodanig beperkt dat ook aangepast werk niet tot de mogelijkheden behoort.
Dan moet je eerst een werkgever vinden die het aanbied. Die doen dat veelal niet, er zijn namelijk kosten aan verbonden… en vooroordelen.
>Momenteel zijn er 12.441 werklozen die volgens de VDAB ‘niet toeleidbaar’ zijn. Dan acht de VDAB de kansen op de reguliere arbeidsmarkt zodanig beperkt dat ook aangepast werk niet tot de mogelijkheden behoort.
>Van die groep ontvangen 10.458 mensen een werkloosheidsuitkering. Bijna 10.000 van hen heeft een werkloosheidsduur van twee jaar of langer, het uiterste maximum volgens de nieuwe werkloosheidsregeling. Dat is niettemin al een daling ten opzichte van vorig jaar. In 2024 waren er nog meer dan 16.000 niet toeleidbaren.
Er wordt dus goed werk geleverd om mensen toch aan werk te helpen. Maar de N-VA wou scoren, en de meute opfokken met ideeën van fraude was belangrijker. En nu zijn er meer dan 10000 mensen die hun uitkering gaan verliezen, die gewoon een beperking hebben die aangepast werk moeilijk maakt.
>Vlaams minister van Werk Zuhal Demir (N-VA) zegt dat er federaal aan een apart stelsel wordt gewerkt voor deze niet-toeleidbaren. ‘Maar we hebben geen enkele indicatie dat dit voor de ongeveer 10.000 mensen die uit de werkloosheid zullen verdwijnen, oplossingen brengt’, zegt Koen Meesters. ‘Zowel financieel als op vlak van begeleiding.’
Er komt een oplossing, want oei oei, daar hadden ze niet bij stilgestaan. Hoe ziet die oplossing er uit? Welke vorm neemt ze aan? Welke condities worden er aan verbonden? Geen woord. Wel de N-VA aan het stuur.
Kunnen die niet op invaliditeit als het om medische redenen is?
Dit is toch niet waar een werkloosheidsuitkering voor dient? We hebben specifieke vangnetten in België.
Elke keer als de overheid eindelijk eens bezuinigt (wat ze veel meer moeten doen, want we geven te veel uit) dan komt een of andere krant met een specifiek en zielig verhaal om de publieke opinie te bespelen. Er zijn zoveel systemen in België. Het laatste dat deze vrouw moest hebben, is een werkloosheidsuitkering. Ze heeft een handicap. Daar zijn andere uitkeringen voor. Waardeloos verhaal dus. Ik heb het artikel wel degelijk gelezen. Ja ze wil werken, maar wel naar haar eigen goesting: deeltijds want ze moet ook nog huishouden doen (wie niet?), en ze moet zich al zo veel concentreren als ze buiten komt. Kortom, ze is precies ook niet echt flexibel ingesteld.
Het gebruik van zulke anekdotische uitzonderingen om een algemeen punt te maken, toont duidelijk aan dat er dringend in de tijd moest worden gesnoeid.
5 comments
>Mensen met een werkloosheidsuitkering, maar die door de VDAB als ‘niet-toeleidbaar’ worden erkend, verliezen door de beperking van de werkloosheidsuitkering in de duur van de arizonaregering eveneens hun uitkering. Zonder dat er voor hun specifieke situatie een oplossing komt.
>Het gaat bijvoorbeeld om mensen als Liesbeth*. Door haar blindheid ervoer Liesbeth veel hindernissen op haar carrièrepad. ‘Discriminatie bijvoorbeeld. Zodra interimkantoren weten dat je blind bent, hoeven ze je niet’, zegt ze.
Wat met aangepast werk, hoor ik u vragen? Dat komt dadelijk aan bod.
>Toch is Liesbeth een tijd aan de slag geweest als helpdeskmedewerker en secretariaatsmedewerker, waar ze werd wegbezuinigd door automatisatie. Na een bijkomende opleiding werkte Liesbeth ook 18 maanden als kandidaat-ondernemer en als freelancer. Maar de verplaatsingen tot bij de klant, waarbij ze vaak gebruik moest maken van een taxi, maakte dat ze niet uit de kosten kwam.
Het leven is duurder als je hulp nodig hebt, hoe hard je ook werkt. Gaan we werkelijk tegen mensen met een beperking zeggen: “Dan moet je maar 2 keer zo goed zijn als gewone mensen, anders verdien je geen geld en dus geen eten en dak boven uw hoofd”?
