Dating is anno nu zo immens kut en geërodeerd dat prima vrouwen en prima kerels alleen blijven in hun volwassen leven omdat alleen looks en korte termijn dopamine wordt beloond door die klote apps en websites.
Arme mensen toch… mam wie is mijn papa? Mag ik niet zeggen schat! Iemand op het lab?
Na het lezen van het artikel snap ik wel dat ze niet de juiste man zijn tegengekomen. Vooral die tweede.
>”Ik wilde mijn hele leven al moeder worden, maar ik ben nooit de juiste man tegengekomen. Ik werkte veel, reisde veel, sportte veel, had een druk leven.
>Om na te denken over wat ik echt wilde met mijn leven, ben ik een zeilreis gaan maken naar Antarctica. Twee maanden lang zat ik op een schip, zonder internet en andere afleiding. Daar kwam ik tot de conclusie dat ik toch echt voor het moederschap wilde gaan.”
Leuk dat je een eigen leven hebt. Maar je snapt hopelijk wel dat een partner niet op iemand zit te wachten die nooit tijd heeft.
>Mijn uitkering was te hoog voor sociale huur en kopen was in het westen van het land geen optie in mijn eentje, dus ik moest verhuizen naar een ander deel van het land.
Vervolgens lekker de staatskas leegtrekken omdat je het allemaal niet kan betalen.
>”Die eerste vier jaar waren verschrikkelijk. Ik had ook erg met mezelf te doen. Tot ik daar schoon genoeg van had. Om uit die fase van zelfmedelijden te komen, ben ik met Bob in de bakfiets drie maanden lang door Nederland gefietst. Met die fietstocht heb ik de regie over mijn leven teruggepakt.
Volgens mij ben je gewoon grote narcist die zichzelf zielig vind terwijl je hier allemaal zelf voor hebt gekozen. Je leeft op kosten van de staat en bent blijkbaar continu op vakantie.
Relaties hebben we wel erg geromantiseerd en met de internet/dating apps al snel iets van ‘het is groener aan de overkant’.
Ik ben erg benieuwd hoe de kinderen van alleenstaande ouders in het leven gaan staan. Ik ben zelf door een alleenstaande ouder opgevoed en kan wel bevestigen dat ik een gemist voel en al helemaal een gebrek aan balans tussen vrouwelijke en mannelijke energie/mind-state.
Tja. Geen idee wat de lange termijn effecten zijn van bewust alleenstaande ouders, maar kan mij niet voorstellen dat de cijfers van scheidingen of koppels die elkaar haten en toch kinderen opvoeden beter zijn.
De meeste vrouwen op leeftijd die het steeds hebben over foute mannen zijn precies de types die deze foute mannen ook aantrekken.
Een spiegel is goedkoper dan een kind. Misschien kunnen ze daar even voor gaan zitten.
Rare woordkeuze
De Hanna’s van de 21e eeuw! Ik moest meteen aan Jan, Jans en de Kinderen denken.
Als het altijd overal naar stront ruikt, moet je op een gegeven moment toch echt onder je schoenen kijken
Ik ben geen aanhanger van de theorie “het ligt niet aan mij, maar aan de rest van de wereld”. Daarmee zeg ik niet dat je je lot volledig in eigen hand hebt, dat is weer het andere uiterste, maar doen alsof het je allemaal maar overkomt is ook niet waar.
Er zijn massa’s niet-foute mannen, maar die zijn dan ook saai.
Als je omringd wordt door “foute mannen”… grote kans dat je zelf het probleem bent..
Toen ik begin dertig geen relatie had heb ik ook overwogen om dit te doen als het niet zou lukken binnen x jaar. Wat ben ik blij dat het zo ver niet gekomen is. Ik ben net moeder geworden in een relatie met een zeer betrokken man/vader. En ik vind het alsnog pittig. Mijn netwerk dat me echt kan helpen is niet zo groot en dat heb je wel nodig. Geen idee hoe ik deze eerste maanden in mijn eentje gedaan zou hebben.
Zoveelste foute man? Maybe moet je het dan bij jezelf gaan zoeken if you ask me…
Ik vind dat een kind twee ouders nodig heeft. Het maakt me niks uit in watvoor constructie dat is. Man en vrouw, man en man, samenwonend, niet samenwonend.
Maar een kind krijgen omdat je dat zelf heel graag wil, in de wetenschap dat dat kind nooit (of pas heel laat) een vader zal hebben is wat mij betreft niet in orde.
