> “We zien dat sommige verhuurders ten onrechte opzeggronden aanvoeren of onvoldoende rekening houden met de belangen van huurders”, zegt Achmea-jurist Jongenelen. “Tegelijkertijd kampen verhuurders met de vervelende situatie dat zij hun woning graag in onverhuurde toestand willen verkopen. Dit is soms lastig. Een verhuurder kan gedurende de looptijd van een huurcontract namelijk niet zomaar de huur opzeggen.”
>Ook de Woonbond, de organisatie die opkomt voor de rechten van huurders, herkent de toenemende druk van verhuurders die hun bezit willen verkopen. Er komen regelmatig telefoontjes binnen van huurders die te maken hebben met een huisbaas die het pand wil verkopen door de invoering van de Wet betaalbare huur.
>”Soms door dreigende taal, maar ook fysieke intimidatie komt voor. Telkens blijkt dat de huurbescherming die zij op papier hebben, geen garantie is om ergens voor onbepaalde tijd zonder problemen te kunnen wonen”, aldus Mathijs ten Broeke van de Woonbond.
>Hij roept gemeenten op om de handhaving op oneerlijke praktijken op de woningmarkt meer prioriteit te geven. “Dat komt ten eerste door de machtspositie die door verhuurders misbruikt wordt en ten tweede door het gebrek aan handhaving. Gemeenten hebben hierin een belangrijke verantwoordelijkheid en moeten deze misstanden aanpakken.”
Verhuurders kunnen zich niet aan de wet houden en maken dat het probleem van huurders. Handhaving hierop mag echt veel steviger. Ze dachten makkelijk te kunnen verdienen (en dat kunnen ze nog steeds), en nu de spelregels op democratische en transparante wijze zijn veranderd vinden ze het opeens niet leuk meer.
Ze kunnen niet meer makkelijk zakken vullen dus willen ze weg, een andere zakken vul plek zoeken.
Niet zo vreemd 😂
Ik zou zeggen “vaker conflicten omdat verhuurders denken dat ze buiten de wet staan.”
[Uit de BOOS-aflevering van gisteren bleek wel weer dat verhuurders ook na een uitspraak van de huurcommissie of de rechter gewoon wegkomen met het duperen van huurders voor duizenden euro’s als ze maar genoeg rookgordijnen opwerpen in de vorm van o.a. stichtingen die vervolgens met spoed failliet worden verklaard (turboliquidatie), maar waarbij het faillissement volledig onrechtmatig verloopt (ten koste van de huurders) en geen haan die er naar kraait. ](https://youtu.be/vAaDL-Glub4?si=EOXRzQQFl8CIudIK)
>Oud-staatssecretaris en vastgoedmagnaat Cees van Leeuwen bezit in totaal zo’n negentig panden, waaronder meerdere in Amsterdam. De huurders zijn vaak studenten en expats die hun rechten niet altijd goed kennen. Al snel nadat zij hun kamer betrekken, krijgen zij te maken met ernstige gebreken, te hoge huurprijzen en intimidatie.
>Met hulp van Stichting !WOON stappen meerdere huurders dan ook naar de Huurcommissie. Tussen 2023 en 2025 zijn er acht uitspraken gedaan over de kamers in één van de panden. Keer op keer wordt vastgesteld dat huurders maandenlang honderden euro’s te veel hebben betaald.
>Inmiddels hebben zowel de Huurcommissie als rechters geoordeeld dat de huurders met wie wij spraken gezamenlijk nog tienduizenden euro’s terug moeten krijgen. Maar de vraag is: van wie? Huurders hebben geen idee wie hun verhuurder precies is.
>Want uit de werkwijze van Van Leeuwen blijkt dat hij er alles aan doet om buiten beeld te blijven door middel van een schimmig rookgordijn. Zo zet hij bv’s en stichtingen op naam van familieleden, zoals zijn zoon Jair van Leeuwen, en laat hij handlanger Outman Mgharbi optreden als tussenpersoon. Op papier is Van Leeuwen dus niet de verhuurder, maar achter de schermen gedraagt hij zich wel degelijk zo.
>Cees bemoeit zich met verhuurzaken: zo spreekt hij huurders aan en onderhandelt hij wanneer ze naar de Huurcommissie willen stappen. Vanwege dit rookgordijn blijft het onduidelijk wie juridisch verantwoordelijk is, en wordt het voor huurders vrijwel onmogelijk om hun geld te verhalen.
“Vaker conflict” is wel een opvallend welwillende manier om te zeggen dat meer verhuurders de wet overtreden.
Laaf Gand.
De eigenaar van mijn studentenhuis wil mij en mn huisgenoten er ook uitzetten om het huis te kunnen verkopen. Ze hebben ons een jaar de tijd gegeven om te vertrekken. Ze vonden zichzelf daarin echt heel erg schappelijk.
