Ja, er zijn wel degelijk heel wat gelijkenissen tussen kunstenaars en ondernemers. Roel Vandermeeren, een kunstschilder die afkomstig is uit Bilzen, heeft er ervaring mee: “Het is in beide gevallen niet voldoende om te voldoen aan de verwachtingen”, vindt hij. “Je moet altijd grenzen verleggen en naar het onbekende reiken.”
Roel Vandermeeren begon zijn artistieke traject in 1995. Hij is afkomstig uit Bilzen en ging naar de middelbare school in Genk. Later zette hij zijn studies verder in Brussel, om uiteindelijk in Brussel te belanden. Daar houdt hij zich professioneel bezig met schilderkunst. Een discipline die volgens Vandermeeren sterk verwant is met het ondernemerschap.
“Een belangrijk gegeven, dat voor zowel ondernemers als kunstenaars telt, is dat we altijd deel gaan uitmaken van een bestaande wereld”, zegt hij. “We kunnen innovatief zijn, maar bouwen altijd voort op tradities en gebruiken. Langs één zijde zijn we als kunstenaars ook ondernemers, omdat we niet altijd in het systeem passen. We willen vrijheid, doen wat we nodig achten en hebben een drang om te creëren. Langs de andere kant verschillen we toch. Als kunstenaar bied je geen service of een reproduceerbaar product aan. Kunst werkt anders, het kunstwerk dat te koop wordt aangeboden is een fragment van een uiterst persoonlijke ervaring van de kunstenaar. Een subjectieve en vooral unieke ervaring, die weliswaar voortkomt uit tendensen die gepaard gaan met dat wat men cultuur noemt, het bindmiddel van de samenleving.”
Maar goed, als het je beroep is, moet je er toch inkomsten uit puren. “Ja, maar ik niet snel met commissies”, aldus Roel Vandermeeren. “Natuurlijk kan ik je een portret schilderen, en ja, dat is een gemakkelijke manier om een extraatje binnen te krijgen. Maar: wat heb ik eraan? Wat heeft de schilderkunst eraan? Behoorlijk weinig. Ik wil dat mijn schilderijen de dragers worden van een autonoom organisme dat op zichzelf zal staan. Een portret zou een andere aanpak vereisen. Want je zou een beeld van jezelf willen zien, die verwachting is er. Maar dat moeten we als kunstenaar overstijgen: steeds verder willen duwen, steeds die vorige fase voorbij, richting het onbekende…”