Regie: Tyler Perry | Scenario: Tyler Perry | Cast: Shannon Thornton (Joy), Tosin Morohunfola (Ridge), Brittany S. Hall (Ashley), Inayah (Littia), Aaron O’Connell (Colton), e.a. | Speelduur: 107 minuten | Jaar: 2025
Producent, scenarist, regisseur en acteur Tyler Perry is druk bezig geweest de laatste tijd. Finding Joy is alweer zijn derde film dit jaar, na het algemeen goed ontvangen Straw en (wonderbaarlijk genoeg) massaal gestreamde Madea’s Destination Wedding. Finding Joy is Perry’s poging tot een romantische kerstfilm met een twist. Hoewel deze ’twist’ in de eerste helft daadwerkelijk tot wat onverwachte momenten leidt, eindigt de film toch met een te zoetsappig slot om echt vernieuwend te zijn.
Finding Joy begint als een typische kerstfilm. Joy, modeontwerper in New York, is al een paar maanden aan het daten met Colton. Dan vraagt Colton haar om kerst te vieren bij zijn ouders in de bergen van Colorado. Eenmaal daar aangekomen blijkt dat Joy de situatie volledig verkeerd had ingeschat: Colton heeft haar eigenlijk meegenomen om getuige te zijn voor zijn bruiloft met iemand anders. Joy voelt zich meteen idioot en verraden en klimt in haar te dunne kleding uit het raam.
Terwijl Joy wegrent en in paniek terug naar New York probeert te reizen, lijkt Finding Joy nog steeds te gaan eindigen met een vrolijk einde voor haar en Colton. Want door een sneeuwstorm zitten ze samen vast in het skistadje. In plaats daarvan huurt Joy een auto die het weer niet aankan, verdwaalt in de sneeuwstorm en zakt dan pardoes door het ijs van een bevroren bergmeer. Terwijl Joy langzaam verdrinkt blijft de scène duren en duren, totdat de vraag daadwerkelijk opkomt of de titel heel wat meer morbide is dan in eerste instantie leek.
Finding Joy gaat niet zover, want Joy wordt wakker in een rustiek berghut in plaats van het hiernamaals. Maar voor een kort moment is de mogelijkheid zeker aanwezig. De schok is des te groter, doordat de film zo zoetsappig en voorspelbaar begon als typische romantische kerstfilm.
Joy wordt gered door Ridge, een stille en afgesloten eenzame bergbewoner. Ridge en Joy vallen uiteindelijk (natuurlijk) voor elkaar, maar hun relatie blijft verrassend lang gespannen. Finding Joy benut de tweede akte ten volle door de connectie tussen Joy en Ridge langzaam te ontwikkelen. De twee hebben prikkelende conversaties en de chemie tussen de bekwame acteurs wordt langzaam opgebouwd. Daardoor voelt de romantiek die volgt geloofwaardig en oprecht aan.
Terwijl Joy en Ridge elkaar beter leren kennen raken Joys vriendinnen in New York steeds bezorgder over hun vriendin. Ashley en Littia hebben vooral als taak om grappig te zijn en hoewel Perry een talent heeft voor humorloze en gefaalde pogingen tot vermaak, is vooral Littia verrassend hilarisch. Actrice Inayah heeft een goed gevoel voor timing en de humor is goed genoeg verspreid dat er daadwerkelijk tijd is om te lachen.
Hoewel de film dus in het begin de clichés van romantische kerstfilms kundig omgooit, grijpt de climax helaas terug op diezelfde clichés. Misverstanden, geliefden die elkaar achternareizen en een plotseling en onverwachte vervulling van Joy’s dromen op haar werk vullen het laatste halfuur. Zelfs het bombastische design van de sets en de buitensporig felle belichting bedekken het einde van Finding Joy met een mierzoet laagje. Dat helaas het interessante pepertje van de scènes in de berghut bedelft.
Finding Joy is te zien bij Prime Video.