“Het was heel feestelijk”, vertelt Fonteyne daags na de uitreiking. “En voor ons is het bijzonder fijn om uit zo’n mooie selectie aan projecten gekozen te worden.”

Het bekroonde gebouw staat op een terrein met geschiedenis. Het Rauterpark was ooit de tuin van de villa van de fabrieksdirecteur van de nabijgelegen fabriek. Die villa verdween decennia geleden, maar noAarchitecten besloot het oorspronkelijke idee opnieuw te interpreteren.

“We hebben eigenlijk een soort villa teruggebouwde, legt Fonteyne uit. “Maar dit keer voor iedereen. Op dezelfde plek en in dezelfde schaal. Zodra het paviljoen er stond, voelde je dat het park weer klopte.”

Het resultaat is een compact, helder paviljoen met twee niveaus. Beneden is er een café en polyvalente ruimte waar muziek, dans en ontmoetingen centraal staan. Boven, onder een tentvormig dak, bevindt zich een ruime zaal voor activiteiten als boksen, tango en andere buurtinitiatieven. Grote ramen en luiken maken het gebouw letterlijk en figuurlijk open: het leven van het park stroomt naar binnen, en omgekeerd.

Moeilijke context, hoopvol gebaar

Het paviljoen kreeg eerder dit jaar aandacht toen de uitbater er de brui aan gaf na problemen met drugshandel in de omgeving. Toch gelooft Fonteyn in de kracht van architectuur om buurtleven te ondersteunen.

Tijdens het bezoek van de internationale jury gebeurde iets bijzonders, vertelt ze. “Door alle luiken en ramen opnieuw open te zetten, kwamen jongeren uit het park en oudere buurtbewoners langs. Zelfs de voormalige uitbater en de parkwachter waren er, en even later ook de politie. Iedereen voelde zich misbegrepen: jongeren die als dealers werden geframed, de uitbater die er alleen voor stond. Maar er ontstond een echt gesprek.”

Met het prijzengeld wil noAarchitecten nu een buurtfeest organiseren in het Rauterpark. “We hopen dat dat een nieuw begin kan zijn, of op zijn minst een bijdrage daaraan.”

Kanal: een nieuw publiek interieur

NoAarchitecten werkt intussen ook aan heel wat grotere projecten, waaronder Kanal, het toekomstige cultuur- en museumcomplex langs het kanaal. Ook dat project viel al in de prijzen.

“Kanal wordt een heel open plek die de buurt naar binnen trekt”, zegt Fonteyn. “Mensen denken snel dat het een museum van 40.000 m² wordt, maar een belangrijk deel is publieke ruimte onder een dak, een soort overdekt park.” De opening is gepland binnen een jaar.

De bekroning van het paviljoen in het Rauterpark bevestigt het engagement van No Architecten om met zowel grote als kleine ingrepen bruggen te bouwen tussen ruimtes en mensen. Fonteyn besluit: “Het is bouwen aan de toekomst, of dat nu in Kanal is of in een park in Anderlecht.”