Kaviaar als ontbijt
Haar favoriete opdracht? “Amy’s bachelorette in Parijs. Ik vloog mee in een privévliegtuig van Londen naar Parijs, verbleef in een luxe suite mét butler en keek uit op de Eiffeltoren. Ik at kaviaar als ontbijt. Toen stond ik even stil: van fotograferen in een lokaal pannenkoekenhuis in Brabant naar Hôtel Plaza Athénee in Parijs – mijn camera heeft me hier gebracht. Dat is echt bizar.”
Tekst loopt door onder de post.
Muziek, kunst en drive
Noémi noemt zichzelf een allround creative. “Ik zing, speel piano, maak kunst. Muziek is een groot deel van mijn leven. Als ik reis, moet mijn koptelefoon mee. Als ik van de schermen af wil, ga ik piano spelen of zingen. Soms zelfs midden in de nacht. Dat is mijn therapie.”
Toch is haar werk niet alleen glitter, glamour en jetsetten. “Mensen denken vaak dat het leven van een fotograaf glamourous is, door wat ze online zien. Maar ze zien niet de nachten dat ik tot vier uur aan het editen ben of de dagen dat ik totaal overprikkeld ben na 12 uur op set. Soms krijg ik kortsluiting in mijn hoofd van alles wat ik nog moet doen. En daar komt dan ook schuldgevoel bij: dat ik niet ondankbaar mag zijn of even mag balen. Zelfs die stressmomenten zijn tenslotte een bijproduct van de mooie dingen die ik mag doen. Ik moet mezelf soms dwingen om stil te beseffen: dit is mijn leven. Neem niets voor lief.”
Ze vervolgt: “Ik vind het lastig wanneer mensen zeggen: ‘Jij hebt gewoon geluk’. Ja, geluk speelt soms mee, maar het is ook een keuze – om risico’s te nemen, om ondernemer te zijn, om momenten te missen en geld én uren te investeren in mezelf. Ik ben me bewust van mijn privilege, maar ik heb het ook zelf gecreëerd.”
Tekst loopt door onder de post.
Eigen stijl
Er zijn ontelbaar veel modefotografen, maar Noémi weet zich te onderscheiden van haar concullega’s. “Ik blijf bij mezelf. De sfeer op set is mij heilig. Als ik invloed heb, wil ik een goed team om me heen. Word ik geboekt, dan zorg ik dat ik goed in mijn energie zit. Mensen boeken mij niet alleen om mijn werk, maar ook om de vibe die ik meebreng.”
Qua stijl kun je haar werk uit duizenden herkennen. “Mijn beelden hebben een filmisch karakter; jaren 60 tot 80, veel warmte, veel ziel. Ik denk in filmframes. Daardoor krijgen foto’s een verhaal. Voor inspiratie kijk wel om me heen, maar niet te vaak naar andere fotografen. Ik wil mijn eigen visie niet laten beïnvloeden. Keep it in the mirror, but don’t take your eyes off the road. Dat is hoe ik werk: gefocust op mijn pad, niet op wat iemand anders doet. Zo blijf ik authentiek.”
Isabelle is virtueel kunstenaar: ‘Voor Coachella kreeg ik de briefing: ‘Maak iets vets”Lees meer
Van fotograaf naar kunstenaar
Door de jaren heen heeft Noémi niet alleen talloze shoots gedaan, ze heeft ook duizenden beelden geschoten die nooit het daglicht zagen. “Op een dag dacht ik: dit is te mooi om op mijn harde schijf te laten verstoffen. Dus begon ik mijn werk te cureren.” En zo ging ze van fotograaf naar kunstenaar.
Ze lacht. “Ik had geen plan. Ik ging naar een fotobeurs, sprak daar toevallig met de eigenaar en besloot een kleine collectie te printen en tentoon te stellen. De prints kwamen drie dagen voor de beurs binnen. Typisch ik. Maar ik verkocht uit en werd de bestseller van de beurs. Wat ik deed voelde al goed, maar dit was een extra bevestiging dat ik op het goede pad zat.”
De collectie kreeg de naam VOYAGE, VOYAGE. “Het zijn beelden die ik maakte tijdens mijn reizen. Een ode aan de plekken en momenten die me gevormd hebben. Inmiddels heb ik al veel mensen blij mogen maken met mijn kunst, en loopt de verkoop goed. Ook heb ik mijn limited koffietafelboek uitgebracht. Dat was echt een droom. Toen ik het eerste exemplaar in handen had, moest ik huilen. Dat mijn werk in huizen hangt en op koffietafels ligt, is echt onwerkelijk.”
Tekst loopt door onder de post.
Toekomstplannen
Noémi bruist van de plannen. “Ik wil het liefst als creative director campagnes creëren voor merken als Gucci en Loewe. Ik wil mijn kunstcollectie uitbreiden en wereldwijd tentoonstellen. Nog meer boeken maken, nog meer shoots doen, nog meer van de wereld zien. En weet je, ik geloof niet in toeval. Alles wat ik doe, leidt ergens naartoe. En dus weet ik dat alles wat ik wil, me ook gaat lukken.”
Ondanks het internationale karakter van haar werk, blijft ze stevig gegrond. Die Brabantse nuchterheid krijg je er niet uit met een beetje kaviaar of een reis in een privévliegtuig. En hoewel Noémi alleen werkt, schrijft ze haar succes niet uitsluitend aan zichzelf toe. “Zonder mijn moeder, de support van vrienden en mijn geliefde, was dit allemaal niet gelukt. Ze staan altijd voor me klaar, door dik en dun. Dat is alles waard, want zij zijn het belangrijkste wat ik heb.”
Roseline (23) runt met moeder en oma uitvaartbedrijf: ‘Voel dat het niet mijn verdriet is’Lees meer