Daklozen zijn een van ‘duurste’ bevolkingsgroepen voor overheid, maar dat hoeft niet: ‘Zorg wordt pas ingezet als het misgaat’
by Chronicbias
Daklozen zijn een van ‘duurste’ bevolkingsgroepen voor overheid, maar dat hoeft niet: ‘Zorg wordt pas ingezet als het misgaat’
by Chronicbias
12 comments
Cijfers van het CBS stellen dat het om zo’n 33.000 mensen zonder thuis gaat, maar volgens Boesveldt is dat slechts het topje van de ijsberg. Volgens haar onderzoek gaat het om meer dan 90.000 daklozen in Nederland, “en dat aantal blijft groeien.”
**’Het kan iedereen overkomen’**
Het zijn overigens niet per definitie de mensen die met een blik bier staan de bedelen naast een supermarkt, zegt Esmé Wiegman, regiodirecteur Noordoost bij het Leger des Heils.
“Het zijn mensen zoals jij en ik. Mensen die net gescheiden zijn en geen onderdak vinden bijvoorbeeld. Het kan iedereen namelijk overkomen.”
**Opvang en zorg zijn duur**
Straatarts Michelle van Tongerloo zegt dus dat een dakloze de samenleving een bedrag van 30.000 tot 85.000 euro per jaar kost. Hoe is dat te verklaren? “Een plek in de opvang kost al gauw 15.000 euro per jaar. Bij zwaardere zorg, denk daarbij aan ggz-begeleiding, kan dat oplopen tot 70.000 euro”, antwoordt hoofdonderzoeker Dakloosheid Boesveldt.
Daarbovenop komen de medische kosten. Dakloosheid vergroot de kans op ernstige gezondheidsproblemen zoals onderkoeling, infecties en chronische aandoeningen. “Zorg wordt dan vaak pas ingezet als het misgaat. Met ambulances, spoedeisende hulp en langdurige ziekenhuisopnames. Dat is extreem duur én vaak te laat.”
————–
**Investeren loont**
Onderzoek laat zien dat investeren in stabiele huisvesting juist geld bespaart. “Elke euro die je investeert in het voorkomen of oplossen van dakloosheid, levert gemiddeld 2,50 euro op”, zegt Boesveldt.
Investeren loont, zegt zij dus: het geld dat je investeert wordt meer dan twee keer verdubbeld. Minder crisiszorg, minder politie-inzet en betere gezondheid maken het verschil. De kern van de oplossing is volgens haar duidelijk: meer betaalbare woningen, snellere signalering en eerder ingrijpen.
Een huis, meest effectieve en goedkope oplossing voor dakloosheid.
Dat is dus wat al die “laat mensen zelluf hun broek ophouden” figuren nooit snappen; schuldhulp, subsidies en regelingen voor mensen met problemen scheelt onderaan de streep altijd meer geld dan mensen aan hun lot overlaten en dan moeten dealen met overlast en zwaardere problemen.
Onlangs in gesprek geweest met een lokale instelling, Shelter. Die verzorgen huisvesting voor daklozen. 90% van hun ‘klanten’ zijn mensen onder 40 jaar die in financiele problemen zijn gekomen en nu ‘sofa-surfers’ zijn.
Mijn voormalige stad (Sheffield) heeft daar een goed geintegreerde aanpak voor en dat levert nu heel veel vruchten op. De liefdadigheidssector, lokale woningbouwverenigingen en gemeente werken hand in hand om permanente oplossingen te vinden.
De oplossing ligt ook in Nederland in die partner-aanpak, helaas is dat nog vaak heel moeilijk, we hebben slechte systemen om gegevens aan partner organisaties over te dragen (want GDPR), we hebben niet genoeg mensen die ‘de straat kennen’ en te weinig capaciteit om mensen echt uit het slop te helpen. Maar de realisatie dat je met €5000 nu over de komende twee jaar €50000 bespaart begint wel algemene kennis te worden bij hulpverlenende organisaties.
je zou kunnen beargumenteren dat als mensen op straat komen het al mis is gegaan…
Dit is sowieso een trend de laatste tijd…
Gewoon ontkennen dat dingen er zijn en eisen dat het anders is.
Daklozen? Ga maar werken!
Asielzoekers? Nee!
Trans? Geen woke!
Stikstof? Nee meetmethode
Vergrijzing? Mensen lossen het zelf maar op… oh sorry mantelzorgers
etc etc
Ipv dat we toegeven dat dingen niet ideaal zijn maar systemen inzetten die niet direct maar indirect bijdragen aan de samenleving…
> Het zijn overigens niet per definitie de mensen die met een blik bier staan de bedelen naast een supermarkt, zegt Esmé Wiegman, regiodirecteur Noordoost bij het Leger des Heils.
> “Het zijn mensen zoals jij en ik. Mensen die net gescheiden zijn en geen onderdak vinden bijvoorbeeld. Het kan iedereen namelijk overkomen.”
Sure, en goed dat hier meer aandacht voor is, maar dat zijn niet de mensen die bij een straatdokter lopen of in de opvang slapen.
Ik heb een beetje het gevoel dat onder bruggen slapende verslaafde daklozen die schizofreen tegen zichzelf praten, en recent gescheiden mensen die in hun auto slapen maar gewoon een baan hebben, in dezelfde categorie zetten niet zo handig is. Ze hebben beide totaal andere hulp nodig, maar zulke artikels trekken ze altijd een beetje samen.
30k-85k/jaar lijkt me wel erg hoog. Ik vraag me af hoe ze bij dat getal komen. Als we ze dat bedrag gewoon per maand geven zouden ze heel lekker kunnen wonen en elke dag zalm eten.
Het was te verwachten dat een huizencrisis tot daklozen gaat leiden. Gewoon meer huizen bouwen, dan komt het wel goed.
Meer huizen laten bouwen, desnoods containerwoningen.
Waar ‘overheid’ staat bedoelt men ‘samenleving’.
Ik ben blij dat EenVandaag dit oppakte. Veel Nederlanders zijn verontwaardigder en bozer dat minima de boel belazeren (bijv. iemand in de bijstand krijgt een tas met boodschappen) dan dat ze bang voor bedrog door rijken (schuiven met belastingen etc.) of verspilling van belastinggeld door de regering.
Jaa, maar … “Wie niet werkt zal ook niet eten” (Paulus in 2 Tess. 3) Maar ook dit lijkt opnieuw niet van toepassing op miljonairs/grote bedrijven die sjoemelen of frauderen.
Wist niet dat daklozen boetes krijgen en zodra ze een woning hebben gevonden of tijdelijk verblijf waar ze kunnen inschrijven worden al de boetes op gestuurd.
Comments are closed.