Bodegraven is een lieflijk dorp in Zuid-Holland. Gelegen aan de Oude Rijn is het vooral bekend van kaas en de elf religieuze gebouwen die er op nog geen twintigduizend inwoners zijn. Ook leuk aan Bodegraven: De Zon, Jongerencentrum met een leuk podium. En het was daar waar aan het begin van de maand onder de noemer Disciples of Blasphemy een heus blackmetalspektakel plaatsvond. Remco Faasen stond namens Zware Metalen vooraan.

Vier bands meldden zich in de plaats waar nog elk jaar de Kaaskoningin wordt gekozen tijdens de Najaarsmarkt, met Razernij dat het spits afbeet. Voor mij de kennismaking met de band en het is een fijne. De heren hebben alleen een demo op de naam staan maar het zit muzikaal al goed in elkaar. Blikvanger is zanger Roy, die een breed arsenaal aan vocale stijlen in huis heeft en met zijn houding een extra lading aan de zwartgallige muziek geeft. Die muziek heeft zijn thuisbasis in de traditionele black metal, waarin Razernij nu een eigen smoel moet gaan ontwikkelen. Maar: dit klinkt leuk!

Helhekser is een volstrekt unieke verschijning in Nederland Blackmetalland. Het heerschap Alco gaat verstopt achter een angstaanjagend doodsmasker en is gehuld in een ruim gewaad waardoor er vanaf de start al een fascinerende verschijning op het podium staat. Vorig jaar verscheen met Dead Moon Hollow een debuutalbum vol atmosferische black metal, afgewisseld met lange ambientstukken en ik heb mezelf écht een paar keer voorgenomen het ding te reviewen maar het duurt ruim vijfenhalf uur! Alleen undergroundlabel Zwaertgevegt was zo gek er een fysieke release van te maken, verdeeld over vier tapes.

Nu dus mijn kennismaking met Helhekser op een podium. Een podium waar het geluid niet al te best was bij Razernij en bij de heer Alco is het helemaal beroerd. Zonde, want het verbreekt de trance waarin de toeschouwers al snel worden gebracht. Helhekser trekt zich er niets van aan en speelt de uiteraard minimalistische (want: 1 man die ook nog eens de bas beroert) black metal op hoog tempo door. De keelklanken die daarbij worden uitgestort maken indruk.

Muzikaal is er natuurlijk weinig variatie te ontdekken (één man, ik zeg het nog maar eens) maar dat stoort geen moment. Er gaat gewoon een enorme aantrekkingskracht uit van deze eenpersoonsband, deze Nikkelen Nelis uit de hel die niet helemaal pas is komen kijken. Alco was in de jaren ’90 al actief in dit wereldje en daarom is het niet zo verrassend dat hij precies op de juiste momenten een uithaal moet plaatsen om de aandacht vast te houden. Maar fascinerend blijft het.

De derde kennismaking die ik deze avond heb is die met GogmaGore. De wierrook zit in alle hoeken en gaten van De Zon als dit zestal elke vierkante centimeter van het podium bezet. Als er ergens geen bandlid staat gepositioneerd, dan wordt de ruimte wel ingenomen door attributen waar ze in alle van de elf religieuze gebouwen in dit dorp een hartverzakking van zouden krijgen. GogmaGore doet het met twee zangers die elkaar met angstaanjagend geschreeuw opjutten. Gelukkig voor Cerberus en Narzug past het spel van hun collega’s daar volledig bij. Het is fel en vol vuur en de muzikale basis van deze band is bijzonder solide.

Natuurlijk gaat de aandacht vooral uit naar de twee brulboeien maar buiten dat heeft het publiek niets te klagen met nummers als Gore Whore Slut, Worship Antihumankind en Moloch. Voor de toekomst mag er nog wel eens gekeken worden naar een iets andere opbouw van de nummers want het is nu nog iets te vaak dreigend beginnen om daarna tot een uitbarsting te komen, maar dat zijn zorgen voor morgen. Nu is het vooral genieten van een nog jonge band die zich al zo professioneel opstelt en mijn zwartgeblakerd kil hart van enige vreugde voorziet.

Het is moeilijk niet te hard van stapel te lopen bij een band die ‘nog maar’ in De Zon in Bodegraven staat, maar ik sta hier toch echt met meer dan bovenmatige belangstelling naar te kijken. GogmaGore maakt namelijk prima black metal. Black metal zoals black metal hoort te klinken. Woest, agressief, boosaardig. En die Tsjuder-vibes die ik door de muziek heen hoor zijn meer dan welkom.

Gek genoeg is headliner Misanthropia de enige band vanavond waar ik geen kennismaking mee zou hebben maar juist die moet ik missen. Omstandigheden, niets aan te doen. Volgens de overlevering sloten de ervaren heren de avond in stijl af, u moet het nu doen met een concertverslag uit de oude doos.

Datum en locatie

1 november 2025, De Zon, Bodegraven

Link: