Acteur Adam Brody won begin dit jaar een Critics’ Choice Award voor zijn rol als ‘hot rabbi’ Roklov, die op sociale media een waardige joodse opvolger werd van Andrew Scott’s hot priest (Fleabag). Voor millennials vormden Brody en zijn tegenspeler Kristen Bell als Joanne een droomkoppel: allebei braken ze als twintiger door in een tienerserie, hij in The O.C. en zij in Veronica Mars, en nu stonden ze samen weer vol in de aandacht, de veertig gepasseerd maar nog altijd even knap. 

Comedyserie
Nobody Wants This

Seizoen 2, Van: Erin Foster. Met: Kristen Bell, Adam Brody, Justine Lupe, Timothy Simons. Netflix, tien afl. van ca. 26 minuten.

Vooral Brody’s personage raakte een snaar. Noah Roklov is een behoorlijk ideale man: religieus maar niet star, empathisch, grappig, oprecht in zijn intenties en altijd in de weer met zijn ouders en zijn broer, want familie staat op één. Hij maakt Joanne vrijwel meteen duidelijk dat hij met haar verder wil, al is ze dan niet joods – hij hoopt dat ze zich nog zal bekeren. 

Joanne kent dit soort rechtschapenheid niet. Zij is wantrouwig, murw van jarenlang ,,op de apps” zitten en relaties zien mislukken. Haar ouders hebben er vroeger thuis een rommeltje van gemaakt, haar zus Morgan (Justine Lupe, de blondine uit Succession) is gescheiden en cynisch tot op het bot. De dynamiek in huize Williams is er een van gekibbel en gekat, al hangen ze wel voortdurend bij elkaar; Joanne en Morgan maken samen een podcast over seks en relaties, en zitten ook achter de microfoon voortdurend op elkaar te vitten. 

Joanne en Morgan zijn de alter ego’s van twee echt bestaande zussen: schrijver Erin en producent Sara Foster, net zo blond, net zo typisch ‘L.A.’. De Fosters werken al zo’n tien jaar samen, hebben een kledingmerk en kletsen sinds 2021 The World’s First Podcast vol met… nou ja, alles. Geen detail uit hun leven blijft onbesproken. Nobody Wants This is de tv-versie van Erin’s liefdesverhaal: als moegestreden vrijgezel kwam ze in 2018 een joodse man tegen die dan wel geen rabbijn was, maar die als kind van Russische vluchtelingen zijn geloof heel serieus nam. Net als in de serie was de liefde tussen hen even onmiddellijk als gecompliceerd.  

Kristen Bell en Justine Lupe.

Foto Erin Simkin/Netflix

Zoom in

Correctie na kritiek

Het inderhaast door Netflix bestelde tweede seizoen van Nobody Wants This diept de relatie tussen Noah en Joanne verder uit, in een langzamer tempo vol zijpaden, en corrigeert en passant de kritiek die er ook klonk op het eerste seizoen: Noah’s religie werd weliswaar correct en zorgvuldig verbeeld (achter de schermen werd een rabbijn geraadpleegd, en Brody, die zichzelf een niet-gelovige jood noemt, las een stapel boeken ter voorbereiding), maar de joodse vrouwelijke personages werden door sommigen te krengerig en te eendimensionaal gevonden. 

Noah’s moeder en schoonzus zijn in seizoen twee nog steeds geen types waar je ruzie mee wilt krijgen, maar hun aanvankelijke, categorische afwijzing van ‘sjikse’ Joanne (,,Dat betekent tegenwoordig gewoon een sexy, blonde niet-jood”, aldus Noah) slijt langzaam weg. Vooral schoonzus Esther (Jackie Tohn) krijgt meer reliëf – van een kijvende matrône verandert ze in een vrouw die zo jong getrouwd is dat ze als prille veertiger naar vrijheid snakt. Tohn speelt dit best goed, maar ze is ook minder memorabel.

De meest vermakelijke nieuwe ontwikkelingen zijn voor de mannen. Rabbijn Noah ontdekt de grenzen van zijn braafheid: op Valentijnsdag vinkt hij zo dwangmatig ‘romantische’ gestes af dat het nep wordt, een performance. Zijn broer Sasha (Timothy Simons) verkleedt zich voor Poerim (,,joods Halloween”) als de minst geloofwaardige gangster ooit – te lief en te onhandig. En dan is er Doctor Andy, een heerlijke bijrol van Arian Moayed (ook uit Succession): een onvervalste love bomber, die als therapeut alle ethische grenzen schendt door relaties aan te knopen met zijn vrouwelijke patiënten. Dat klinkt griezelig, maar hier is het vooral geestig. 

Echt schrijnende problemen bestaan er niet in Nobody Wants This; het wereldnieuws is ver weg en iedereen heeft tijd en geld zat om het na een ruzie weer bij te leggen, in steeds nieuwe outfits, met een drankje erbij. Mocht Netflix opnieuw bijtekenen voor meer, dan heeft schrijver Erin Foster nog verhalen genoeg: zij heeft zich inmiddels tot het jodendom bekeerd, is getrouwd met haar ‘Noah’ en beviel na een lang ivf-traject van een dochter. Foster’s ambitie is om als een hedendaagse Nora Ephron de romkom weer een vast onderdeel van ons kijkmenu te laten worden. In stressvolle tijden als deze is daar helemaal niets op tegen.

Geef cadeau

Deel

Mail de redactie

NIEUW: Geef dit artikel cadeau
Als NRC-abonnee kun je elke maand 10 artikelen cadeau geven aan iemand zonder NRC-abonnement. De ontvanger kan het artikel direct lezen, zonder betaalmuur.