“De beslissingen waar die mensen zo boos over zijn, zijn gewoon in Hilversum genomen, niet in Den Haag”
Stel je voor dat je de app van je bank opent en er een mededeling verschijnt: ‘Marloes en ik worden ontslagen terwijl het bestuur vanmiddag nog in een sterrentent is gaan lunchen.’ We zouden het raar en ook wat ongepast vinden. Toch is dat wat de publieke omroep al de hele week doet.
De komende jaren wordt op heel veel plekken de broekriem aangehaald om de oplopende kosten van zorg en defensie te kunnen betalen. En dus óók bij de NPO.
Dat programma’s als Studio Voetbal, Kassa en Draadstaal de komende jaren van de buis verdwijnen, is pijnlijk voor de makers. Het is hun goed recht om hun verontwaardiging te uiten.
Maar wat wil je dan? Dat we aan een jongere met zware psychische problemen gaan uitleggen dat de behandeling nog even zal moeten wachten, omdat Jurre Geluk en Sahil Amar Aïssa zo graag door willen met Proefkonijnen?
Desondanks is het op televisie al de hele week code rood. Als je niet beter zou weten, zou je gaan denken dat de bezuinigingen op de NPO een sabotage-actie zijn van rancuneuze rechtse politici.
Oh oh oh, waarom moet uitgerekend cultuur het ontgelden? En hoezo is er wél geld voor extra afleveringen Heel Holland Bakt, klinkt het al dagen.
Maar de beslissingen waar die mensen zo boos over zijn, zijn gewoon in Hilversum genomen, niet in Den Haag. De NPO zélf kiest voor minder cultuur en voor het uitbouwen van NPO Start. De NPO zélf neemt afscheid van First Dates.
Daar mag je als makers best boos over zijn, maar richt je woede dan op de juiste personen: op de eigen bazen die er – afgaande op de verbolgen reacties van de makers – blijkbaar echt helemaal niets van kunnen.
Toch was Even Tot Hier zaterdagavond een lange aanklacht tegen de politiek. Juist van hen, wier basishouding is dat zij weten hoe het echt zit, mag je verwachten dat ze dat heus wel weten.
Dat ze ervoor kozen om de waarheid zaterdagavond te verdraaien, kan op twee dingen duiden: of ze zijn te laf om hun eigen bazen aan te spreken, of ze denken dat hun eigen publiek te dom is om door deze opzichtige propaganda heen te prikken. Ik weet eerlijk gezegd niet eens wat ik erger vind.
In de tussentijd werd deze week aangekondigd dat liefst 5000 medewerkers van ABN Amro hun baan zullen verliezen. Ook deze medewerkers en hun families worden in onzekerheid gestort. Toch rennen ze niet rond als verwende kleuters.
Ik zou hier nog een snedige uitsmijter kunnen formuleren. Maar volgens mij is mijn punt ook zo wel duidelijk.