De afgelopen jaren voelde de virtuele wapenwedloop tussen shooters soms als een race naar de bodem. Rondrennend in een appartementengebouw schietend op karakters in Rick & Morty outfits, verkleed als clown of cowboy. Het werd gekker, maar niet beter. Goeie timing dus voor Battlefield 6. Een game die niet probeert de coolste van de klas te zijn, maar gewoon de sterkst spelende. Dat lukt in de multiplayer bijzonder goed.
Maar laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: de singleplayer-campagne van Battlefield 6 is een checklist van elk actiegame-cliché van de afgelopen vijftien jaar. Een spectaculaire achtervolging waarbij je vanuit een rijdende auto op een trein schiet? Check. Een gebouw dat dramatisch instort waar jij op het allerlaatste moment uit ontsnapt? Vanzelfsprekend. Het voelt als een ongeïnspireerde poging om Hollywood na te doen, zonder dat het bijdraagt aan een verhaal. Het is bijna ironisch. Als je dan toch besluit te ‘lenen’ van de concurrentie, kijk dan op zijn minst naar de meesterwerken. De originele Modern Warfare-trilogie wist met zijn campagnes wél een beklemmende sfeer en memorabele momenten neer te zetten. Battlefield 6 levert een niemendalletje af dat je speelt, je schouders over ophaalt en voorgoed vergeet.
Gelukkig koop je een Battlefield-game niet voor het verhaal van de singleplayer. Je koopt hem voor de oorlog. En op dat vlak levert Battlefield 6 een meesterwerk af. Waar de multiplayer van Call of Duty steeds meer een verkleedkist is geworden, voelt dit als een echte, rauwe oorlog. De schaal is onovertroffen, de chaos is totaal en de spanning is constant voelbaar.
De verschillende spelmodi zullen veteranen van andere shooters bekend voorkomen. Het maakt de game direct toegankelijk, waardoor je je kunt focussen op waar het echt om draait: overleven. En dat is moeilijker dan ooit.
Geen veilig moment
Ik zal mijn eerste échte Battlefield 6-moment niet snel vergeten. Ik lag, heel tactisch natuurlijk, op mijn buik in het gras om de kaart te bestuderen en mijn volgende zet te plannen. Een moment van relatieve rust. Plotseling schreeuwt het geluid door mijn headset en vliegt een granaat van een tank een paar centimeter over mijn hoofd heen, om dertig meter verderop een gebouw in een stofwolk te veranderen.
Op dat moment voelde ik het. Dit is geen game waarin je je nooit veilig kunt wanen. Gevaar komt van alle kanten: van tanks, helikopters, sluipschutters en instortende gebouwen. Die constante dreiging maakt de ervaring intens en verslavend.
Wat hier enorm aan bijdraagt, is de terugkeer van een fatsoenlijke destruction engine. Die ene sluipschutter die al tien minuten de hele kaart vanaf hetzelfde dak domineert? Blaas simpelweg de muur waar hij achter schuilt aan flarden. Het zorgt voor een dynamisch slagveld dat constant in beweging is. Geen enkele positie is voor altijd veilig, wat het strategische spel naar een veel hoger niveau tilt.
Multiplayer maakt heel veel goed
Combineer dat met de uitmuntende gunplay – de wapens voelen zwaar, accuraat en dodelijk – en je hebt een online ervaring die staat als een huis. Of wat daarvan over is, nadat er een tank doorheen is gereden.
Is Battlefield 6 de perfecte game? Nee. De singleplayer-campagne is een inspiratieloze B-film die je het beste kunt overslaan. Maar de multiplayer is de beste die we in jaren hebben gezien. Het is de serieuze, grootschalige en meedogenloze shooter waar fans van het genre op zaten te wachten.
Waar Call of Duty koos voor schreeuwerige skins en snelle, hapklare actie, kiest Battlefield 6 voor sfeer, schaal en diepgang. Het is een game die je niet het gevoel geeft dat je een potje aan het spelen bent, maar dat je midden in een oorlog bent beland. In dat opzicht is de missie volledig geslaagd.
Meer Bright Reviews en mis niets met onze Bright-app.