Toen duidelijk werd dat de oorlog langer zou duren, besloot Elina om in Dordrecht iets op te gaan bouwen. “Dat eerste jaar woonden we bij een gastgezin, maar daarna konden we een eigen huis krijgen”, legt ze uit. Elina greep de Nederlandse lessen die haar werden aangeboden met twee handen aan en kwam in tweeënhalf jaar verbazingwekkend ver. “Misschien ook omdat ik al taalles gaf, dat ik het daarom sneller oppik”, legt Elina uit.
