Contact verbreken
Als ze voor de tweede keer een burn-out krijgt gaat bij Janine een knop om. “Ik kon helemaal niks meer, alleen op bed liggen, naar de wc gaan en het eten opeten wat mijn vriend had gemaakt. Na al die jaren zo te zijn belast met de zorg voor het ouderlijk gezin stortte ik in. Het heeft lang geduurd, maar ik heb daarna stapje voor stapje mijn belastbaarheid weer opgebouwd. Fulltime werken kan ik niet meer, maar ik heb nu wel een carrière opgebouwd die ik qua belastbaarheid aankan en waarmee ik het gezin als kostwinner onderhoud.”
Voor Janine nu een goede situatie, maar dat voelde eerst niet zo. “In ons gezin ging het vaak over jezelf nuttig maken, dus ik voelde me mislukt toen ik niks meer kon. Het leren waarderen en goedkeuren van mezelf zonder ooit de goedkeuring van mijn ouders te ontvangen is moeilijk, maar ik moet het accepteren, anders kan ik mezelf nooit geven wat ik nodig heb.”
Inmiddels heeft Janine geen contact meer met haar ouders. “Ze zijn verdrietig genoeg alleen maar met zichzelf bezig en hebben daar hun handen aan vol. Een opa en oma rol vervullen kunnen ze helaas niet, dus ook met hun kleinkinderen hebben ze geen contact. Er hoort balans te zijn tussen zorg, liefde en aandacht geven en gezien en gewaardeerd worden.” Janine benadrukt, want dit was voor haar een zware les: “Wanneer dat niet aanwezig is dan mag je je terugtrekken uit de mantelzorgrol en mag je alle taken overdragen of teruggeven.”
Mantelzorg
Mantelzorg ontstaat in het gros van de gevallen uit liefde voor de ander, voor Janine was dat anders. “De mantel der liefde leg je om iemand heen omdat je van die persoon houdt en dus vrijwillig graag voor die persoon wilt zorgen. Ik was mantelzorger vanaf mijn geboorte en in die zin was het niet per se een keuze die ik gemaakt heb, maar iets wat mij overkomen is. Voor mij stond mantelzorger zijn voor onderdrukking en manipulatie en zeker geen liefdevolle verbinding waar juist vaak sprake van is. Ik kon mijn leven pas gaan leven toen ik de mantelzorg losliet en de verantwoordelijkheid beetje bij beetje teruggaf aan mijn ouders.”
Janine hoopt dat de kinderen van zorgbehoevende ouders meer in beeld komen. “De mantel der liefde mag ook om de mantelzorger zelf heen gelegd worden, maar dat is geen natuurlijke reactie. Vanuit je natuur wil je blijven dienen en geven, maar in mijn geval was het noodzakelijk om mezelf helemaal terug te trekken om te kunnen leven.” Ze wenst een andere jeugd voor kinderen in mantelzorg-situaties. “Ik hoop dat ze gehoord en gezien worden, dat de ouders op hun verantwoordelijkheid worden aangesproken en dat er hulp komt voor gezinnen met dit soort problematieken. Een kind moet een kind kunnen zijn en vrij en gelukkig kunnen zijn.”
*Janine is vanwege privacyredenen een gefingeerde naam. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Heb je een vraag of wil je gewoon even je verhaal kwijt? Bel de Mantelzorglijn: 0307606055.
Oproep
Mogen wij ook jouw mantelzorgverhaal opschrijven? Mail dan een korte beschrijving naar lezer@linda.nl met als onderwerp ‘Mantelzorg’ en vermeld je telefoonnummer. Mocht je liever anoniem je verhaal willen doen, dan kan dit uiteraard ook.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
Marian (60) zorgde haar hele huwelijk voor haar man: ‘Het glas was altijd halfvol’Lees ook