Verkeerd geïnterpreteerd
“Na een tijd sprak mijn vriend mij erop aan. Het was zijn kinderen opgevallen dat ik me heel afzijdig hield en wegging als zij thuiskwamen. Zij kregen het gevoel dat ik weg wílde, omdat zij er waren. Dat was allesbehalve mijn bedoeling. Het werd verkeerd geïnterpreteerd. Ik deed het juist voor hen, omdat ik me kon inbeelden dat ze niet altijd zin hadden in mijn aanwezigheid. Dat heb ik voor ze ingevuld, en daar heb ik van geleerd.
Mijn vriend heeft daar een gesprek over geopend tijdens het eten. Ik heb ze laten weten waarom ik de deur uitging of ruimte gaf, omdat ik dacht dat ze alleen wilden zijn met hun vader. Mijn stiefkinderen hebben al die tijd gedacht dat ik geen zin had om thuis te zijn als zij er waren. Dat vond ik zo erg om te horen. Het gesprek was heel verhelderend, ik ben blij dat mijn vriend het heeft opengegooid. Dat had ik veel eerder moeten doen. Ik heb het geluk dat iedereen communicatief sterk is van zijn gezin, dan moet ik daar ook gebruik van maken. Ik durfde het niet, denk ik.
Elvira’s kinderen krijgen grotere cadeaus bij hun vader: ‘Knoop in mijn maag’Lees ook
Nu gaat het veel beter. Laatst heeft zijn dochter eerlijk aangegeven dat ze tijd met haar vader wel even fijn vond. Toen ben ik naar een vriendin gegaan en konden zij samen zijn. Zo kan het ook. Ik wil andere stiefmoeders meegeven dat ruimte geven ook als een signaal kan overkomen dat je geen interesse hebt om met de kinderen te zijn. Bespreek dit open met je partner. Het helpt.”