‘Liefde is geen toeval,’ zegt Olivia Dean. ‘Het is geen bliksem die zomaar inslaat. Het is iets wat je maakt, een vaardigheid. Een praktijk.’
Dat is de essentie van The Art of Loving, een album dat niet voor niets werd geïnspireerd door Bell Hooks’ klassieker All About Love en een tentoonstelling van kunstenaar Mickalene Thomas met diezelfde titel. Dean bezocht de expositie in Los Angeles en voelde iets resoneren. ‘Ik wilde muziek schrijven als antwoord,’ vertelt ze. ‘Zoveel liedjes over liefde bestaan al, maar ik wilde onderzoeken wat liefde voor míj betekent. En hopelijk ook een beetje de focus terugbrengen naar vriendelijkheid – naar elkaar, maar ook naar jezelf.’
Eén van de meest opvallende liedjes op het album is ‘So Easy (To Fall In Love)’. Op het eerste gehoor klinkt het als een klassiek liefdesliedje: sprankelend, warm, luchtig. Maar wie beter luistert, hoort iets subtielers. Dean zingt niet over de ander – over hoe verleidelijk, charmant of onweerstaanbaar die persoon is – maar over zichzelf. I’m easy to fall in love with, zingt ze met een glimlach in haar stem.
Dat is geen arrogantie, maar verfijnde zelfliefde. Smart songwriting, zou je kunnen zeggen. ‘Ik heb veel aan mezelf gewerkt,’ zegt ze. ‘En ik denk dat ik veel liefde te geven heb. We vergeten soms wat we zelf meebrengen in een relatie, omdat we zo bezig zijn met wat de ander ons gaat geven. Maar iedereen is voor iemand makkelijk om van te houden.’
Het is een eenvoudige gedachte, maar niet vanzelfsprekend in een tijd waarin onzekerheid en zelfkritiek overal loeren. Dean zet er juist lichtheid tegenover, alsof ze een raam open zet in een benauwde kamer. En dat maakt ‘So Easy’ misschien wel haar meest ontwapenende nummer tot nu toe: een liefdesliedje waarin zelfliefde niet narcistisch klinkt, maar troostrijk.