Het huis is van hun moeder, die nu al een aantal jaar in een verpleeghuis zit en nu aan het dementeren is. Naast dit huis hebben ze nog 2 huizen, waarvan 1 ander studentenhuis. Het andere huis was van hun moeder, en dat is de afgelopen 6 jaar gebruikt door hun kinderen.
Blijkbaar kunnen ze met de inkomsten van 2 studentenwoningen niet de zorgkosten van hun moeder betalen, en daar komt dus ook nog eens belasting boven op. Dus daarom zien ze zich genoodzaakt om het huis te verkopen (en moeten wij dus weg).
Ze hebben aangegeven dat ze het heel erg vervelend vinden, en willen alles in goed overleg laten verlopen. Ten minste, tot het moment waarop je als huurder na gaat wat je rechten zijn. Met mijn huisgenoten hebben we contact opgezocht om in gesprek te gaan. We hebben ze hier 2 opties gegeven:
1. Verkoop het huis inclusief onze huurcontracten
2. Koop ons uit voor 10K per persoon. 40K totaal. Dat laatste is een hoog bedrag, tot je na gaat hoeveel je er op achteruit gaat door te verhuizen. (Duurdere huur, kosten van verhuizing, niet samen kunnen wonen met de huisgenoten met wie je een super goede band hebt gevormd over de jaren heen). Ik gok overigens dat ze ten minste 60K of meer zouden verdienen door ons uit huis te knikkeren, maar daar hoor je ze natuurlijk niet over.
Nadat we deze opties op tafel hebben gelegd was dat goede overleg van hun ook wel van tafel. Waar ze bij mijn 3 jongere huisgenoten nog respectvol omgingen, hebben ze mij geprobeerd verbaal kapot te maken. Ik was zogenaamd een monster zonder enige vorm van empathie, en alleen maar uit op een zakcentje omdat ik binnenkort toch klaar zou zijn met mijn studie.
Dit was erg slim van ze omdat 1 van mijn huisgenoten wat meer op zichzelf is en dus gewoon weg is gegaan omdat ze bang is voor conflict.
7 comments
> “We zien dat sommige verhuurders ten onrechte opzeggronden aanvoeren of onvoldoende rekening houden met de belangen van huurders”, zegt Achmea-jurist Jongenelen. “Tegelijkertijd kampen verhuurders met de vervelende situatie dat zij hun woning graag in onverhuurde toestand willen verkopen. Dit is soms lastig. Een verhuurder kan gedurende de looptijd van een huurcontract namelijk niet zomaar de huur opzeggen.”
>Ook de Woonbond, de organisatie die opkomt voor de rechten van huurders, herkent de toenemende druk van verhuurders die hun bezit willen verkopen. Er komen regelmatig telefoontjes binnen van huurders die te maken hebben met een huisbaas die het pand wil verkopen door de invoering van de Wet betaalbare huur.
>”Soms door dreigende taal, maar ook fysieke intimidatie komt voor. Telkens blijkt dat de huurbescherming die zij op papier hebben, geen garantie is om ergens voor onbepaalde tijd zonder problemen te kunnen wonen”, aldus Mathijs ten Broeke van de Woonbond.
>Hij roept gemeenten op om de handhaving op oneerlijke praktijken op de woningmarkt meer prioriteit te geven. “Dat komt ten eerste door de machtspositie die door verhuurders misbruikt wordt en ten tweede door het gebrek aan handhaving. Gemeenten hebben hierin een belangrijke verantwoordelijkheid en moeten deze misstanden aanpakken.”
Verhuurders kunnen zich niet aan de wet houden en maken dat het probleem van huurders. Handhaving hierop mag echt veel steviger. Ze dachten makkelijk te kunnen verdienen (en dat kunnen ze nog steeds), en nu de spelregels op democratische en transparante wijze zijn veranderd vinden ze het opeens niet leuk meer.
Ze kunnen niet meer makkelijk zakken vullen dus willen ze weg, een andere zakken vul plek zoeken.
Niet zo vreemd 😂
Ik zou zeggen “vaker conflicten omdat verhuurders denken dat ze buiten de wet staan.”
[Uit de BOOS-aflevering van gisteren bleek wel weer dat verhuurders ook na een uitspraak van de huurcommissie of de rechter gewoon wegkomen met het duperen van huurders voor duizenden euro’s als ze maar genoeg rookgordijnen opwerpen in de vorm van o.a. stichtingen die vervolgens met spoed failliet worden verklaard (turboliquidatie), maar waarbij het faillissement volledig onrechtmatig verloopt (ten koste van de huurders) en geen haan die er naar kraait. ](https://youtu.be/vAaDL-Glub4?si=EOXRzQQFl8CIudIK)
De volledige schriftelijke reactie van de woordvoerder van de staatssecretaris van Rechtsbescherming naar aanleiding van deze uitzending: [https://docs.google.com/document/d/e/2PACX-1vRBBjBBoaK75FnYeogenoxFjQV8o6ODIMxS-g7GuLSuukGfxElagaqfcrG6IBU_dvnUQYg8VKCZW7_4/pub](https://docs.google.com/document/d/e/2PACX-1vRBBjBBoaK75FnYeogenoxFjQV8o6ODIMxS-g7GuLSuukGfxElagaqfcrG6IBU_dvnUQYg8VKCZW7_4/pub)
Hieruit blijkt dat er geen enkele vorm van toezicht en handhaving is op deze werkwijze.
