Op 20 november overleed voormalig Stone Roses-bassist Gary ‘Mani’ Mounfield, 63 jaar oud. Een muzikant wiens spel de richting bepaalde van een hele generatie Britse gitaarbands. Zijn dood werd door zijn broer Greg bekendgemaakt; details over de doodsoorzaak ontbreken nog.
Mani (links op de foto) werd geboren in 1962, groeide op in Manchester – de stad die ergens tussen beton en beats haar eigen mythologie smeedde – en dook begin jaren tachtig op in het universum van The Stone Roses. Toen hij in 1987 tot de band toetrad, veranderde hun klank. Zijn baslijnen, soepel en elastisch, gaven hun debuutalbum The Stone Roses (1989) de onderstroom die de songs vooruit dreef. Het was Mani die de gitaarlijnen van John Squire en de stem van Ian Brown van een fundament voorzag dat uitblonk in ritme en lichtheid. Zonder hem was Madchester een stuk minder Mad geweest.
Na de implosie van The Stone Roses, eind 1996, vond Mani een nieuw thuis bij Primal Scream. Hij bleef bij die band tot 2011 en keerde in dat jaar terug naar de weer bijeengekomen Stone Roses. Mani was geliefd om zijn spel, maar ook om wie hij was: een man van kameraadschap, humor en loyaliteit. Iemand die groot succes behaalde, maar geen afstand nam van zijn roots en nooit de arbeiderszoon uit Manchester verloochende.
In 2023 overkwam hem een persoonlijke tragedie: zijn vrouw Imelda overleed aan de gevolgen van kanker. Hun tweelingzonen vormden sindsdien het middelpunt van zijn leven. Met Mani verdwijnt een bassist die dans en rock samenbracht, groove en melancholie, eenvoud en gevoel. De groove gaat door, maar de man die hem belichaamde is weg.