Regie: Amalia Ulman | Scenario: Amalia Ulman | Cast: Alex Wolf (Jeff), Amalia Ulman (Elena), Chloë Sevigny (Edna), Joe Apollonio (Justin), Camila Del Campo (Manchi), e.a. | Speelduur: 93 minuten | Jaar: 2025

In een afgelegen dorp in Argentinië strijkt een jonge filmcrew neer om een viraal fenomeen vast te leggen. De locals zouden hier muziekvideo’s maken waarbij ze allemaal konijnenoren dragen. Althans, dat is het verhaal dat ze in hun hoofd hebben gecreëerd, gebaseerd op één muziekvideo. Op de bonnefooi besluit het vijftal hun Vice News-achtige gonzo-journalistiek naar het dorpje San Cristóbal te brengen. Magic Farm bevraagt in een uniek, ultra-gestileerd jasje de wereldvreemde en vaak beledigende acties van de crew. Met een flinke schep maatschappijkritiek op de moderne mediawereld.

De crew verplaatst zich vlot naar het stille dorpje van San Cristóbal in Argentinië. Door oppervlakkig onderzoek en geen verbinding tot de locatie, blijkt het productieteam al snel in de verkeerde San Cristóbal te zijn neergestreken. Als ze ontdekken dat ze hun beoogde verhaal hier niet kunnen halen, besluiten zij een gelijkwaardig ridicuul verhaal te bedenken: in plaats van konijnenoren, dragen ze hier een grote strik op het hoofd. Maar door zich zo te focussen op hun gefingeerde trend, missen zij het echte verhaal: dat van een dorp dat constant wordt ondergespoten met het gevaarlijke verdelgingsmiddel Roundup.

De visuele stijl van Magic Farm valt meteen op. Niks lijkt echt: van de overgesatureerde kleuren, tot de voorzichtig uitgelijnde shots, elk met een verrassend element. Van fonkelende lichtjes tot overdreven gekleurde drinkflessen vol maté. En outfits met veel lagen, kleuren, texturen en glitters. Magic Farm is visueel nooit echt gegrond in realiteit, waardoor de extreem realistische aard van het verhaal juist tot haar recht komt. De stijl creëert een unieke, magische wereld.

Regisseuse Amalia Ulman speelt zelf ook een rol in haar eigen film, en weet zich goed staande te houden temidden van een (indie) sterrencast. Aangevoerd door een veel te coole Chloë Sevigny (Kids, American Horror Story) die een perfecte combinatie blijkt met Alex Wolf (Hereditary). Daarnaast speelt Simon Rex perfect een louche eindredacteur, die enkel om geld en kliks geeft.

Naast haar acteerprestatie, weet Ulman ook haar visuele stempel ferm op de film te drukken. Magic Farm lijkt soms wel een kunstinstallatie. Moeiteloos wisselt Ulman extreem gestileerde shots naadloos af met korrelige perspectiefshots vanaf bijvoorbeeld honden of paarden met een GoPro. Het is goed te zien dat Ulman een achtergrond als (video)kunstenares heeft.

Net als een kunstinstallatie heeft Magic Farm onder die schitterende visuele laag veel te zeggen. Uiteraard stevige maatschappijkritiek over kolonialisme en de gulzigheid van de Amerikaan. Maar ook een diepere kijk op de moderne YUP en diens steeds kortere aandachtsspanne en afname van kritisch denkvermogen. De film laat geen vragen onbeantwoord, maar geeft wel voldoende ruimte en tijd om alle lagen om het verhaal heen te doorgronden.

Uiteindelijk is Roundup natuurlijk de perfecte metafoor: het kleine dorp wordt bespoten zodat de sojaoogst naar Amerika kan om de Amerikanen te voeden, terwijl de inwoners met gezondheidsklachten en armoede achterblijven. Evenals de waardeloze serie over een fenomeen wat niet bestaat, zet Magic Farm de uitbuiting van gekoloniseerden centraal. Terwijl de filmcrew zó bezig is met hun eigen narratief, dat ze het échte verhaal niet eens opmerken als het over hun hoofden wordt uitgestort.

Magic Farm is te zien bij MUBI.