“Ook is er een dertiende bord en dat is voor iemand die dakloos is”
Lieve lezers,
Wat voel ik mij schitterend, blij en trots dat ik mocht deelnemen aan B&B Vol Liefde. Ik woon nu al dertig jaar in Nederland, maar het voelde goed om met mijn Poolse achtergrond mee te doen. Poolse mensen durven vaak niet het risico te nemen. Ze proberen het wel, maar het gebeurt weinig.
Ik weet niet waar dat aan ligt, misschien zijn ze bang voor de reacties van anderen. Maar ik dacht: nee, ik ben niet bang en ik ben sterk genoeg. Als ik terugkijk naar mezelf ben ik gewoon heel erg trots, want ik heb nu Illya naast me die me kan steunen en er voor me is.
Toen ik achttien jaar was, heb ik meegedaan aan een soortgelijk datingprogramma in Polen, maar dat is lang geleden. Ook zat ik in de Poolse Big Brother. Daarna ben ik naar Nederland vertrokken. Ik houd van mijn eigen land, maar ik kom er eigenlijk niet vaak meer. Mijn familie woont namelijk in Frankrijk en Nederland. De vader van mijn kinderen woont nog wel in Polen, dus mijn dochters gaan regelmatig nog langs.
Koesjes
Ik vind het ook heel leuk dat Nederland mij waardeert om wie ik ben. Mijn uitspraken, zoals ‘koesjes’, zijn een soort trend geworden en dat vind ik zo grappig. Ik was met Illya aan het wandelen in Amsterdam en oh my god, zoveel mensen riepen ‘koesjes’ en ‘koesjes by Sylwia’ naar mij. Ook werd er ‘golddigger’ geroepen. Ik lach er gewoon om en vind het geweldig.
De verschillen tussen Nederlandse mannen en Poolse mannen zijn best groot. Ik ben blij met de kleinste dingen en complimenten, maar Poolse mannen zijn meestal niet zo romantisch en meer macho. Nederlandse mannen daarentegen zijn vaak wel romantisch en daar houd ik van. Over het algemeen kan ik het ook beter vinden met Nederlanders, maar misschien komt dat omdat ik al zo lang in Nederland woon.
Kerstradities
Illya is heel nuchter. Veel meer dan ik. Ik ga naar de kerk en ik heb dat nodig. In het kasteel in Frankrijk had ik elke avond een moment met de pastoor om te bidden, te babbelen en liedjes te zingen.
Illya kwam een van de eerste keren per ongeluk de kamer inlopen en zag mij samen met de pastoor op onze knieën bidden. Hij keek toen naar mij en zei meteen: “Sorry.” Maar ik kon er wel om lachen. Ik legde hem uit dat ik het iedere dag om half negen doe en dat het belangrijk voor mij is.
Ook vind ik het belangrijk dat Illya mijn Poolse kersttradities meemaakt. Het is een hele andere manier van kerstvieren dan in Nederland. Nederland heeft ook mooie tradities hoor, maar die van Polen zijn net even anders. We zetten altijd twaalf borden klaar en schotelen twaalf gerechten op. Iedereen moet alles proeven. Ook is er een dertiende bord en dat is voor iemand die dakloos is. Diegene verwelkomen wij aan onze tafel om een hapje mee te eten.
Eigen realityprogramma
Onder de kersttafel ligt hooi en mijn oma gooide daar vroeger altijd snoepjes en pinda’s in. De kinderen zochten dan naar het snoepgoed en er werd verteld dat het van de engelen boven kwam. Ik hoop dat ik deze traditie ooit mag laten zien aan Nederland in mijn eigen realityprogramma en mensen kan laten inzien dat het altijd mogelijk is om je eigen doelen te bereiken.
Tot de volgende,
Sylwia