ANPRechtbanktekening van pleegouders Daisy W. en Johnny van den B. in de rechtbank van Rotterdam op 3 oktober

NOS Nieuws•vandaag, 09:11

“Een kind zegt niet zomaar dingen, luister gewoon.” Dat zegt de biologische moeder van het zwaar mishandelde pleegmeisje uit Vlaardingen in een interview met RTL Nieuws. Het meisje vroeg zelf meerdere keren om hulp, maar werd niet gehoord.

Afgelopen januari concludeerden de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) en de Inspectie Justitie en Veiligheid (IJenV) dat het kind aan haar lot was overgelaten in het pleeggezin.

Door te spreken over haar dochter, hoopt de moeder dat jeugdhulpverleners sneller zullen handelen wanneer kinderen signalen afgeven. Ook in een gesprek met De Telegraaf vertelt ze hoe haar waarschuwingen werden genegeerd. “Mijn gevoel zei dat het daar niet pluis was. Ik ging zelf op onderzoek uit en vond online foto’s van drank, wiet en seksadvertenties. Ik stuurde alles naar jeugdzorg, maar ze zeiden: dat is hun privéleven.”

Trauma’s en verslavingen

De pleegouders van het meisje, John en Daisy van den B. uit Vlaardingen, staan morgen voor de rechter in Rotterdam op verdenking van poging tot doodslag en zware mishandeling. Het destijds 10-jarige meisje werd volgens justitie door hen opgesloten, uitgehongerd en stelselmatig mishandeld. Ze liep ernstig hersenletsel en botbreuken op en heeft blijvend intensieve zorg nodig.

De rechtszaak

Na zes voorbereidende zittingen start morgen de inhoudelijke behandeling van de zaak tegen de Vlaardingse pleegouders.

Ze worden verdacht van de mishandeling van vier pleegkinderen die in dat gezin verbleven: het Vlaardingse meisje is er daar een van. De andere pleegkinderen zijn haar zusje en twee Syrische broertjes.

De verdenking met betrekking tot het Vlaardingse pleegmeisje is zware mishandeling, vrijheidsberoving en iemand in hulpeloze toestand brengen of laten. Bij de andere pleegkinderen gaat het om een verdenking van mishandeling.

In het interview met RTL Nieuws vertelt de moeder onder de gefingeerde naam Sophie hoe ze haar dochter in het ziekenhuis aantrof. “Ze lag daar, dun, onder de littekens, haar ogen gingen alle kanten op. Het is dat ik wist dat het mijn kind was, anders had ik haar niet herkend.”

Sophie zegt dat ze met trauma’s en verslavingen worstelde. Toen ze zelf om hulp vroeg, veranderde de steun die ze kreeg in toezicht, meldt De Telegraaf. “Binnen weken stond ik te boek als onbetrouwbare moeder. Terwijl ik juist steun nodig had.”

Zelf om hulp gevraagd

Na een korte terugval in haar verslaving werden het meisje en haar jongere zusje eerst in een crisispleeggezin geplaatst, waar het goed leek te gaan. In 2022 verhuisden ze naar het gezin in Vlaardingen. Volgens De Telegraaf waren daar eerder al andere pleegkinderen weggehaald na meldingen van mishandeling, maar kreeg de moeder die informatie pas veel later.

Sophie trok meerdere keren aan de bel bij de betrokken instanties: de William Schrikker Stichting (WSS) en pleegzorgorganisatie Enver. Ze meldde littekens bij haar dochter en andere zorgelijke signalen, maar kreeg geen gehoor. In interne mails van de WSS is volgens De Telegraaf te lezen dat het meisje vertelde dat ze werd geslagen en soms naakt in de tuin moest staan. Toch bleef ze in het pleeggezin.

Ook het meisje zelf vroeg om hulp, op school, op straat en bij de supermarkt. “Maar niemand luisterde naar haar”, zegt Sophie.

In mei 2024 werd het meisje met spoed opgenomen in het ziekenhuis. De pleegvader verklaarde dat ze van de trap was gevallen. “Maar ik keek naar haar gezicht en wist: dit was geen val. Dit was geweld”, vertelt Sophie. Kort daarna werden de pleegouders aangehouden.

Haar dochter overleefde het, maar zal nooit meer zelfstandig kunnen leven. Ze woont nu in een medisch gezinshuis en krijgt 24-uurszorg. “Ze kan niet alleen douchen, eten, aankleden of lopen”, zegt Sophie tegen RTL Nieuws. “Ze praat niet goed. Het klinkt als babytaal. Maar ze zingt soms kinderliedjes. Ze doet het op haar eigen tempo.”

Veiligheid geven

De betrokken organisaties erkennen dat zij tekort zijn geschoten. “Onze organisatie had de taak om te zorgen dat dit meisje veilig was. Dat hebben we niet goed gedaan. Dat spijt ons intens en dat hebben we ook aan haar moeder laten weten met het aanbieden van onze excuses”, zegt de William Schrikker Stichting in een reactie aan RTL Nieuws. Pleegzorgorganisatie Enver noemt het “hartverscheurend” dat een kind aan wie bescherming geboden moest worden “zo tekort is gedaan”.

De jongste dochter woont inmiddels weer bij haar moeder. “Zij heeft veel gezien,” zegt Sophie. “Ze heeft nachtmerries, durft soms niet te slapen. Ik probeer haar veiligheid te geven, elke dag opnieuw.”