Els De Schepper over haar deelname aan ‘De verraders’: “Al bij de eerste ochtend aan het ontbijt besefte ik dat ik het niet aankon”

Aanvankelijk was De Schepper nog blij dat ze gevraagd werd voor De verraders, maar toen ze meedeed, besefte ze al snel dat het lastig zou worden. “Die eerste ochtend bij het ontbijt besefte ik al dat ik het niet aankon”, zegt ze in Dag Allemaal. “Ik kwam binnen met mijn doosje macarons om op een aangename manier met iedereen kennis te maken, maar er heerste een enorme spanning. Ik besefte: die zijn allemaal aan het spelen, het liegen is al begonnen en ze nemen alles heel serieus.”

Toch wil ze geen kritiek geven op haar medespelers. Die bewondert ze vooral, maar bij zichzelf merkte ze wel dat ze steeds stiller werd, en zich afvroeg wat ze daar deed. En het reet oude wonden open. “De verraders bleek een trigger, ik werd herinnnerd aan het liegen, bedriegen en manipuleren dat ik zelf heb ik ondergaan. Trauma’s die ik dacht verwerkt te hebben kwamen naar boven, zelfs gebeurtenissen uit mijn jeugd. En met zo’n hevigheid dat ik een beroep moest doen op de psycholoog die ons begeleidde. Die mocht ik dag en nacht contacteren, want alle lof voor de productie, voor VTM en de ploeg die ons omringde. Die hebben mij goed opgevangen. Wat er gebeurde, heeft niets met hen te maken, maar met spoken uit mijn verleden.”

In het begin had ze spijt van haar beslissing, maar nu exact een jaar na de opnames, kijkt ze daar anders op terug. Ze ging maandenlang in therapie, waarbij ze geholpen werd om haar trauma’s te verwerken. “Alles is weg, de personen om wie het ging, heb ik zelfs volledig vergeven. Ze hebben geen vat meer op mij, zonder dat ik mijn gevoelens ervoor moet onderdrukken. Is dat niet mooi?”