In september vorig jaar kwam een van de meest geruchtmakende zedenzaken van de afgelopen jaren aan het licht. De toen 45-jarige Mels van B. uit Barendrecht werd opgepakt: hij zou jonge meisjes seksueel hebben misbruikt en gefilmd. Sommige slachtoffers zouden daarbij ook door hem gedrogeerd zijn.

Misbruik al vanaf 2011

Bij de start van het onderzoek wist het Openbaar Ministerie (OM) van twee slachtoffers. “Het ene slachtoffer zou in 2023 en 2024 zijn misbruikt, het andere in 2024”, zegt een woordvoerder. Een jaar later zijn er zeker 31 slachtoffers vastgesteld. Dat was al bekend, maar het OM bevestigt nu aan EenVandaag dat het misbruik in de zedenzaak al veel eerder begon.

“Het misbruik is al in 2011 begonnen”, vertelt de woordvoerder. En dus niet in 2023, zoals eerder werd aangenomen. In totaal gaat het om 37 strafbare feiten die Van B. volgens het OM zou hebben gepleegd. “Verder is bekend dat er achttien slachtoffers zijn die fysiek zijn misbruikt. Van de andere slachtoffers zijn vaak alleen beeldopnamen gemaakt.”

Agenten voor de deur

Een van de slachtoffers is de dochter van Suzanne en Henk*. Ruim een jaar geleden veranderde hun leven voorgoed toen de deurbel ging en er een paar agenten voor de deur stonden. Die vertelden dat hun dochter slachtoffer was in een zedenzaak.

“We wisten nergens van. Het was een enorme schok. Er werd echt een bom gedropt”, vertelt Suzanne. Hun dochter wist meteen dat het over haar ging, al weet ze niet alles. “We zijn direct eerlijk tegen haar geweest. We zijn een open gezin, we praten over alles met elkaar”, legt de moeder uit. “We vonden dat ze het recht had om dit te weten.”

‘Nog steeds niet voorbij’

Suzanne en Henk hebben lang getwijfeld of ze hun verhaal wilden delen. Maar nu – meer dan een jaar later – willen ze vertellen wat het met hen als ouders heeft gedaan. Het is voor het eerst dat ouders in deze grote zedenzaak dat doen.

“Het is nog steeds heel zwaar, ook al zijn we nu een jaar later”, vertelt Suzanne. “Er blijven nog steeds dingen die triggeren. Het is nog steeds niet voorbij. Je kunt het nog niet afsluiten.” Ook Henk worstelt nog elke dag met de gebeurtenissen: “Je denkt er dagelijks aan. Momenten waarop je denkt: pfff, verleden jaar had je dit allemaal nog niet.”

Buurman op de camping

Ze kenden verdachte Van B. van de camping. “Hij heeft 7 jaar bij ons op de camping gestaan. Het was onze buurman, dus daar maakte je af en toe een praatje mee”, blikt Henk terug. Onze dochters speelden met elkaar. En zo kom je in contact met zo iemand.”

Inmiddels is duidelijk dat Van B. zijn eigen kinderen als lokaas gebruikte. Achteraf valt alles op zijn plaats, verzucht Suzanne: “Signalen die je op dat moment nog niet kon duiden. We dachten wel altijd: er is iets met hem. Maar wat dan?”

Mels van B. uit Barendrecht wordt verdacht van grootschalig seksueel misbruik van jonge kinderen tussen de 9 en 12 jaar. In totaal zijn 31 slachtoffers in beeld, van wie er zeker achttien daadwerkelijk zijn misbruikt.

Het misbruik zou hebben plaatsgevonden in Barendrecht en op een camping in Hoeven, waar de verdachte regelmatig verbleef. Van B. gebruikte zijn eigen kinderen hierbij als lokaas.

Naast het misbruik maakte Van B. ook foto’s en video’s van zijn minderjarige slachtoffers. Justitie heeft maar liefst 70 terabyte aan beelden die de man zelf heeft gemaakt onderzocht.

Ook zijn er sterke aanwijzingen dat de verdachte zijn slachtoffers zou hebben gedrogeerd. Hierdoor worden ouders nu voor een uiterst pijnlijk dilemma gesteld: vertel je je kind wat er is gebeurd, ook als het zich daar zelf niet bewust van is?

De inhoudelijke behandeling van de zaak staat gepland voor januari. De rechtbank heeft vanwege de omvang van de zaak meerdere zittingsdagen uitgetrokken voor het proces.

Drie keer misbruikt en gefilmd

Al vrij snel na het bezoek van de politie werd duidelijk wat hun dochter precies is overkomen. “Je krijgt emoties waarvan je niet wist dat ze bestonden”, zegt Suzanne. “Dat hij dit gedaan heeft met je dochter. Eerst weet je alleen dat hij iets gedaan heeft, maar je weet niet precies wat. In de weken erna wordt dan duidelijk wat hij precies gedaan heeft en dat is in het geval van onze dochter helaas heel veel geweest.”

