Pommelien Thijs studeerde ooit biologie, ze is actrice en ontwerpt kleding maar is vooral bekend als sterzangeres in België en inmiddels ook Nederland. Hoewel ze zangeres is, luistert ze weinig naar nieuwe muziek van anderen, zegt ze. En al is ze actrice, ze kijkt „bitter weinig films en series”. Wat Thijs wel doet: luisterboeken luisteren. „Zodra ik in de auto stap zet ik een boek aan. Ik hou van verhalen.”
Thijs (Kessel, 2001) is nauwelijks bij te houden. Niet alleen door bezigheden zoals optreden, werken in de studio, rollen in de serie Knokke Off en nieuwe hobby’s als lassen en glas-in-lood maken. Vandaag in een tv-kantoor in Hilversum vertelt ze over haar net verschenen tweede album, Gedoe. Ook haar manier van praten is snel en sprankelend.
In 2020 had Thijs haar eerste hit: ‘Nu wij niet meer praten’ (2020), een duet met zanger Jaap Reesema dat op nummer 1 kwam in zowel België als Nederland. Sindsdien breekt Thijs records (single ‘Atlas’ stond 22 weken op nummer 1 in de Vlaamse hitparade) en treedt ze op voor een steeds groter publiek. Afgelopen zomer speelde ze op Pinkpop en Rock Werchter, en na haar Nederlandse clubtour van afgelopen voorjaar staat ze in februari in een uitverkocht Afas Live, Amsterdam.
Gitaren
Haar stijl is inmiddels ver verwijderd van die eerste hit met Jaap Reesema, en ook van haar eigen debuutalbum. Op Gedoe wordt haar lichte zangstem onderstreept door ruige gitaren. Die gitaren verbeelden een ‘catharsis’ ofwel bevrijding, zegt ze. En ze verwijzen naar haar eigen eerste live-ervaringen. „De eerste keren als vijftienjarige dat je zelf de trein neemt naar popzaal AB in Brussel, en niet weet wat je zal meemaken. Ik werd weggeblazen door de energie en de muziek van groepen als Fall Out Boy en Panic! At The Disco. Daar komt mijn liefde voor energieke liveshows vandaan.”
Debuut Per Ongeluk (2023) klonk luchtig, maar inmiddels is er meer aan de hand. Thijs noemt zichzelf nog steeds een popzangeres, maar wel één die uitgesproken mag zijn. Voor het nieuwe album koos ze woorden die dieper raken.
Pommelien Thijs over drie songteksten:
‘Een kleiner leven was ooit genoeg, maar ik wil meer/ Ik heb nog plaats voor blauwe plekken’
(uit ‘Het beste moet nog komen’)
Ze lacht. „Dat bedoel ik niet zo heftig, hoor. Ik ben nu eenmaal onhandig en stoot me vaak. Blauwe plekken, ja dat zijn gewoon de stoten die erbij horen. Het leven is bumpy, als je het geheel bekijkt. Dat is ook waarom mijn plaat Gedoe heet.”
Als titel voor het album bedacht ze eerst ‘Wachten op Gedoe’ naar het toneelstuk ‘Wachten op Godot’ van Samuel Beckett. Op de hoes staat Thijs onder een – zelf gelaste – ijzeren boom langs een weg, net als de personages in het toneelstuk. „Dat is een soort wachten waarin ik me bij periodes kan herkennen. Het heeft te maken met mijn neiging om cirkeltjes te lopen en veel vragen te stellen.” Met haar vinger draait ze rondjes in de lucht.
Die cirkels slaan op ‘steeds weer uitkomen waar je begon’: „In veel songs stel ik een vraag die eigenlijk geen antwoord krijgt.” Als voorbeeld noemt ze het nummer ‘Authentiek’, dat geheel bestaat uit een reeks vragen (‘Wat raakt je? Wat breekt je? Hoe lijm je de stukken? Is het wel gebeurd, ook als niemand het ziet?’). „Het krijgt niet echt een oplossing ofzo.”
‘Dus de prijzen van de huizen en de zeeën zullen stijgen/ Ik ben dankbaar voor mijn leven, over de rest zullen we zwijgen’
(uit ‘Tegenwoordige tijd’)
Thijs groeide op met boeken, liedjes, kleinkunst, dankzij haar moeder, die Nederlandse taal doceert. Daar komt de liefde voor verhalen vandaan. „Ik vind dat we het poppubliek niet moeten onderschatten. Je kunt heus woorden zingen als ‘prioriteiten’ of ‘perspectief’, die worden toch dagelijks gebruikt? Ik experimenteerde ermee, en merkte bij concerten dat het prima werd opgepikt. Iedereen zingt gewoon mee.”
In haar teksten is ze bloemrijk, en soms sober. Zo zingt ze in ‘Cassandra’: ‘Liefde is een werkwoord, maar werken doet het niet’. Thijs zoekt naar taal die op simpele manier iets duidelijk maakt, zegt ze, zonder bot te zijn. Dit slotstuk ‘Cassandra’ is een van de hoogtepunten van het album. Door de uitdijende klankwolken, en door het verhaal over de mythologische Cassandra die de Trojaanse oorlog voorspelde maar niet werd geloofd.
Thijs zingt: ‘Wat in stilte werd verzonnen, werd openlijk geschreeuwd (..) Want ooit zeiden ze ‘heksen’ en nu zeggen ze ‘bitch’.’ Daarmee benoemt ze de positie van vrouwen zowel historisch als hedendaags. Het slaat ook op haarzelf, zegt ze. „Dat je een catastrofe op je ziet afkomen en niemand iets doet. Ik denk aan politiek en het klimaatlandschap waarin je opgroeit en bedenkt oké, waar zijn we, is dit hoe we het aanpakken? Maar ook als artiest is het een vraag, hoe sta ik hier in? Kan ik de verhouding tussen een stad en Cassandra, vergelijken met die tussen mij en het publiek? Ik vind het aantrekkelijk om zo’n thema breder te bekijken.”
‘Jij zat in een crisis, ik nog in de kast/ Toen je zei dat je zou huilen als je zoon niet hetero was’
(uit ‘Koning minimaliseren’)
De vraag naar toelichting wordt vriendelijk weggewuifd. „Ik praat niet over de exacte situaties. Wat me wel opvalt is en me ook verbaast is dat mijn persoonlijke, specifieke ervaringen door zovelen worden herkend. Dan denk ik ‘Dit is zo particulier, zullen mensen hier een boodschap aan hebben?’. En elke keer zijn het juist die überspecifieke verhalen waar ik de meeste reacties op krijg.”
‘Gedoe’ van Pommelien Thijs is verschenen bij Sony Music. Concert: 27 februari 2026 Afas Live, Amsterdam.
Geef cadeau
Deel
Mail de redactie
NIEUW: Geef dit artikel cadeau
Als NRC-abonnee kun je elke maand 10 artikelen cadeau geven aan iemand zonder NRC-abonnement. De ontvanger kan het artikel direct lezen, zonder betaalmuur.