Het valt me ook op dat deze dames de schuld bij “mannen” neerleggen. Dat lijkt me ook al geen gezond uitgangspunt. Dame 2 laat met alle problemen ook precies zien waarom je dit normaal gesproken met zijn tweeën doet.
Na daten met de zoveelste foute man.
Het boven hun level vissen en missen van een goede filter in een zin uitgelegd. Je kan natuurlijk ook zoeken naar een degelijke betrouwbare partner die misschien net wat minder spannend en knap is.
Dan maar lekker je kind opzadelden met geen pappa
Weet zelf niet wat wetenschappelijk onderzoek hierover zegt, maar het lijkt mij een rare gewoonte, bewust het kind een ouder ontnemen.
Hier ga ik vannacht heel akelig van dromen.
Mijn dochter staat op de stoep “Hi pap, ik heb een kind en ik ben lekker alleen, jullie willen me vast wel helpen want alleen gaat dat natuurlijk niet. Ik wil lekker op vacantie. En er zit ook een tweede aan te komen. Ik ben zo blij! En jullie kunnen lekker oppassen. Toch?”
In dit hele verhaal wordt continu aangekaart dat ze overal hulp bij nodig heeft, er iemand mee op vakantie moet, want anders gaat dat niet etc.
Dat toont dan toch aan dat dit eigenlijk helemaal geen handige keuze is? Je zadelt anderen er mee op, en ondanks dat ga je toch voor een 2e.
Ik weet niet precies waarom, maar dit komt best egoïstisch op mij over.
Stelt mij gerust dat gemiddelde redditor ook snapt dat dit geen goed idee is…
‘Na de zoveelste fout man’. Ja daar kies je toch zelf voor. Ik ken genoeg vrouwen die willens en wetens op foute mannen vallen (en ze dus ook al zodanig herkennen). Misschien toch verder kijken dan de looks en een serieus gesprek voeren met potentiële pappa’s.
Hoe vaak ik in deze draad variaties van “Dan had je maar lelijkere, betere, mannen moeten daten” lees is hilarisch.
Jongens, gewoon omdat jullie lelijk zijn betekent niet dat jullie wél goede partners zijn. Sterker nog, als dat je eerste reactie is na het lezen van zo’n artikel, denk ik dat je gewoon fout én lelijk bent.
23 comments
Dating is anno nu zo immens kut en geërodeerd dat prima vrouwen en prima kerels alleen blijven in hun volwassen leven omdat alleen looks en korte termijn dopamine wordt beloond door die klote apps en websites.
Arme mensen toch… mam wie is mijn papa? Mag ik niet zeggen schat! Iemand op het lab?
Na het lezen van het artikel snap ik wel dat ze niet de juiste man zijn tegengekomen. Vooral die tweede.
>”Ik wilde mijn hele leven al moeder worden, maar ik ben nooit de juiste man tegengekomen. Ik werkte veel, reisde veel, sportte veel, had een druk leven.
>Om na te denken over wat ik echt wilde met mijn leven, ben ik een zeilreis gaan maken naar Antarctica. Twee maanden lang zat ik op een schip, zonder internet en andere afleiding. Daar kwam ik tot de conclusie dat ik toch echt voor het moederschap wilde gaan.”
Leuk dat je een eigen leven hebt. Maar je snapt hopelijk wel dat een partner niet op iemand zit te wachten die nooit tijd heeft.
>Mijn uitkering was te hoog voor sociale huur en kopen was in het westen van het land geen optie in mijn eentje, dus ik moest verhuizen naar een ander deel van het land.
Vervolgens lekker de staatskas leegtrekken omdat je het allemaal niet kan betalen.
>”Die eerste vier jaar waren verschrikkelijk. Ik had ook erg met mezelf te doen. Tot ik daar schoon genoeg van had. Om uit die fase van zelfmedelijden te komen, ben ik met Bob in de bakfiets drie maanden lang door Nederland gefietst. Met die fietstocht heb ik de regie over mijn leven teruggepakt.
Volgens mij ben je gewoon grote narcist die zichzelf zielig vind terwijl je hier allemaal zelf voor hebt gekozen. Je leeft op kosten van de staat en bent blijkbaar continu op vakantie.
Relaties hebben we wel erg geromantiseerd en met de internet/dating apps al snel iets van ‘het is groener aan de overkant’.
Ik ben erg benieuwd hoe de kinderen van alleenstaande ouders in het leven gaan staan. Ik ben zelf door een alleenstaande ouder opgevoed en kan wel bevestigen dat ik een gemist voel en al helemaal een gebrek aan balans tussen vrouwelijke en mannelijke energie/mind-state.
