ANPLeden van de familie Babayants vorig jaar met de scriba van de Protestantse Kerk

NOS Nieuws•vandaag, 16:29

  • Rolinde Hoorntje

    redacteur Binnenland

  • Rolinde Hoorntje

    redacteur Binnenland

Morgen is het een jaar geleden dat kerkgebouw Open Hof in Kampen de deuren opende voor de Oezbeekse familie Babayants. Met een kerkdienst die 24 uur per dag doorgaat, gedragen door meer dan 2000 vrijwilligers uit heel Nederland, beschermt de PKN-gemeente het gezin tegen uitzetting.

Tijdens een godsdienstoefening mag de politie een gebedshuis namelijk niet binnenvallen; daardoor kan het gezin niet worden uitgezet.

Het gezin Babayants bestaat uit twee ouders en vier kinderen van 21, 15, 11 en 4. Ze zijn al 12 jaar in Nederland. Twee kinderen zijn dus hier geboren. Onlangs kregen ze een negatieve beslissing op een herhaalde asielaanvraag. Zij hopen dat ze mogen blijven en dat de nieuwe regering een oplossing zoekt voor “alle gewortelde kinderen” in Nederland.

Opgesloten

De familie is sinds 21 november 2024 het kerkgebouw niet uit geweest; frisse lucht krijgen ze op het binnenplaatsje. Ze hebben een privévertrek met een eigen deurbel in de kerk, de middelste twee kinderen krijgen privéles van vrijwillige docenten en oudste zoon Aram houdt zich bezig met sport en helpt de kerk met klusjes en social media.

“Ingewikkeld,” antwoordt Aram (21) op de vraag hoe het is om een jaar lang binnen te blijven. “Aan de ene kant sta je buiten de wereld. Ben ik zo anders dan de rest, vraag je je dan af. Heb ik iets verkeerds gedaan dat ik niet mee mag doen? Ik heb alleen mijn best gedaan om te integreren.”

Het voelt alsof je opgesloten zit, zegt hij. “Maar we hebben onze vrijheid ingeruild voor veiligheid.” Tot vorig jaar verbleef het gezin op een sobere COA-locatie voor uitgeprocedeerde vluchtelingen. “Toen stonden we voortdurend onder hoogspanning. Hoor je wat? Ieder moment kon je van je bed worden gelicht. De eerste nacht in de kerk konden we eindelijk rustig slapen,” zegt Aram. “We zijn hier nu veilig.”

Kinderpardon

Het gezin Bababyants is niet het enige uitgeprocedeerde gezin met ‘gewortelde kinderen’ in Nederland. Volgens de IND zijn er zo’n 420 kinderen die al langer dan vijf jaar in Nederland wonen, asiel hebben aangevraagd en mogelijk worden uitgezet. Kinderrechtenorganisatie Defence for Children denkt dat het er meer zijn.

De Armeense Mikael mag wel blijven met zijn moeder, bleek deze week, omdat zijn vader, in tegenstelling tot zijn moeder, wel een verblijfsvergunning had in Nederland.

Kinderpardon

Tussen 2013 en 2019 gold het ‘kinderpardon’ in Nederland. Door de Regeling Langdurig Verblijvende Kinderen (RLVK) kregen kinderen die al meer dan vijf jaar in Nederland woonden en geen verblijfsvergunning hadden, toch een kans kregen om hier te blijven. Sinds de afschaffing bepaalt de IND in individuele gevallen of een kind of gezin mag blijven.

Met het vervallen van het kinderpardon werd ook de belofte gedaan dat asielprocedures zouden worden versneld. Dat is niet gelukt. Het duurt juist nog langer.

De IND wil niets zeggen over individuele zaken. Wel vertelt een woordvoerder dat kerkasiel niet wordt meegenomen in de afwegingen. Herziening is alleen mogelijk als er nieuwe feiten zijn. Worteling noch kerkasiel zijn daarvoor een argument.

Kerkasiel

De kinderen Babayants hebben sinds de val van het kabinet weer hoop. Aram: “Hiervoor was er een kabinet dat vluchtelingen overal de schuld van gaf, maar is het wel onze ‘schuld’ dat we hier nog zijn als het volgens de wet nog mogelijk is om een herhaalde asielaanvraag in te dienen ?”

Ministier Van Weel laat via een woordvoerder weten nooit uitspraken te doen over individuele zaken. “We hebben in Nederland het systeem zo ingericht dat de IND individuele asielverzoeken behandelt en daarover besluit. Die procedures zijn zorgvuldig en bieden ook ruimte om naar het belang van het kind en het recht op gezinsleven te kijken. De beoordeling van de IND kan worden getoetst door de rechter. Wie uiteindelijk geen recht heeft op asiel, moet terug. Ook gezinnen met kinderen.”