Liza Enebeis verzamelt boeken. Héél veel boeken. ‘Ik weet eerlijk gezegd niet hoeveel. Zevenduizend? Achtduizend? Het is beter als ik ze niet tel. Ik heb zelfs de vloer laten checken of die het gewicht wel aankan.’

Die verzameling begon onschuldig tijdens haar studententijd in Parijs. ‘Ik kom uit Griekenland en kende niemand in Parijs. Heel vaak zat ik in boekhandel La Hune, die tot middernacht open was. Het was heel fijn om daar te zijn. Daar begon mijn liefde voor het boek.’

Later, toen Enebeis studeerde in Londen, groeide die liefde uit tot een ritueel. ‘Met een vriendin ging ik ieder weekend boekwinkels en tweedehands markten in Soho af. In de eerste instantie was ik alleen maar geïnteresseerd in designboeken, maar nu ga ik vooral op zoek naar boeken die mooi zijn vormgegeven, met hele bijzondere fotografie of graphics. Het moment dat je een heel bijzonder exemplaar of een boek vindt waar je al een tijdje naar op zoek bent, dat is magisch.’

Inmiddels verzamelt Liza veel meer dan alleen designboeken. ‘Mijn collectie is veel breder geworden: outsider art, bloemschikken, miniatuurbijbels, poëzie, plantenboeken uit de jaren ’60, fotografie, verzamelgidsen… Ik heb geen standaard of behoefte aan eerste edities. Het gaat me om de schoonheid.’

Het moment dat je een heel bijzonder exemplaar of een boek vindt waar je al een tijdje naar op zoek bent, dat is magisch

. 

Haar persoonlijke verzameling deelt ze ook op haar Instagrampagina: @booksloveliza, met inmiddels zo’n 24.600 volgers. ‘Eerst fotografeerde ik alleen de covers, maar mensen wilden de binnenkant van de boeken ook zien dus nu maak een filmpje waarin ik de cover omsla en je de binnenkant van het boek ziet. En muziek maakt het af – het creëert een nieuwe beleving. Dit is ook mijn manier om ontwerpers en boekwinkels te steunen. Makers, uitgevers en verkopers hebben het zwaar. Door dit te delen, hoop ik dat meer mensen de waarde van mooi vormgegeven boeken zien.’

Tussen duizenden titels heeft ze ook een paar bijzondere parels. ‘Mijn favoriet is misschien wel een Playboy-magazine uit de jaren ‘70 in braille. Playboy associeer je met beeld, maar in die tijd schreven er geweldige auteurs in: Margaret Atwood, Ian Fleming, Roald Dahl. Ik hoop dat hun verhalen erin staan, weet het niet zeker want ik kan geen braille lezen – daar moet ik nog steeds wat mee doen.’

Daarnaast spaart ze Stedelijk Museum-catalogi van Wim Crouwel. ‘Ik heb er meer dan vijfhonderd en geef ze ook graag weg aan vrienden die ze waarderen.’
Of er nog iets te wensen valt? ‘Altijd!’ Op haar verlanglijst staan nu: Fruits
van uitgeverij Phaidon, en een kookboek van Sophia Loren. ‘Met die iconische cover waarop ze twee houten lepels vasthoudt. Dus als iemand die vindt, let me know!’

Enebeis bezoekt vrijwel ieder weekend een boekwinkel of markt. ‘In Nederland deed ik een ‘De Slegte-tour’. Zo leerde ik het land kennen. Iedere stad had vroeger een De Slegte, daar kon ik uren dwalen. Helaas zijn ze er bijna niet meer. In Toronto heb je The Monkey’s Paw – een geweldige winkel die me doet denken aan mijn eigen verzameling. En in Praag vond ik ook prachtige dingen. In elke stad die ik bezoek, ga ik eerst naar de boekwinkels.’

Voorlopig is de honger naar nog meer boekenbeauty’s niet gestild. ‘Soms denk ik: wat gebeurt er met al die boeken als ik er niet meer ben? Misschien begin ik ooit een winkel, of geef ik ze weg, maar voorlopig blijf ik gewoon verzamelen. Ik kan niet zonder boeken om me heen. Als ik bij mensen binnenkom en er staan geen boeken, voel ik me ongemakkelijk. Waarom zou je géén boeken om je heen willen?’