Als een kind of jongere in een pleeggezin terechtkomt, gaat dat vaak gepaard met veel emoties. Coby de Vreugd stond haar kinderen 16 jaar geleden zelf af aan pleegzorg. Ze ervaarde op dat moment gevoelens van schuld, schaamte en angst. In de nieuwe documentaire Mama, Mag Ik Naar Huis Toe? vertelt ze haar verhaal.
In 2024 verbleven bijna 20.000 kinderen en jongeren in een pleeggezin. Hoewel er vooral aandacht is voor het kind en het pleeggezin, blijven de biologische ouders met lege handen achter. Daar moet meer aandacht voor komen, vond documentairemaker Jesse van Venrooij. In de documentaire vertellen daarom zes moeders hun verhaal.
“De kinderen gingen met de auto mee en toen waren ze weg. De kinderen huilden omdat ze bij mij wilden blijven, en ik huilde omdat ik de kinderen wilde houden”, vertelt Coby tegen Hart van Nederland. Haar relatie met haar ex was volgens Coby giftig, “en de kinderen zaten ertussen”. “Ik heb de kinderen vrijwillig in een pleeggezin geplaatst. Als ik dat niet had gedaan, waren ze gedwongen uit huis geplaatst.”
Meer begeleiding nodig
Coby werd niet begeleid toen haar kinderen opgenomen werden in een pleeggezin. Volgens Jesse is het belangrijk dat biologische ouders wél worden begeleid. “En als ze wel worden begeleid, moeten ze de ouders ook blijven bijstaan. We moeten ouders veel serieuzer nemen”, vertelt Jesse tegen Hart van Nederland.
Ontvang onze nieuwsbrief
Wil je persoonlijke en indrukwekkende verhalen, met het laatste (positieve of regionale) nieuws, tips en achtergrond, in je mailbox ontvangen? Meld je dan aan voor de nieuwsbrief.
Meld je aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief met daarin het laatste nieuws en aanbiedingen die wijzelf of in samenwerking met onze partners organiseren. Je kunt je op ieder moment afmelden. Zie voor meer informatie de privacyverklaring.
Ingrid Schaap van Stichting Like a Buddy ziet dagelijks hoe groot de behoefte aan hulp is. “Ouders willen onafhankelijk hun verhaal kunnen doen. Maar Jeugdzorg krijgt alleen geld om kinderen te helpen, niet de ouders. Daardoor vallen initiatieven voor ouderondersteuning snel weg.”
Volgens Schaap is het systeem nog te veel gericht op het kind, terwijl hulp aan ouders juist ook het kind ten goede komt. Coby herkent dat. Inmiddels helpt ze andere ouders via de stichting. “Ik ben enorm gegroeid het afgelopen jaar. Maar dat had ik toen ook nodig gehad. Nu kan ik anderen helpen, en dat geeft kracht.”
De documentaire draait vanaf dinsdag in de bioscoop. “We willen bewustzijn creëren bij gewone mensen, bij ouders. Want de pijn van een uithuisplaatsing stopt niet bij het kind.”