Vrouwen en kinderen eerst: neanderthalers aten soortgenoten op om te overleven

In de 19e eeuw trof geoloog en prehistoricus Edouard Dupont de grootste verzameling neanderthalerbotten aan in de grotten van Goyet. Na recent onderzoek blijkt dat de botten afkomstig zijn van zes individuen. Een derde van de 101 botresten vertoont sporen van kannibalisme, zoals inkepingen, snijsporen en inslagen.

Volgens het Instituut voor Natuurwetenschappen gaat het over niet-ritueel kannibalisme, waarbij de botten veel minder bewerkt zijn. „De vondst suggereert dat de plaatselijke bewoners aan kannibalisme deden”, klinkt het.

’Niet toevallig’

Dankzij een biologisch onderzoek naar de oorsprong van de beenderen en botten, heeft het Instituut van Natuurwetenschappen een biologisch profiel kunnen schetsen van de slachtoffers. Uit die profielschets blijkt dat de zes prehistorische slachtoffers vier vrouwen en twee kinderen waren. De twee kinderen waren van het mannelijke geslacht en 6,5 en 12,5 jaar oud.

„Deze samenstelling, vrouwen en kinderen zonder volwassenen, is niet toevallig. Ze weerspiegelt een doelbewuste selectie van slachtoffers door kannibalen”, aldus Isabelle Crevecoeur, medeauteur van de studie. Uit de stoffelijke resten van de slachtoffers zou nog blijken dat ze uit een andere regio afkomstig waren. Dat wijst dan weer op het zogeheten ’exokannibalisme’, waarbij de neanderthalers individuen uit externe groepen ontvoerden en consumeerden.

Uit de analyse van de lichaamsbouw van de vrouwen blijkt dat hun dijbenen en scheenbenen „minder robuust waren dan die van neanderthalers op andere vindplaatsen”. De vrouwelijke slachtoffers waren ook slechts 1,5 meter groot.

Het onderzoek zou volgens de auteurs wijzen op conflicten tussen stammen aan het einde van het middenpaleolithicum, het tijdperk waarin de homo sapiens steeds dominanter werd, ten koste van de neanderthaler.