Zwangere Guy
© Alex Vanhee / ANP
‘Laat mij u vertellen waar de Guy voor staat’, zijn de eerste woorden op het nieuwe album van Zwangere Guy, en die kun je gerust interpreteren als een belofte. In deze drie kwartier beschrijft de populaire Vlaamse rapper ongebreideld openhartig wat hem bezighoudt, hoe hij tegenwoordig leeft, en vooral hoe dat verschilt met vroeger.
Voor de duidelijkheid: Zwangere Guy (1988) heeft zich in zijn werk wel vaker bijzonder persoonlijk getoond. Al twee decennia maakt hij rauwe hiphop, en in 2019 vond hij een groot publiek met Beter leven, een aangrijpend verhaal over een turbulente, gewelddadige jeugd. Het was een nummer vol vuur, zoals veel werk dat Guy de afgelopen jaren uitbracht; hij zette zijn handtekening onder diverse geslaagde projecten, zowel solo als in samenwerkingsverband, en groeide daarmee uit tot een van de beste Nederlandstalige rappers.
De afgelopen tijd is er veel veranderd in zijn leven. Niet alleen brak hij door, ook zwoer hij alcohol en drugs af en ging over op sporten, slapen, rusten met familie. Was dat betere leven eerder nog een wanhopig verlangen, als zwaartepunt van de plaat Wie is Guy, inmiddels is er zijn derde soloalbum Dit is Guy, inclusief het nummer Leven beter. Met zijn kenmerkend Vlaamse, heldere dictie schetst Guy hierop zijn nieuwe regime: ‘Elke ochtend uurtje yoga zodat ik minder stress kweek.’
Het album zit vol met zulke zinnetjes. Zwangere Guy rapt over zijn afscheid van de drank (Lege fles), hij slaat een verzoenende toon aan tegen zijn moeder (‘Omdat ik u graag zie en dat is nieuw voor mij’) en vertelt hoe hij zichzelf jarenlang niet kon uitstaan (Papucho).
Gelukkig worden de nummers nooit zalvend of wee. Dat komt doordat er nog geregeld twijfel en somberte in Guys woorden doorklinkt: depressie is een beest dat hij nu weliswaar goed beteugelt maar dat altijd weer kan opduiken. Bovendien klinkt Zwangere Guy zoals altijd aangenaam gretig en heeft de muzikale omlijsting iets onopgesmukts. Een kalme pianotoon, her en der stevige bassen, wat donkere drums, het zijn producties die zorgvuldig in elkaar zitten en zichzelf nergens overschreeuwen.
Daarmee voegt Guy een nieuw, overtuigend werk toe aan zijn opvallend consistente oeuvre. Wel moet gezegd dat hij, in lijn met zijn persoonlijke ontwikkeling, iets beheerster rapt dan voorheen. De yogamat nodigt duidelijk minder uit tot furie dan de afgrijselijke stiefvader, en dat geeft sommige nummers zowaar iets gezapigs. Alsof hij dat zelf wil doorbreken reflecteert hij ook tussendoor furieus op de huidige wereldproblematiek, zoals op het opgefokte Vecht voor papier II, waarin hij het heeft over sociale media (‘bullshit, wordt steeds erger en erger’) en als refrein bijna schreeuwend herhaalt: ‘Want niemand verdient het om zomaar te sterven.’
Het beste is Guy toch wanneer hij peurt in zijn eigen leven. Daarvan wil ik nog altijd niets missen, dat verhaal blijft boeiend en kan niemand zo vertellen als hij.
Zwangere Guy – Dit is Guy
Lees ook:
