•
Vandaag
•
leestijd 2 minuten
•
bewaren
© Kenny Laubbacher / HBO
Actrice Rachel Sennott speelt een weifelende twintiger die probeert iets van haar leven te maken, in serie die een poging doet verder te kijken dan de oppervlakkigheden waar LA om bekendstaat.
De eerste aflevering van de coming-of-age-reeks I Love LA speelt zich af tijdens de 27e verjaardag van Maia (Rachel Sennott). De jongeling vraagt zich af of ze het wel goed doet in haar leven. Moet je op deze leeftijd al niet iets van succes hebben geboekt? Een vriendin (True Whitaker speelt Alani) drukt haar op het hart dat ‘het goed is dat alles nu even klote voelt’. Alsof dat hoort bij volwassen worden. Zo’n gratuite wijsheid is evenwel I Love LA in een notendop: een serie vol personages die façades ophouden en elkaar ongevraagd voorzien van advies waar je eigenlijk niets mee kan.
Daar wordt Los Angeles natuurlijk ook mee geassocieerd; met presteren, met mooie mensen en met het in vervulling gaan van de Amerikaans Droom. I Love LA is niet een hommage aan de metropool, zoals bijvoorbeeld Robert Altmans Short Cuts (1993) dat wel is. De stad wordt in deze reeks, bedacht door Sennott zelf, juist afgespiegeld als een avontuurlijke maar roekeloze snelkookpan waarin de lat zeer hoog ligt. Maia probeert carrière te maken als manager van beroemdheden, maar krijgt van haar baas (een stoïcijnse Leighton Meester) te horen dat je pas kan ‘managen’ als je ervaring hebt als manager.
© Kenny Laubbacher / HBO
Maia bevindt zich in die zin in een zogeheten Catch-22. Net zoals veel aspirant-acteurs in Los Angeles. Om je te kunnen voegen bij de acteursvakbond moet je in een televisieserie of film acteren. Maar als je goede klussen wil, moet je bij die vakbond zitten. De stad oogt in die zin ook bij vlagen als een grote doodlopende weg waar iedereen op komt vast te staan.
© Morgan Maher / HBO
Maia’s verjaardag leidt ook tot existentiële dilemma’s. De pilotaflevering begint met een seksscène tijdens een aardbeving. Maia, die vrijt met haar vriendje Dylan (Josh Hutcherson), wil de vrijpartij niet afbreken: ‘Als we nu doodgaan wil ik eerst even klaarkomen.’ Even later bekijkt ze zichzelf in de spiegel en klaagt ze over de lucht in Los Angeles, die ouder worden bespoedigt. Alsof Maia zich bewust is van het feit dat ze binnen enkele jaren zal moeten bepalen of de seks ook nog ergens toe zal leiden.
© Kenny Laubbacher / HBO
Dit alles klinkt misschien oppervlakkig, maar dat is ook waar Sennott naarstig mee speelt. Met het idee dat diepgang op het eerste gezicht non-existent is in Los Angeles. Maar wie de buitenste lagen van de ui verwijdert, zal misschien toch iets diepzinnigs aantreffen. Dat lijkt wat Sennott met deze serie wil doen: de mensen achter de façades ontmaskeren. Daar slaagt ze nog niet helemaal in, maar het begin is er.
I Love LA, vanaf maandag 3 november 2025 wekelijks bij HBO Max