In ‘het licht’ van de nieuwe langspeler van het Nederlandse Gnaw Their Tongues besliste ik deze week om nog eens door het merendeel van de discografie van het project te gaan. Het merendeel zeg ik, want ik tel zestien full-lengths en zelfs meer EP’s. Je moet het ook eens doen als je op zoek bent naar gelegenheidsmuziek; je zal als herboren de week uitkomen. Lees: deze zieke mix van dark ambient, drone en vuile black metal zorgt ervoor dat je op het puntje van je stoel blijft zitten.
Niet elke plaat van de man achter dit project is hetzelfde, verre van zelfs. Mijn favoriete releases blijven All The Dread Magnificence of Perversity (2009) en L’Arrivée de la Terne Mort Triomphante (2010), maar bij momenten zijn platen waarin black metal sterker aanwezig is, zoals Kapmeswonden en haatliederen (2018), ook best wel lekker. Steeds uitbundig uiteraard, want als er iets is dat Mories niet graag doet, dan is het binnen de lijntjes kleuren of presenteren wat je verwacht. Zo ook met deze nieuwkomer The Genesis of Light, al is dit misschien wel de plaat met de meest evenwichtige atmosfeer ooit wat betreft Gnaw Their Tongues, of toch van hetgeen ik in het verleden al hoorde van dit project.
Vier tracks waarin je dus nagenoeg geen black metal hoeft te verwachten. Atmosferische dark ambient en drones die mikken op het brengen van een melancholische donkerheid. De plaat start ook al meteen op aparte wijze met dissonante orgelklanken en een psychedelische laag die je mee de diepte intrekt. Later op deze openingstrack wordt de aangebrachte donkere wolk bij momenten even wat epischer. Track twee dreunt voort de diepte in om bij de derde track wat ruimte te geven voor rustgevende ambient, die gaandeweg weer in dreiging toe zal nemen. Hetzelfde geldt voor de vierde track, waarin dan uiteindelijk toch nog wat rauwe black metal verweven wordt in de donkere dronewolk die The Genesis of Light beheerst.
Vanuit de duisternis komt het licht en Gnaw Their Tongues weet die boodschap prima te verpakken. Een plaat om een kleine veertig minuten heerlijk in te verdwalen, maar toch gebiedt het mij te zeggen dat ik de bezetenheid van Mories wat mis op deze nieuwe telg. Dit klinkt in vergelijking met al het voorgaande werk zo braaf… Het kan natuurlijk ook gewoon weer even een moodswing zijn in deze richting, waarbij de volgende plaat je weer naar adem doet happen.
Score:
75/100
Label:
Consouling Sounds, 2025
Tracklisting:
- Part 1
- Part 2
- Part 3
- Part 4
Line-up:
Links: