In de verte begint de lucht te verkleuren; opgestuwde wolken, die van donkergrijs overvloeien tot zwart, vormen zich aan de hemel. De warmte van de dag lijkt plots te verstillen, vogels zwijgen en de bladeren aan de bomen hangen er volledig roerloos bij… Het is alsof de natuur haar adem inhoudt. Aan de horizon flitst licht, gevolgd door een doffe dreun die langzaamaan steeds dichter- en dichterbij komt. Onweer nadert: onontkoombaar en met elke seconde groeit de spanning in de lucht. Alsof de wereld zich opmaakt voor een moment van ontlading.
Met een steeds dichterbij glijdend gerommel van een onweersbui opent Kauan hun nieuwe album Wayhome. Is de onweersbui aan het begin van aim / decide een voorbode van klaterende regen in je gezicht en dikke druppels die vallen tot je helemaal doordrenkt bent? Of een symbool voor de tegenwind van het leven, wanneer onverwachte obstakels je pad kruisen en je de stilte van je eigen twijfels en innerlijke angsten moet zien te doorgronden? Is het beeldend voor spanning maar ook verlichting en voelt de opklarende lucht en de teruggekeerde stilte na de onweersbui als een nieuw begin, waarin nieuwe kansen zich aandienen?
Voelt Wayhome wellicht ook wat meer als een muzikale thuiskomst voor het vijftal uit Helsinki? Op het nieuwe album keert Kauan immers wat meer terug naar het geluid dat we van hen kennen van albums als bijvoorbeeld Aava Tuulen Maa (2009), Pirut (2013) of het meesterlijke Sorni Nai (2015). Waar op hun meest recente album, Ice Fleet uit 2021, de (black) metal-elementen minder aanwezig waren, bevat Wayhome weer wat meer robuuste, krachtige passages, waarin diepe, donkere klanken opduiken. Al dient daar meteen aan toegevoegd worden dat het album toch ook wat meer neigt naar ambient en postrock.
Op Wayhome neemt Kauan je mee op een innerlijke reis door een uitgestrekt landschap van post-rock, doom metal, ambient en folk. Alles is tot in de puntjes uitgewerkt. Van de onweersbui in het begin tot de nadrukkelijk aanwezige viool in hate / ascend en de subtiel op de verre achtergrond gesproken woorden in embrace / repel… Elke noot, elk detail is bewust geplaatst en dient zijn doel. Er is geen spoor van verspilling, geen ruimte voor storende elementen; alles ademt precisie en intentie.
Met het aanbrengen van zich herhalende melodieën met subtiele versieringen, wordt er een ruimtelijke, vaak dromerige atmosfeer gecreëerd en laat de band de wat meer zachtere, introspectieve kant spreken. De composities zijn langgerekt, rijk gelaagd en minutieus opgebouwd, en ademen een dromerige, melancholische sfeer die uitnodigt tot reflectie en je zachtjes meeslepen naar een wereld waar emoties, gedachten en verbeelding domineren. Gitaren, drums, toetsen, piano en strijkers creëren rijke, sfeervolle texturen, terwijl de zang – die, en dat is hetzelfde gebleven ten opzichte Ice Fleet, sowieso niet heel nadrukkelijk aanwezig is op het album – het geheel vaak nog meer emotionele diepte geeft. Donkere, zware passages vloeien samen met tedere, etherische melodieën en sfeervolle, zachte klanken en monden uit in betoverende, sfeervolle soundscapes.
Wayhome is bedoeld als één lange compositie van vijftig minuten. Puur voor het gemak van de luisteraar werd het opgedeeld in acht nummers. De nummers vloeien echter moeiteloos in elkaar over. Zonder duidelijke grenzen voelen ze als één lange, meeslepende belevenis waarin tijd en ruimte vervagen en elk moment natuurlijk voortvloeit uit het vorige. Het is een conceptalbum over de reis van het leven, zowel in letterlijke als mentale zin. De beide woorden – ‘way’ en ‘home’ – kunnen en mogen op verschillende manieren geïnterpreteerd worden: je kunt thuis terugkeren na een lange afwezigheid of je kunt een innerlijke reis maken om jezelf te hervinden, een obstakel te overwinnen of nieuwe perspectieven te vinden. Alles ter interpretatie van de luisteraar.
Voor de audiofielen onder ons: naast alle gangbare formaten zoals CD’s, LP’s en streaming, zal Wayhome op Apple Music in Dolby Atmos beschikbaar zijn, een ruimtelijk audioformaat voor optimaal luisteren dat een driedimensionale ervaring creëert. En ja, dat is die acht Euro die ervoor gevraagd wordt, het zo, zo waard.
Pure schoonheid laat zich maar moeilijk in woorden vangen. Je kunt proberen de juiste formulering te vinden, maar woorden schieten vaak tekort. Schoonheid is iets dat je moet voelen, diep van binnen moet ervaren en iets wat zich niet zomaar laat uitdrukken. Wayhome van Kauan is een ervaring die tedere schoonheid omarmt. Het nodigt je uit om even stil te staan, diep adem te halen en neemt je mee naar een plek van stilte en verwondering. Wayhome is zoveel meer dan muziek; het is een gevoel dat diep en innig resoneert. Pure stilte zegt soms meer dan woorden. Daarom … ssst … laat de stilte spreken!
Score:
90/100
Label:
Artoffact Records, 2025
Tracklisting:
- aim / decide
- outline / pave
- depart / dive
- leave / let go
- soothe / sear
- haste / ascend
- embrace / repel
- arrive / resolve
Line-up:
- Anton Belov – Vocalen , gitaar, keyboards
- Alina Belova – Keyboards, achtergrondzang
- Helena Dumell – Altviool
- Niko Salminen – Basgitaar
- Kristian Merilahti – Drums
Links: