“Ik was bang dat hij me zou vergeten of dat het dood zou bloeden”

Lieve lezers,

Ik ben inmiddels bijna zeven maanden in Tsjechië en echt, ik was hier zo snel gewend. Na de opnames bleef ik al meteen een week langer. Daarna reden Daniël en ik samen terug naar Nederland, maar toen hij twee weken later weer vertrok, had ik het zo zwaar. 

Ik moest huilen en dat doe ik dus echt nooit om een jongen. Ik stond hem met tranen en tuiten uit te zwaaien en dacht alleen maar: wat nu? Ik had namelijk helemaal niet zoveel vertrouwen in jongens. Ik was bang dat hij me zou vergeten of dat het dood zou bloeden. Dat maakte me verdrietig, want ik was echt heel verliefd op hem.

Vanaf het eerste moment klikte het tussen ons. We hadden zulke goede gesprekken, maar dat is helaas niet uitgezonden en dat vind ik jammer. Ik had een kaartspel met vragen meegenomen en dat hebben we vier keer een uur gespeeld. Onze antwoorden pasten zo bij elkaar en we merkten echt dat we op alle vlakken klikten.

Tekst gaat verder onder het Instagram-bericht.

Afscheid nemen

Door de afstand kon ik niet zomaar langskomen, maar we hadden afgesproken dat ik aan het begin van de zomer terug zou komen. Toen heb ik eigenlijk meteen mijn baan opgezegd, want ik wist al dat ik bij hem wilde blijven. 

Ik woonde nog bij mijn ouders, dus dat scheelde. Mijn horecabaan vond ik echt leuk, met superlieve meiden en een fijne eigenaar, dus het was best lastig om afscheid te nemen. Maar er zaten ook zoveel mooie dingen aan te komen.

Mijn vriendinnen steunen me heel erg, maar bij sommigen is het contact verwaterd en dat is oké. Als je voor langere tijd weggaat, merk je pas wie echt zijn. Mijn ouders en zus waren twee weken geleden nog hier en dat was echt gezellig. Vooral voor mijn ouders was het moeilijk dat ik niet meer thuis woon. We praten elke dag en zien elkaar elke drie maanden.

Brood met kaas

Ik kom uit Amsterdam, waar het altijd druk is. Maar nu ik hier woon, merk ik pas hoe fijn ik de rust vindt. Samen met Daniël zit ik hier helemaal op mijn plek. Onze dagen beginnen vroeg, we werken aan de nieuwe appartementen en ik help mee waar ik kan. Ik zorg dat de jongens koffie en eten hebben en ik kook. 

Onze uitstapjes zijn nu vooral naar de bouwmarkt en de supermarkt, haha. Maar we willen de appartementen gewoon af hebben, want het wordt echt supermooi. Dit weekend gaan we gezellig een weekendje naar Praag, naar de kerstmarkt. Daar heb ik heel veel zin in.

De taal is wel echt een uitdaging. Tsjechisch is zo moeilijk. Als je denkt dat Frans moeilijk is, vergeet het maar. Ze hebben drie soorten ‘r’ die je allemaal anders moet uitspreken. Ik wil het graag leren, maar met de drukte van de B&B kijken we ’s avonds liever naar een serie. 

Verder mis ik niet veel uit Nederland, alleen lekker brood met kaas. Dat is hier gewoon niet. Ik hou van goed zuurdesembrood met een dikke korst en een plak kaas van de markt. Maar ja, hier is geen bakkerij in de buurt.

Tekst gaat verder onder het Instagram-bericht.

Nog nooit een relatie gehad

Het leukste aan samenwonen met Daniël is dat wij alles kunnen doen zonder irritaties. Tijdens het werk werken we gewoon en daarna zijn we weer vriendje en vriendinnetje. We voelen elkaar heel goed aan, ook als één van ons niet lekker in zijn vel zit. 

Ik heb aan niets hoeven wennen. Ik had nog nooit een relatie gehad, dus ik dacht dat ik dat misschien heel lastig zou vinden, maar dat valt dus hartstikke mee. Het enige wat ik moeilijk vind is praten over mijn gevoel, maar Daniël stelt me zo op mijn gemak dat het eigenlijk vanzelf gaat.

Ik kijk uit naar de volgende,

Danique