•  

Vandaag

  •  

leestijd 2 minuten

  •  

1703 keer bekeken

  •  

bewaren

ANP-440025019

De burgemeester van Terneuzen, Erik van Merrienboer, gooit de handdoek in de ring. Hij stapt op omdat een meerderheid van de gemeenteraad en vier wethouders opeens tegen de komst van een asielzoekerscentrum zijn.

Het protest tegen de komst van het azc werd opmerkelijk genoeg aangejaagd door ondernemers die zelf grof geld verdienen met de opvang van asielzoekers. Zij joegen buurtbewoners angst aan voor de opvang van vluchtelingen in een leegstaand kantoorpand, omdat zij de betreffende asielzoekers zelf op het water wilden opvangen.

“Wij begrijpen uw zorgen”, schreef het bedrijf Bergman Assets in een brief aan de omwonenden. De onvrede van de inwoners van Terneuzen was volgens Bergman “begrijpelijk en terecht”. Ook bij het bedrijf zelf bestond immers onvrede, maar dan over de misgelopen inkomsten.

“Asielprotest ter verhoging van de bedrijfswinst”, concludeerde NRC-journalist Tom-Jan Meeus afgelopen weekend in zijn wekelijkse nieuwsbrief. “Hoewel Terneuzen eerst had ingestemd met het azc in de stad, wees de gemeenteraad dit, na inmenging van Bergman Assets, onlangs alsnog af. Eerder al ving hetzelfde bedrijf voor de gemeente Velsen asielzoekers op in een cruiseschip, aldus het COA – tegen 23 keer de kostprijs.”

Hoewel de gemeente aanvankelijk voor opvang in het leegstaande pand van postorderbedrijf Neckermann was, veranderden de verhoudingen onder invloed van het protest. Het AD schrijft:

“Dat bleek toen er in oktober moest worden gestemd over een vergunning voor het Centraal orgaan Opvang Asielzoekers. Die was nodig om het azc op te kunnen starten. Er ontstond een unieke situatie: tot twee keer toe staakten de stemmen (15-15). In een derde vergadering lukt het anderhalve week geleden wél om te besluiten. Een meerderheid van de raad (16 om 13) gaf aan niet meer verder te willen met de ontwikkeling van een asielzoekerscentrum op deze plek.”

In een brief aan de gemeenteraad betreurt burgemeester Van Merrienboer de gang van zaken. Hij verbaast zich erover dat de raadsleden en wethouders opeens van mening zijn veranderd.

“Ook leidt het – ik draai er niet omheen – tot een inbreuk op het vertrouwen in de samenwerking met uw raad. Want wat zijn nu werkelijk de overwegende, met feiten te onderbouwen bezwaren tegen de vergunning? Hoe staat het met de zorgvuldige, gemotiveerde besluitvorming die de wet en de beginselen van behoorlijk bestuur van u vragen en waar ik als burgemeester een zorgplicht voor draag? Was het – wisselende – stemgedrag, zoals de Gemeentewet en uw eed/belofte vraagt, voor állen zonder last, gericht op het nakomen van de wetten en met het algemeen belang voor ogen? En wat blijft er over van onze betrouwbaarheid en solidariteit richting de wijk Java, het Rijk, de Provincie en de Zeeuwse gemeenten?”