De beelden, opgenomen met zuignapcamera’s op de walvissen, tonen hoe groepen van wel vijftig remora’s zich razendsnel losmaken vlak voor een walvis uit het water springt, om zich vervolgens met gymnastische precisie opnieuw vast te hechten zodra het dier weer onderduikt.
Volgens mariene bioloog Olaf Meynecke van het Whales and Climate Research Program aan de Griffith University, reageren de vissen instinctief op de bewegingen van hun gastheer. „Ze weten exact wanneer ze moeten loslaten en keren seconden later terug naar dezelfde plek”, aldus Meynecke.
© ANP / Olaf Meynecke/Whales and Climate Program via AP
Hoewel remora’s als onschadelijk worden beschouwd en in een symbiotische (een te betrokken en afhankelijke) relatie leven met hun gastheren, suggereren de beelden dat walvissen hun passagiers niet altijd op prijs stellen.
Sommige walvissen bleven herhaaldelijk springen zonder dat er soortgenoten in de buurt waren, wat erop zou kunnen wijzen dat ze de vissen probeerden af te schudden.
De remora australis leeft vrijwel zijn hele leven op grote zeezoogdieren en gebruikt deze als transportmiddel, broedplaats en voedselbron.