Overleggen
Daarbij is het interessant om te kijken naar culturele verschillen. Wat hier werkt, kan elders zinloos zijn, en andersom. ‘In Westerse culturen voeden we kinderen op autonomie en zelfredzaamheid op. Hier zou je dus met een kind kunnen overleggen: luister lieverd, je gaat nu gamen, maar we gaan over een uurtje eten. Op welke manier kan jij zorgen dat je op tijd beneden bent om te eten. En als het je niet lukt, op welke manier mag ik je dan helpen stoppen.’
Niet boos worden
Hoe dan ook, boos zijn op pubers die eindeloos achter een scherm zitten is zinloos, vindt Smits. ‘Vaak als ouders een kind op de bank ziet zitten met een telefoon vastgeplakt aan de hand, dan zijn ouders al geïrriteerd. Kom, ga nou eens wat doen. Je zou ook eens kunnen proberen om tegen een kind te zeggen: wil je nog op je telefoon zitten of had je hem eigenlijk al weg willen leggen. Moet je eens kijken wat voor gesprek je dan krijgt.
‘Het scherm is een onvervreemdbaar deel van hun leven geworden en daar heb je mee te dealen. En daar kun je boos over zijn of je kunt hun helpen dat deel van de wereld te navigeren. En dat is eigenlijk de opdracht die ik voor ouders heb. En het helpt ook om te weten: het is daar echt niet alleen maar slecht. Ze leren er ook van.’