“Volgens Hochstenbach is het vreemd dat sommige woningcorporaties bij sloop-nieuwbouwprojecten nog steeds minder woningen terugbouwen dan er verdwijnen.”
Er zou dus gewoon een wet moeten komen dat wanneer er huizen gesloopt worden er minimaal zoveel huizen voor terugkomen. Liefst 1,5x zoveel. Wat makkelijk kan op dezelfde ruimte, omdat er vandaag de dag veel meer vrijgezellen zijn die best in een studio kunnen wonen.
“Woningcorporaties bouwen 20.000 extra woningen, huurders krijgen terugkeergarantie.”
Zelfde stuk, andere titel.
In het artikel heben ze het eriver dat er meer woningen verdwijnen dan terugkomen, maar er komen wel meer woningen terug. Alleen niet allen sociale huurwoningen, deels ook koop en middenhuur. En in het begin wordt erkend dat corporaties op die manier sociale problemen aanpakken. Wat in dus erg mis in dit artikel: wat zijn dan de sociale problemen in de buurten waar het over gaat? Moeten die inderdaad aangepakt worden?
Ook is dit artikel wel weer een klassieker waar de huidige huurders weer hun woord kunnen staan en de woningzoekende die wel staat te springen op de extra woningen (want de meeste projecten bouwen gewoon meer woningen terug) weet niet te vinden is… Lekker makkelijk om in je sociale huurwoning met permanent contract te roepen dat die extra woningen niet door moeten gaan.
Mijn eigen sociale huurwoning staat ook al 5 jaar op een slooplijst (maar de plannen krijgen ze alsmaar niet rond).
Vanaf dag 1 werd verteld dat iedereen een gelijkwaardige woning zou krijgen maar na verloop van tijd bleek dat er niet evenveel woningen terug zouden komen, de woningen een stuk kleiner zouden uitvallen en de huur zou met de helft omhoog gaan, wat de meesten niet kunnen betalen.
Met name in het begin heb ik nog veel uitgezocht en rondgevraagd en toen werd al vrij snel duidelijk dat dit een gebruikelijke gang van zaken is bij dergelijke sloop/renovatie projecten.
Nou is het voor mij geluk bij een ongeluk want ik ben al opzoek naar een huis en de oprotpremie is handig voor de aanschaf van een koopwoning maar het merendeel uit de straat moet in de toekomst aan de voedselbonnen om de nieuwe huur maar te kunnen voldoen want ze kunnen echt nergens anders naartoe…
Er zijn ongetwijfeld slechte voorbeelden te vinden, maar het voorbeeld uit Amsterdam dan aangehaald wordt (van 200 naar 400 sociale woningen, en 350 vrije sectorwoningen) lijkt mij meer representatief voor dit type project; hoge verdichting op plekken waar de woningnood extreem is, met name op centrale plekken.
Hier in Utrecht pakken ze het ook zo aan. Alles wordt verdicht, er verdwijnen zelden sociale huurwoningen, en meestal komen er veel meer voor terug.
Oudere woningen zijn vaak duur in onderhoud en zijn lastig goed te verduurzamen zonder de bewoners ook voor langere tijd elders te huisvesten (wat in de praktijk vaak op effectief hetzelfde neerkomt als nieuwbouw). Daarnaast blijven het oude woningen met inherente gebreken, waaronder bijvoorbeeld geluidsisolatie.
Goede zaak, maar er mag misschien iets beter nagedacht worden over hoe de bestaande bewoners zo goed mogelijk tegemoet te komen.
Hier zit best een stevig knelpunt achter als we (overheden en corporaties). Als je de sloopplanning niet afstemt op je nieuwbouw dan lijkt je woningvoorraad in theorie toe te nemen (over jaren), maar in werkelijkheid als je al je wijlrn éérst vlakgooit en daarna gaat bouwen, knijp je de voorraad op de korte termijn af.