Tja. Geen idee wat de lange termijn effecten zijn van bewust alleenstaande ouders, maar kan mij niet voorstellen dat de cijfers van scheidingen of koppels die elkaar haten en toch kinderen opvoeden beter zijn.
De meeste vrouwen op leeftijd die het steeds hebben over foute mannen zijn precies de types die deze foute mannen ook aantrekken.
Een spiegel is goedkoper dan een kind. Misschien kunnen ze daar even voor gaan zitten.
Rare woordkeuze
De Hanna’s van de 21e eeuw! Ik moest meteen aan Jan, Jans en de Kinderen denken.
Als het altijd overal naar stront ruikt, moet je op een gegeven moment toch echt onder je schoenen kijken
Ik ben geen aanhanger van de theorie “het ligt niet aan mij, maar aan de rest van de wereld”. Daarmee zeg ik niet dat je je lot volledig in eigen hand hebt, dat is weer het andere uiterste, maar doen alsof het je allemaal maar overkomt is ook niet waar.
Er zijn massa’s niet-foute mannen, maar die zijn dan ook saai.
Als je omringd wordt door “foute mannen”… grote kans dat je zelf het probleem bent..
Toen ik begin dertig geen relatie had heb ik ook overwogen om dit te doen als het niet zou lukken binnen x jaar. Wat ben ik blij dat het zo ver niet gekomen is. Ik ben net moeder geworden in een relatie met een zeer betrokken man/vader. En ik vind het alsnog pittig. Mijn netwerk dat me echt kan helpen is niet zo groot en dat heb je wel nodig. Geen idee hoe ik deze eerste maanden in mijn eentje gedaan zou hebben.
Zoveelste foute man? Maybe moet je het dan bij jezelf gaan zoeken if you ask me…
Ik vind dat een kind twee ouders nodig heeft. Het maakt me niks uit in watvoor constructie dat is. Man en vrouw, man en man, samenwonend, niet samenwonend.
Maar een kind krijgen omdat je dat zelf heel graag wil, in de wetenschap dat dat kind nooit (of pas heel laat) een vader zal hebben is wat mij betreft niet in orde.
Het valt me ook op dat deze dames de schuld bij “mannen” neerleggen. Dat lijkt me ook al geen gezond uitgangspunt. Dame 2 laat met alle problemen ook precies zien waarom je dit normaal gesproken met zijn tweeën doet.
Na daten met de zoveelste foute man.
Het boven hun level vissen en missen van een goede filter in een zin uitgelegd. Je kan natuurlijk ook zoeken naar een degelijke betrouwbare partner die misschien net wat minder spannend en knap is.
Dan maar lekker je kind opzadelden met geen pappa
Weet zelf niet wat wetenschappelijk onderzoek hierover zegt, maar het lijkt mij een rare gewoonte, bewust het kind een ouder ontnemen.
Hier ga ik vannacht heel akelig van dromen.
Mijn dochter staat op de stoep “Hi pap, ik heb een kind en ik ben lekker alleen, jullie willen me vast wel helpen want alleen gaat dat natuurlijk niet. Ik wil lekker op vacantie. En er zit ook een tweede aan te komen. Ik ben zo blij! En jullie kunnen lekker oppassen. Toch?”
In dit hele verhaal wordt continu aangekaart dat ze overal hulp bij nodig heeft, er iemand mee op vakantie moet, want anders gaat dat niet etc.
Dat toont dan toch aan dat dit eigenlijk helemaal geen handige keuze is? Je zadelt anderen er mee op, en ondanks dat ga je toch voor een 2e.
Ik weet niet precies waarom, maar dit komt best egoïstisch op mij over.
Stelt mij gerust dat gemiddelde redditor ook snapt dat dit geen goed idee is…
‘Na de zoveelste fout man’. Ja daar kies je toch zelf voor. Ik ken genoeg vrouwen die willens en wetens op foute mannen vallen (en ze dus ook al zodanig herkennen). Misschien toch verder kijken dan de looks en een serieus gesprek voeren met potentiële pappa’s.
Hoe vaak ik in deze draad variaties van “Dan had je maar lelijkere, betere, mannen moeten daten” lees is hilarisch.
Jongens, gewoon omdat jullie lelijk zijn betekent niet dat jullie wél goede partners zijn. Sterker nog, als dat je eerste reactie is na het lezen van zo’n artikel, denk ik dat je gewoon fout én lelijk bent.
Is dit voor de spelt??
Comments are closed.