AD-opiniediva Angela de Jong wordt ontzettend door de mangel gehaald door een collega-columnist, namelijk Thomas Hogeling van het NRC. “Het is onnodige interessantdoenerij”, roept hij.
Door onze entertainmentredactie
© RTL, NRC
Angela de Jong staat centraal in de nieuwste column van Thomas Hogeling, columnist bij het NRC. ‘Angela de Jong durft het bijna niet te zeggen, maar ze vindt precies wat de meeste mensen vinden’, luidt de kop van zijn stuk. Sinds ze gestopt is met haar tv-stukjes, schrijft Angela een algemene column en die valt volgens hem vies tegen.
Hondenhater
Het is van een bedroevend niveau, vindt Thomas. “Steeds opnieuw kondigt ze aan dat ze iets ontzettend spannends gaat schrijven, waarna we steevast de eerste de beste huis-tuin-en-keukengedachte krijgen voorgeschoteld”, sneert hij in de krant.
De columnist somt op hoe vaak Angela zinnen als ‘ik zal er wel om verketterd worden’ en ‘je mag het tegenwoordig niet hardop zeggen’ gebruikt. Laatst had ze een column met als kop: ‘Ik kan beter iets schrijven over de islam, Zwarte Piet of kinderhaat dan het onderwerp dat ik vandaag kies’. Wat erin stond? Dat ze honden haat.
Honderdduizenden
Angela heeft zich afgelopen week overtroffen met een mening die ze ‘niet hardop’ durfde uit te spreken over een onderwerp dat ze ‘al dagen mijdt’. De mening in kwestie? Ze wil een centrumrechtse coalitie en geen Jesse Klaver.
Al snel schreeuwt ze die mening van de daken, merkt Thomas cynisch op. “Een paar uur na de publicatie van haar column, om precies te zijn. Niet fluisterend tegen haar echtgenoot, maar luid en duidelijk aan tafel bij Pauw & De Wit, met honderdduizenden kijkers.”
Kwalijke stijlfiguur
Het is een ‘kwalijke stijlfiguur’, vindt Thomas. “Om te beginnen is het stilistisch wat armoedig”, zegt hij. “Maar dat is niet het grootste probleem.”
Dit soort teksten zijn ‘onnodige interessantdoenerij’, meent hij. “Je doet alsof je de mond wordt gesnoerd, terwijl je een heel doorsnee standpunt inneemt.”
Populisme
Thomas vindt dat Angela zich schuldig maakt aan populisme. “Mensen lezen nu eenmaal graag hun eigen saaie mening terug. Ik begrijp dus best dat het aantrekkelijk is om je vanille standpunt te verkopen als taboe.”
“Op die manier promoveer je iets voorspelbaars tot iets opwindends, iets om voor te strijden. Maar het blijft een revolutie vanuit de twee-onder-een-kap, een opstand vanaf de hoekbank, een controverse als een kookeiland.”