6 comments
“Volgens Hochstenbach is het vreemd dat sommige woningcorporaties bij sloop-nieuwbouwprojecten nog steeds minder woningen terugbouwen dan er verdwijnen.”
Er zou dus gewoon een wet moeten komen dat wanneer er huizen gesloopt worden er minimaal zoveel huizen voor terugkomen. Liefst 1,5x zoveel. Wat makkelijk kan op dezelfde ruimte, omdat er vandaag de dag veel meer vrijgezellen zijn die best in een studio kunnen wonen.
“Woningcorporaties bouwen 20.000 extra woningen, huurders krijgen terugkeergarantie.”
Zelfde stuk, andere titel.
In het artikel heben ze het eriver dat er meer woningen verdwijnen dan terugkomen, maar er komen wel meer woningen terug. Alleen niet allen sociale huurwoningen, deels ook koop en middenhuur. En in het begin wordt erkend dat corporaties op die manier sociale problemen aanpakken. Wat in dus erg mis in dit artikel: wat zijn dan de sociale problemen in de buurten waar het over gaat? Moeten die inderdaad aangepakt worden?
Ook is dit artikel wel weer een klassieker waar de huidige huurders weer hun woord kunnen staan en de woningzoekende die wel staat te springen op de extra woningen (want de meeste projecten bouwen gewoon meer woningen terug) weet niet te vinden is… Lekker makkelijk om in je sociale huurwoning met permanent contract te roepen dat die extra woningen niet door moeten gaan.
Mijn eigen sociale huurwoning staat ook al 5 jaar op een slooplijst (maar de plannen krijgen ze alsmaar niet rond).
Vanaf dag 1 werd verteld dat iedereen een gelijkwaardige woning zou krijgen maar na verloop van tijd bleek dat er niet evenveel woningen terug zouden komen, de woningen een stuk kleiner zouden uitvallen en de huur zou met de helft omhoog gaan, wat de meesten niet kunnen betalen.
Met name in het begin heb ik nog veel uitgezocht en rondgevraagd en toen werd al vrij snel duidelijk dat dit een gebruikelijke gang van zaken is bij dergelijke sloop/renovatie projecten.
Nou is het voor mij geluk bij een ongeluk want ik ben al opzoek naar een huis en de oprotpremie is handig voor de aanschaf van een koopwoning maar het merendeel uit de straat moet in de toekomst aan de voedselbonnen om de nieuwe huur maar te kunnen voldoen want ze kunnen echt nergens anders naartoe…
Er zijn ongetwijfeld slechte voorbeelden te vinden, maar het voorbeeld uit Amsterdam dan aangehaald wordt (van 200 naar 400 sociale woningen, en 350 vrije sectorwoningen) lijkt mij meer representatief voor dit type project; hoge verdichting op plekken waar de woningnood extreem is, met name op centrale plekken.
Hier in Utrecht pakken ze het ook zo aan. Alles wordt verdicht, er verdwijnen zelden sociale huurwoningen, en meestal komen er veel meer voor terug.
Oudere woningen zijn vaak duur in onderhoud en zijn lastig goed te verduurzamen zonder de bewoners ook voor langere tijd elders te huisvesten (wat in de praktijk vaak op effectief hetzelfde neerkomt als nieuwbouw). Daarnaast blijven het oude woningen met inherente gebreken, waaronder bijvoorbeeld geluidsisolatie.
Goede zaak, maar er mag misschien iets beter nagedacht worden over hoe de bestaande bewoners zo goed mogelijk tegemoet te komen.
Hier zit best een stevig knelpunt achter als we (overheden en corporaties). Als je de sloopplanning niet afstemt op je nieuwbouw dan lijkt je woningvoorraad in theorie toe te nemen (over jaren), maar in werkelijkheid als je al je wijlrn éérst vlakgooit en daarna gaat bouwen, knijp je de voorraad op de korte termijn af.
Comments are closed.