Van 13 tot en met 31 december toont Melkweg Expo ‘De Kracht van Volendam – 25 jaar later’. De expositie vormt het laatste hoofdstuk van het fotografieproject van Suzan van de Roemer. Een verhaal over herinnering en veerkracht, over kwetsbaarheid en de kracht van tijd.
Suzan van de Roemer: “In 2004 en 2011 fotografeerde ik een aantal van de overlevenden van de Volendamse nieuwjaarsbrand in café ’t Hemeltje. Samen, en we noemden het ‘De kracht van Volendam’. Nu, 25 jaar later, volgt het laatste hoofdstuk wat vanaf 12 december te zien in de Melkweg Expo in Amsterdam. Kortom, lees verder en laat je raken, zodat we dit verhaal samen kunnen afronden.”
Wegens de feestdagen is de expositie gesloten op 24, 25, en 26 december en op 1 januari.
Suzan van de Roemer – fotograaf
Lou, Nick, Melanie, Marga, Eline, John, Bob en Willie
Een terugblik
De tentoonstelling De Kracht van Volendam was te zien in Galerie De Melkweg in 2004 en 2011. Daarnaast reisde de expositie langs diverse locaties, galeries en musea door heel Nederland. Ook internationaal kreeg het project aandacht: onder de titel The Power of Resilience was het te zien in Londen, en als onderdeel van een groepstentoonstelling in New York. In 2011 werd bij Schilt Publishing een boek over de tentoonstelling gepubliceerd, in zowel het Nederlands als het Engels. Hierdoor werd De Kracht van Volendam niet alleen nationaal, maar ook internationaal vereeuwigd.
Drie jaar na de brand
“Drie jaar na de cafébrand maakte ik mijn eerste tentoonstelling waarin ik overlevenden portretteerde – zij het met zichtbare en onzichtbare littekens. Mijn werk liet zien hoe de ramp hen tekende, zowel van buiten als van binnen. Drie jaar na de brand kwamen de overlevenden steeds meer in de realiteit, geconfronteerd met wat was gebeurd. Maar juist in die worsteling werd een diepe innerlijke kracht zichtbaar, een kracht die hen hielp om door te gaan, ondanks alles. Daarom was drie jaar na de brand het juiste moment voor de eerste tentoonstelling – een moment waarop de innerlijke kracht zichtbaar werd en hun verhaal verteld mocht worden.”
10 jaar later
“Jaren later volgde een nieuwe serie. De overlevenden waren volwassen geworden, met nieuwe toekomsten, maar altijd met de herinnering aan die nacht. Tien jaar na de brand was het nog steeds een zoektocht naar een manier van leven, naar het ontdekken, herontdekking en uitdagingen aan gaan van henzelf. Zoals Lou Snoek zei: ‘Een lichaam is tot veel in staat.’ Deze tentoonstelling ging niet zozeer over verlies, maar vooral over kracht, verbondenheid en hoe deze Volendammers, ondanks alles, doorgaan”.
25 jaar na de brand
“Nu, 25 jaar later, keren we terug naar 8 van deze getroffenen, in het jaar waarin de ramp tijdens de komende jaarwisseling precies 25 jaar geleden is. Dit project onderzoekt niet alleen hoe zij hun leven hebben opgebouwd, maar ook hoe de tijd hen heeft gevormd. Het leven na de cafébrand is doorgegaan en het leven na de ramp is inmiddels langer dan het leven daarvoor. Fysiek ongemak wordt niet langer als ongemak bestempeld, de volgende generatie is geboren, en de tijd heeft zijn werk gedaan. Nog één keer treden de Volendammers naar buiten om hun verhaal te delen – en dan is het klaar. De cirkel is rond. De vraag blijft: Hoe is het leven nu, wie zijn ze geworden?”