>Als Liesbeth haar werkloosheidsuitkering verliest, kan ze een aanvraag doen voor een leefloon bij het OCMW of een inkomensvervangende tegemoetkoming bij de FOD Sociale Zekerheid, maar dan volgt een onderzoek naar haar persoonlijke situatie op basis van haar zogenoemde ‘verdienvermogen’, of de mate waarin iemand met een handicap zelfstandig een inkomen kan verwerven.
>Dat verdienvermogen mag niet meer dan een derde bedragen van wat een persoon zonder handicap op de arbeidsmarkt zou verdienen. ‘Het is dus verre van zeker dat ze terechtkan in een ander uitkeringsstelsel’, zegt Koen Meesters, nationaal secretaris van het ACV.
Als je mensen op het internet soms leest wat ze schrijven, zou je geloven dat het geld zomaar toegekend word. De controles zijn echter streng. De media brengt verhalen van misbruik, dat hitst mensen op, maar het zijn de uitzonderingen.
>‘Ik zou graag willen werken, echt waar’, vertelt Liesbeth. ‘Maar voltijds werken en je huishouden runnen, dat kan ik niet. Vanaf ik de deur uitga, moet ik me heel erg concentreren. Deeltijds werken lukt me wel. De regering kent mijn realiteit niet.’
Daar komt het op neer: “De regering kent mijn realiteit niet”. Pas je niet binnen het hokje van de regering, op maat gemaakt om vlotte werknemers te maken voor bedrijven? Dan besta je volgens deze regering beter niet.
>Momenteel zijn er 12.441 werklozen die volgens de VDAB ‘niet toeleidbaar’ zijn. Dan acht de VDAB de kansen op de reguliere arbeidsmarkt zodanig beperkt dat ook aangepast werk niet tot de mogelijkheden behoort.
Dan moet je eerst een werkgever vinden die het aanbied. Die doen dat veelal niet, er zijn namelijk kosten aan verbonden… en vooroordelen.
>Momenteel zijn er 12.441 werklozen die volgens de VDAB ‘niet toeleidbaar’ zijn. Dan acht de VDAB de kansen op de reguliere arbeidsmarkt zodanig beperkt dat ook aangepast werk niet tot de mogelijkheden behoort.
>Van die groep ontvangen 10.458 mensen een werkloosheidsuitkering. Bijna 10.000 van hen heeft een werkloosheidsduur van twee jaar of langer, het uiterste maximum volgens de nieuwe werkloosheidsregeling. Dat is niettemin al een daling ten opzichte van vorig jaar. In 2024 waren er nog meer dan 16.000 niet toeleidbaren.
Er wordt dus goed werk geleverd om mensen toch aan werk te helpen. Maar de N-VA wou scoren, en de meute opfokken met ideeën van fraude was belangrijker. En nu zijn er meer dan 10000 mensen die hun uitkering gaan verliezen, die gewoon een beperking hebben die aangepast werk moeilijk maakt.
>Vlaams minister van Werk Zuhal Demir (N-VA) zegt dat er federaal aan een apart stelsel wordt gewerkt voor deze niet-toeleidbaren. ‘Maar we hebben geen enkele indicatie dat dit voor de ongeveer 10.000 mensen die uit de werkloosheid zullen verdwijnen, oplossingen brengt’, zegt Koen Meesters. ‘Zowel financieel als op vlak van begeleiding.’
Er komt een oplossing, want oei oei, daar hadden ze niet bij stilgestaan. Hoe ziet die oplossing er uit? Welke vorm neemt ze aan? Welke condities worden er aan verbonden? Geen woord. Wel de N-VA aan het stuur.
Kunnen die niet op invaliditeit als het om medische redenen is?
Dit is toch niet waar een werkloosheidsuitkering voor dient? We hebben specifieke vangnetten in België.
Elke keer als de overheid eindelijk eens bezuinigt (wat ze veel meer moeten doen, want we geven te veel uit) dan komt een of andere krant met een specifiek en zielig verhaal om de publieke opinie te bespelen. Er zijn zoveel systemen in België. Het laatste dat deze vrouw moest hebben, is een werkloosheidsuitkering. Ze heeft een handicap. Daar zijn andere uitkeringen voor. Waardeloos verhaal dus. Ik heb het artikel wel degelijk gelezen. Ja ze wil werken, maar wel naar haar eigen goesting: deeltijds want ze moet ook nog huishouden doen (wie niet?), en ze moet zich al zo veel concentreren als ze buiten komt. Kortom, ze is precies ook niet echt flexibel ingesteld.
Het gebruik van zulke anekdotische uitzonderingen om een algemeen punt te maken, toont duidelijk aan dat er dringend in de tijd moest worden gesnoeid.
Comments are closed.