Beschrijving van de uitzending:
>Oud-staatssecretaris en vastgoedmagnaat Cees van Leeuwen bezit in totaal zo’n negentig panden, waaronder meerdere in Amsterdam. De huurders zijn vaak studenten en expats die hun rechten niet altijd goed kennen. Al snel nadat zij hun kamer betrekken, krijgen zij te maken met ernstige gebreken, te hoge huurprijzen en intimidatie.
>Met hulp van Stichting !WOON stappen meerdere huurders dan ook naar de Huurcommissie. Tussen 2023 en 2025 zijn er acht uitspraken gedaan over de kamers in één van de panden. Keer op keer wordt vastgesteld dat huurders maandenlang honderden euro’s te veel hebben betaald.
>Inmiddels hebben zowel de Huurcommissie als rechters geoordeeld dat de huurders met wie wij spraken gezamenlijk nog tienduizenden euro’s terug moeten krijgen. Maar de vraag is: van wie? Huurders hebben geen idee wie hun verhuurder precies is.
>Want uit de werkwijze van Van Leeuwen blijkt dat hij er alles aan doet om buiten beeld te blijven door middel van een schimmig rookgordijn. Zo zet hij bv’s en stichtingen op naam van familieleden, zoals zijn zoon Jair van Leeuwen, en laat hij handlanger Outman Mgharbi optreden als tussenpersoon. Op papier is Van Leeuwen dus niet de verhuurder, maar achter de schermen gedraagt hij zich wel degelijk zo.
>Cees bemoeit zich met verhuurzaken: zo spreekt hij huurders aan en onderhandelt hij wanneer ze naar de Huurcommissie willen stappen. Vanwege dit rookgordijn blijft het onduidelijk wie juridisch verantwoordelijk is, en wordt het voor huurders vrijwel onmogelijk om hun geld te verhalen.
“Vaker conflict” is wel een opvallend welwillende manier om te zeggen dat meer verhuurders de wet overtreden.
Laaf Gand.
De eigenaar van mijn studentenhuis wil mij en mn huisgenoten er ook uitzetten om het huis te kunnen verkopen. Ze hebben ons een jaar de tijd gegeven om te vertrekken. Ze vonden zichzelf daarin echt heel erg schappelijk.
Het huis is van hun moeder, die nu al een aantal jaar in een verpleeghuis zit en nu aan het dementeren is. Naast dit huis hebben ze nog 2 huizen, waarvan 1 ander studentenhuis. Het andere huis was van hun moeder, en dat is de afgelopen 6 jaar gebruikt door hun kinderen.
Blijkbaar kunnen ze met de inkomsten van 2 studentenwoningen niet de zorgkosten van hun moeder betalen, en daar komt dus ook nog eens belasting boven op. Dus daarom zien ze zich genoodzaakt om het huis te verkopen (en moeten wij dus weg).
Ze hebben aangegeven dat ze het heel erg vervelend vinden, en willen alles in goed overleg laten verlopen. Ten minste, tot het moment waarop je als huurder na gaat wat je rechten zijn. Met mijn huisgenoten hebben we contact opgezocht om in gesprek te gaan. We hebben ze hier 2 opties gegeven:
1. Verkoop het huis inclusief onze huurcontracten
2. Koop ons uit voor 10K per persoon. 40K totaal. Dat laatste is een hoog bedrag, tot je na gaat hoeveel je er op achteruit gaat door te verhuizen. (Duurdere huur, kosten van verhuizing, niet samen kunnen wonen met de huisgenoten met wie je een super goede band hebt gevormd over de jaren heen). Ik gok overigens dat ze ten minste 60K of meer zouden verdienen door ons uit huis te knikkeren, maar daar hoor je ze natuurlijk niet over.
Nadat we deze opties op tafel hebben gelegd was dat goede overleg van hun ook wel van tafel. Waar ze bij mijn 3 jongere huisgenoten nog respectvol omgingen, hebben ze mij geprobeerd verbaal kapot te maken. Ik was zogenaamd een monster zonder enige vorm van empathie, en alleen maar uit op een zakcentje omdat ik binnenkort toch klaar zou zijn met mijn studie.
Dit was erg slim van ze omdat 1 van mijn huisgenoten wat meer op zichzelf is en dus gewoon weg is gegaan omdat ze bang is voor conflict.
Comments are closed.