Επανερχόμαστε για μια ακόμη φορά στο θέμα τιμές καταναλωτή στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Συγκρίνουμε τιμές ελληνικές με τις ισπανικές για τον απλούστατο λόγο ότι το σημείο αφετηρίας τους, δηλαδή οι τιμές παραγωγού (προέλευσης, χύμα βυτίο) είναι ίδιες.

Σύμφωνα με το εβδομαδιαίο δελτίο της OLIMERCA οι τιμές παραγωγού βρίσκονται μεταξύ 3,90 – 4,10 το έξτρα, 3,0 το (κοινό) παρθένο ενώ το ραφινέ ελαιόλαδο στα 3,10 – 3,15 €/κιλό.

Σύμφωνα με το μηνιαίο δελτίο της OLIMERCA οι τιμές καταναλωτή στις 7 μεγαλύτερες αλυσίδες διανομής έκλεισαν τον Ιούλιο στις εξής τιμές (€/λίτρο).

ελάχιστη
μέγιστη
μέσος όρος

έξτρα
4,64
4,99
4,65

παρθένο
4,09
4,45
4,10

“ελαιόλαδο ελαφρύ”
3,54
3,94
3,67

“ελαιόλαδο έντονο”
3,54
4,20
3,84

 

Απαραίτητη διευκρίνιση: Το “ελαιόλαδο” είναι η νόμιμη και κανονική ονομασία του μίγματος ραφινέ με παρθένο βρώσιμο. Από άποψη μάρκετινγκ κυκλοφορεί σε δύο εκδοχές, “έντονο” ή “ελαφρύ” ανάλογα με την αναλογία τους. Μόνο στην Ελλάδα παραμένει ανέγγιχτο το καθεστώς εξαπάτησης των καταναλωτών με την παραπλανητική ονομασία “Κλασικό”.

Σε μια χτεσινή δειγματοληψία του olivenews.gr σε ένα σούπερ μάρκετ καταγράψαμε τις παρακάτω τιμές (€/λίτρο).

Έξτρα παρθένο: 14,40 (βιολογικό) – 8,90 – 8,20 – 8,10 – 7,96 – 7,80 – 7,44 – 7,30 – 6,80,

ενώ μέσω e-shop των 5 αλυσίδων βρήκαμε τα έξτρα παρθένα σε τιμές :

6,69 – 6,80 – 6,90 – 6,99 – 7,90 €/λίτρο (μ.ο. 7,056).

Με άλλα λόγια τα ελληνικά private label είναι κατά 2,4 €/λίτρο ή 51% ακριβότερα των αντίστοιχων ισπανικών, με τα επώνυμα (μη υπολογίζοντας το βιολογικό) να ανοίγουν ακόμη περισσότερο την ψαλλίδα στα 3,25 €/λίτρο ή 70%.

Οι διαφορές γίνονται εξοργιστικές για τα ελληνικά “Κλασικά” (κουπέ / ραφινέ), που γράφουν τιμές:

10,05 – 6,77 – 6,50 – 5,85, δηλαδή μ.ο. 7,29 €/λίτρο, ακριβότερα κατά 3,53 €/λίτρο , κατά 94% (σχεδόν διπλάσια) των ισπανικών.

 

Τα παραπάνω συνιστούν αδιανόητες στρεβλώσεις της αγοράς για τις οποίες κανείς δεν επεμβαίνει, ούτε καν μιλά. Να επαναλάβουμε προς αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων πως ο λιγότερο “ένοχος” είναι η βιομηχανία τυποποίησης, η οποία όμως υφίσταται αδιαμαρτύρητα -γιατί άραγε ; – τα πολλαπλά βάρη του υψηλού, ιδίως ενεργειακού, κόστους, του ΦΠΑ, της άνισης διαπραγμάτευσης με τις αλυσίδες λιανικής.