Opeens verschijnt er een stipje op de radar van een Amerikaans militair station in Alaska. Hè, is er nou een kernraket afgeschoten? En vooral: waar komt die dan vandaan? Rusland, Noord-Korea, China? De aanwezigen vertonen lichte paniek als blijkt dat een ander detectiesysteem de lancering van de kernkop mistte. Onmiddellijk treden er allerlei protocollen in werking in het Witte Huis, waar de aanvankelijke kalmte plaatsmaakt voor toenemende onrust. Regisseur Kathryn Bigelow brengt dit mooi in beeld door een toevallig aanwezige tv-reparateur in de Situation Room van het Witte Huis te tonen die zich schielijk uit de voeten maakt als de ernst van de situatie duidelijk wordt: de kernraket koerst richting een grote Amerikaanse stad. In een videoconferentie met in allerijl opgetrommelde generaals en andere hotemetoten blijft het schermpje waarop de Amerikaanse president zichtbaar zou moeten zijn lang leeg.
Thriller
A House of Dynamite. Regie: Kathryn Bigelow. Met: Rebecca Ferguson, Jared Leto, Tracy Letts en Idris Elba. Lengte: 112 minuten.
Bigelows Netflix-productie A House of Dynamite is opgedeeld in drie delen, pas in het derde deel wordt duidelijk waar de president al die tijd was. De drie delen overlappen, maar worden steeds vanuit een ander perspectief verteld: van de veiligheidsadviseur(s) tot de president. Waarbij we van DEFCON 3 (defense readiness condition) naar DEFCON 1 gaan.
Details halen af en toe de stoom van de ketel. Zo keuvelt de havikachtige generaal die de president adviseert aanvankelijk over honkbal. Onwillekeurig moet je er om grinniken. Verder is A House of Dynamite een ernstige film, die de spanning gestaag opschroeft. Regisseur Bigelow en scenarist Noah Oppenheim maken zich oprecht zorgen over de krankzinnige aantallen kernwapens in de wereld, vroeg of laat moet dit wel misgaan. Zeker in een licht ontvlambare wereld vol volatiele machthebbers. Dit akelig actuele gegeven maakt het kijken naar A House of Dynamite nog griezeliger.
Menu van een snackbar
Oppenheim deed veel onderzoek naar alle richtlijnen omtrent een nucleaire aanval op de Verenigde Staten. Vooral de multomap met keuzes die de president kan maken om een vijandelijke aanval te vergelden wekt bevreemding; het lijkt wel de menukaart van een snackbar. Bepaalde militaire strategieën blijken niet zo doeltreffend als gedacht, wat bij de minister van Defensie tot ongeloof leidt. Plotdetails hierover onthullen zou jammer zijn, wel kun je vaststellen dat deze fictieve minister en president meer vertrouwen wekken dan Pete Hegseth en Donald Trump. Een niet zo heel geruststellende gedachte.
Lees ook
Het interview met regisseur Kathryn Bigelow
De manier waarop Bigelow de spanning opvoert is doeltreffend simpel. Haar documentaire-achtige cameravoering focust op de gezichten van alle betrokkenen, wat het mogelijk maakt als kijker een scala aan emoties mee te beleven: angst, ongeloof, paniek, wanhoop, verwarring. Net als in Bigelows ijzingwekkende bomontmantelingsfilm The Hurt Locker (2008) kruipen we op deze manier bovendien in de hoofden van de protagonisten en snappen we hun denkprocessen. Dat zij door sterke acteurs worden gespeeld – onder wie Idris Elba, Jared Harris, Tracy Letts en Rebecca Ferguson – helpt daarbij enorm.
Sinds de Koude Oorlog levert elk decennium wel een ijzersterke film op over de kernwapenwedloop, van On the Beach (1959) en Dr. Strangelove (1964) tot tv-producties als The Day After (1983). A House of Dynamite is het verontrustende meesterwerk van de jaren twintig van de eenentwintigste eeuw.
Geef cadeau
Deel
Mail de redactie
NIEUW: Geef dit artikel cadeau
Als NRC-abonnee kun je elke maand 10 artikelen cadeau geven aan iemand zonder NRC-abonnement. De ontvanger kan het artikel direct lezen, zonder betaalmuur.