“In het begin hoop je dat het meevalt, maar dat was helaas niet het geval”, gaat de moeder verder. “Hij heeft zelf verklaard dat het maar één keer gebeurd is, maar het is in totaal drie keer gebeurd. De eerste keer was ze 9 jaar oud. En hij heeft er ook nog eens heel veel beeldmateriaal van gemaakt. Dat is heel lastig om overheen te komen. Als dat al ooit gaat lukken.”

Schuldgevoel naar dochter

Ze weet rationeel dat haar niets te verwijten valt, maar toch knaagt het. “Dat schuldgevoel, dat blijft maar aan mij vreten. Dat ik mijn dochter daar bij die man heb laten logeren.” De ouders zijn inmiddels in therapie geweest en Suzanne weet nu dat dat gevoel niet terecht is, vertelt ze. “Toch denk ik niet dat het een gevoel is dat ooit helemaal weg zal gaan.”

Bij Henk overheerste eerst vooral woede en onmacht. “Het meeste was woede, heel veel woede, en die woede gaat nu wel om naar emotie, in de zin dat ik haar niet heb kunnen beschermen”, zegt hij. “Therapie heeft dit gevoel enigszins kunnen verzachten. Mijn therapeut probeerde mij bij te brengen dat je je niet kunt verdedigen tegen zulke mensen. Aan de buitenkant kan je niet zien wat er zich bij zo iemand in zijn hoofd afspeelt en wat hij van plan is. Ik had dit niet kunnen voorkomen.”

‘Alsof het er niet toe doet’

Uit het strafdossier blijkt dat hun dochter in 2019 voor het eerst werd misbruikt en later nog twee keer in 2021. Maar tot nu toe ging het in de media over deze zedenzaak altijd over misbruik dat in 2023 en 2024 zou hebben plaatsgevonden.

En dat steekt de ouders van het slachtoffer. “Het is pijnlijk voor ons om overal de jaartallen 2023 en 2024 te lezen”, zegt Suzanne daarover. “Alsof het misbruik van onze dochter er niet toe doet.”

‘Excuses doen ons niets’

Wat de ouders verder frustreert, is hoe Van B. zich opstelt in de rechtszaal en hoe zijn advocaat hem afschildert als een voorbeeldige verdachte. “Hij is bij één proforma-zitting aanwezig geweest en daar heeft hij excuses aangeboden voor wat hij gedaan heeft”, vertelt Suzanne. “Maar dat doet ons echt helemaal niets.”

“Als hij het echt zo erg had gevonden allemaal, dan was hij nadat hij één kind had misbruikt gestopt en had hij zich gerealiseerd dat hij verkeerd bezig was”, zegt ze. “Maar dat heeft hij niet gedaan. Ik heb het idee dat als dit alles niet naar buiten was gekomen, hij er gewoon mee was doorgegaan.”

Spreekrecht gebruiken

In januari start de inhoudelijke behandeling van de zaak. De ouders bereiden zich voor op een zware tijd. “Ik weet dat dat heel zwaar gaat worden”, vertellen ze. “We willen erheen voor onze dochter. Ik weet nu al dat het moeilijk wordt, om alles aan te moeten horen wat hij gedaan heeft.”

Suzanne en Henk zijn vastberaden om in de rechtszaal te vertellen wat hen en hun dochter is overkomen. “We hebben spreekrecht en daar gaan we ook zeker gebruik van maken. Ik denk wel dat als ik dan dicht bij hem sta, ik het echt moeilijk ga krijgen.”

Recht in de ogen kijken

Suzanne wil Van B. recht in de ogen kijken. “Ik wil laten zien wat hij veroorzaakt heeft, wat hij mijn dochter heeft aangedaan, wat hij ons heeft aangedaan, wat hij opa en oma heeft aangedaan. Dat mag hij allemaal te horen krijgen van mij. Ik hoop dat hij ook een lange straf krijgt. Hij heeft zoveel mensen geraakt.”

De ouders hebben de afgelopen periode ook als een eenzame tijd ervaren. “Je kunt met iedereen praten, maar niemand zal je begrijpen”, legt Henk uit. “Mensen nemen ook afstand van je, omdat ze niet weten wat ze moeten zeggen. Het zou fijn zijn als je met meer mensen kunt praten die in hetzelfde schuitje zitten. Je kan je soms heel erg eenzaam voelen hierdoor.”

‘Leven voorgoed veranderd’

Het is zeker dat het leven van de ouders nooit meer hetzelfde zal zijn. “Het heeft voorgoed mijn leven veranderd. Voorgoed”, vertelt Henk. “Ook je kijk op mensen is veranderd. Het vertrouwen in mensen is weg, ik vertrouw in wezen niemand meer. Dat is wel echt anders dan hiervoor.”

“Er is één gevoel dat altijd in mijn hoofd zal blijven rondspoken, waar ik vrees ik nooit van af zal komen”, zegt Suzanne tot slot. “‘Waarom heb ik mijn dochter niet kunnen beschermen?’ Dat doet echt heel veel met je als moeder.”

*Suzanne en Henk zijn verzonnen namen, hun echte namen zijn bekend bij de redactie.