Dat zeiden de advocaten Simone Epema en Silke Aarts dinsdag tijdens de laatste dag van het strafproces over het Vlaardingse pleegmeisje, dat in mei 2024 meer dood dan levend in het ziekenhuis belandde. Volgens de advocaten konden Daisy W. en Johnny van den B. de zorg voor het kind niet meer aan, maar kregen ze ondanks herhaalde vragen geen hulp. Eerder concludeerden twee inspecties ook dat de instellingen ernstig hebben gefaald en in feite het meisje aan haar lot hebben overgelaten.
Vorige week eiste het Openbaar Ministerie tegen beide verdachten elf jaar gevangenisstraf en tbs met dwangverpleging. Al eerder maakten de officieren van justitie bekend dat er behalve de pleegouders, niemand wordt vervolgd.
Hersenletsel
Beide advocaten vroegen om vrijspraak van de pleegouders voor het zwaarste verwijt, het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel. Daarvan is volgens de wet sprake als er geen uitzicht meer is op genezing. Het hersenletsel valt onder die omschrijving, maar het Nederlands Forensisch Instituut zei eerder niet vast te kunnen stellen wanneer en op welke manier het hersenletsel is ontstaan.
OM eist celstraffen van 11 jaar en tbs tegen Vlaardingse pleegouders Johnny van den B. en Daisy W.
Er is in de aanloop naar haar ziekenhuisopname op 20 mei 2024 mogelijk al sprake geweest van mild hersenletsel, omdat het meisje geregeld met haar hoofd op de vloer en tegen een kast bonkte en zich volgens Johnny van den B. een keer voorover van de trap liet vallen.
Botbreuken
De talloze botbreuken die het kind bleek te hebben vallen volgens de advocaten niet in de categorie ’zwaar lichamelijk letsel’. Advocate Epema schoof de verantwoordelijkheid voor wat er in huis gebeurde naar Johnny van den B. „U heeft gezien wat de dynamiek is tussen de verdachten. Als er vragen werden gesteld aan Daisy, dan gaf Johnny antwoord. Dat is geen ingestudeerd kunstje. Johnny was duidelijk de bovenliggende partij.”
Epema en Aarts vroegen vrijspraak voor vrijwel alle verwijten aan het adres van Daisy W. en Johnny van den B. Ook voor de mishandeling van de twee Syrische broertjes en van het jongere zusje van het pleegmeisje.
Advocaten Silke Aarts (l) en Simone Epema op de laatste zittingsdag. © Petra Urban
Beide advocaten vroegen de rechtbank om geen tbs met dwangverpleging op te leggen, maar het hooguit te houden op het lichtere tbs met voorwaarden. Johnny van den B. zei in zijn laatste woord dat hij spijt heeft. „Het staat vast dat ik fouten heb gemaakt en dat betreur ik.” Hij zegt dat het gedrag van het pleegmeisje en het uitblijven van hulp hem „de realiteit uit het oog deed verliezen. Dingen begonnen uit liefde, maar zijn uit wanhoop uit de hand gelopen.” Uitspraak 25 november.
Biologische moeder van Vlaardings pleegmeisje (11) waarschuwde voor ’horror-duo’: ’Ik vond foto’s van drank, wiet en seksadvertenties maar niemand luisterde’
Lees hier het live verslag van Saskia Belleman vanuit de rechtszaal:
Hij zegt het #pleegmeisje niets te willen verwijten, maar dat haar gedrag en het uitblijven van hulp hem “de realiteit uit het oog deed verliezen. Ik ging steeds een stap verder. Dingen begonnen uit liefde, maar zijn uit wanhoop uit de hand gelopen.”
Hij zegt zijn verantwoordelijkheid te willen nemen, maar ook te strijden tegen het scheve beeld dat is geschetst. Hij zegt weer dat de instellingen hen in de steek hebben gelaten.
Johnny vd B. zegt heel veel spijt te hebben van de dingen die hij gedaan heeft. “Tegenover het #pleegmeisje, mijn vrouw, mijn eigen kinderen en de familie van de slachtoffers. Het staat vast dat ik fouten heb gemaakt en die betreur ik.” Daisy W. zegt dat ze iets had opgeschreven, “maar ik ben het vergeten.” Ze zegt het heel erg te vinden wat het #pleegmeisje is overkomen. “Ik heb er zelf ook slapeloze nachten van gehad, wilde weten hoe het met haar ging.” En ze spreekt de hoop uit dat het beter met haar gaat.
De verdachten krijgen nog het laatste woord. Maar de rechtbank zegt alvast dat de uitspraak gepland staat voor 25 november.
De reactie van het OM is kort. Nu mogen de advocaten van de slachtoffers nog reageren. Daar hebben ze wel behoefte aan, omdat de advocaten van de verdachten de schadeclaims hebben betwist.
Volgens de OvJ kunnen de advocaten niet zomaar stellen dat het risico op herhaling er niet is als de verdachten niet bij elkaar en zonder kinderen leven.
Wat betreft het pleidooi van de advocaten om geen tbs met dwangverpleging op te leggen, maar geen tbs, of hooguit tbs met voorwaarden zegt de OvJ dat de deskundigen zeggen dat tbs met dwangverpleging noodzakelijk is.
Dat er geen sprake zou zijn geweest van een nauwe en bewuste samenwerking tussen Daisy W. en Johnny vd B., bestrijdt de OvJ. Hij verwijst naar de appberichten van Daisy W. die duiden op een significante rol van Daisy W. bij de mishandelingen.
Dat is echter niet het verwijt, zegt de OvJ. “Het verwijt is dat ze het #pleegmeisje hebben mishandeld.”
Silke Aarts is klaar met haar pleidooi. De officier van justitie mag nu reageren op de verdediging. Dat de pleegouders aan hun lot zouden zijn overgelaten is volgens de OvJ alleen relevant als de ouders zou zijn verweten dat ze slechte pleegouders waren.
Aarts benadrukt dat een voorwaarde voor het opleggen van tbs met dwangverpleging, is dat er een aanzienlijke kans is op herhaling als er geen behandeling plaatsheeft. Zonder Daisy en zonder pleegkinderen is dat gevaar er volgens haar niet.
Advocate Aarts herhaalt de hypothetische ‘wat-als’-vragen die ze vorige week aan de deskundigen telde. “Wat als Daisy niet meer in zijn leven zou zijn?” Dit soort vragen.
Advocate Aarts vraagt de rechtbank het voor Johnny vd B. te laten bij een kale gevangenisstraf, zonder tbs. Maar als de rechtbank tbs wil opleggen, dan in ieder geval niet de variant met dwangverpleging, zegt ze.
Dat de straffen voor het #pleegmeisje steeds heftiger werden, bestrijdt Aarts niet. Maar dat gebeurde volgens haar “stapje voor stapje” en kwam niet uit de lucht vallen.