Bart Bos

Vandaag, 16:30

Waar hebben we in vredesnaam naar zitten kijken? Het SBS6-verkiezingsdebat leek verdacht veel op een live-cursus pestgedrag voor gevorderden, gegeven door de crème de la crème van politiek Nederland.

Cursusleider van dienst: Wilfred Genee, die de avond opende met de subtiliteit van een schoolpleinbully door Geert Wilders te vragen of hij dit debat wél van plan was uit te zitten. Niet veel later trapte Dilan Yeşilgöz nog even na door Wilders weg te zetten als wegloper.

En zo ging het verder – voorspelbaar en bovenal verhelderend over het gedrag van onze volksvertegenwoordigers. De drie overige deelnemers leken afgesproken te hebben zich collectief te storten op dat jongetje met het vreemde kapsel en afwijkende politieke ideologie. „Slaan waar je slaan kan – en als hij op de grond ligt, nog even natrappen.” Puberaal gedrag waar basisscholen leerpakketten tegen pesten voor hebben liggen. Maar in de politiek heet dat: debatcultuur.

‘Strategische zet’

Want hier mag je iemand publiekelijk kleineren, ridiculiseren of uitsluiten van je club – geen pesten of discriminatie, maar een ‘strategische zet’. In de rest van Nederland zouden dit soort acties leiden tot een melding bij de vertrouwenspersoon, in Den Haag noemen ze het gewoon: het spel. Na afloop schudden ze elkaar lachend de hand bij de borrel, want het hoort er allemaal bij. Alleen jammer dat het volk de prijs betaalt: het vertrouwen in de politiek daalt tot onder het vriespunt.

Politici gedragen zich steeds meer als influencers – alles voor de likes, de trending clipjes en talkshowmomenten. Ondertussen zitten kinderen thuis te kijken en denken: „Oh, dus zo ga je met mensen om.” Geen wonder dat het schoolplein steeds meer op het Binnenhof begint te lijken.

Realitysterren

Misschien is het tijd dat politici zich weer gaan gedragen als volwassen mensen, in plaats van realitysterren met een partijlidmaatschap.

Dus, lieve politici: doeslief. Stop met toneelspelen, leg het script neer en toon eens het gedrag waar jullie zo graag anderen op aanspreken. Misschien lukt het dan eindelijk om compromissen te sluiten op basis van luisteren in plaats van likes. En wie weet, héél misschien, levert dat een land op dat een beetje normaal met elkaar omgaat.

Reacties