Ecstatic Kingdom komt ruim vijf jaar na het debuut dat de titel Akolyth meekreeg, wat ook toevallig de bandnaam is van dit drietal. Althans, ik ga toch uit van een drietal. Het is moeilijk te traceren wie effectief deel uitmaakt van dit ritualistisch, somber, donker blackmetalcollectief. Alvast Sphere, maar ook een zekere Ærkun en D. hebben meegewerkt om dit tweede epos uit te brengen. Net als zijn voorganger is het Duitse Amor Fati Productions de platenboer van dienst.
De vier nummers klokken af op respectabele tijden. Het laatste Without Light neemt meer dan vijftien minuten van je leven in beslag. De nummers werden in hun huidige kleur en vorm ergens tussen 2022 en 2025 geconcipieerd. Het klinkt allemaal roestig, stoffig en behoorlijk jaren ’90, dat kan ik je alvast vertellen. Dit Akolyth tracht met basale instrumenten als gitaar, bas, drum en vocalen een geluid te produceren dat nog het dichtst zou moeten aanleunen bij eenieders diepste, en meest wrede, innerlijke ik.
Intussen draait al enige minuten de openingstrack A Black Torch en de wijze waarop dit drietal donkere wolken je leven laat overnemen is indrukwekkend te noemen. Het klinkt allemaal behoorlijk bezwerend eenvoudig maar dat is het niet. Hun met doom doorspekte blackmetalpartijen zijn zo doorweekt van het puurste venijn dat de monotonie je niet eens meer opvalt. Wat wel meteen in het oog, of beter geschreven het oor, springt, zijn de baspartijen die heerlijk kronkelen. Ze doen dit als een slang die sist en op zoek is naar een prooi om te veroberen.
Enige dissonantie verpakt in verwrongen riffs is dit Akolyth niet vreemd. Het titelnummer steekt er vol van. En neem daar die eigenwijze bas nog eens bij en de scene is direct gezet. Het wordt allemaal, zoals je intussen verwacht, niet aan al te hoge snelheden gebracht. Veelal zijn het sleurende, slepende dynamieken die gebruikt worden. Let wel, dat heeft de muziek effectief nodig: razen en blazen zou de riffs doen wegwaaien en hun kracht doen verliezen. Dat wordt heel duidelijk gemaakt op Without Light, dat me wat doet denken aan de sfeer die The Ruins Of Beverast graag presenteert.
Het koninkrijk van dit Akolyth is niet direct een vrolijke plaats om te vertoeven. Het wordt gekenmerkt door een landschap dat grijs en grauw kleurt en het weer zit ook al niet mee, dat is altijd guur en regenachtig. Dit om maar te schrijven dat plaat twee van dit trio, Ecstatic Kingdom, gewoon een plaat vol smeerpijperij is maar wel één van meer dan degelijk kwaliteit.
Score:
75/100
Label:
Amor Fati Productions, 2025
Tracklisting:
- A Black Torch
- Ecstatic Kingdom
- To Grow, Flourish And Conquer
- Without Light
Line-up:
Links: