Avontuur
Anaconda. Regie: Tom Gormican. Met: Jack Black, Paul Rudd, Thandiwe Newton, Steve Zahn, Selton Mello. Lengte: 99 minuten.
In de categorie ‘midlifecrisis voor mannen’ is naar het Amazonegebied afreizen om een remake te maken van de klassieke slangenfilm Anaconda meteen goed voor bonuspunten. Gekker kan vast, vergezochter ook. Maar als premisse voor een nieuwe Anaconda roept het zowel een gniffel als een opgetrokken wenkbrauw op.
Want eerlijk is eerlijk. De avonturenfilm uit 1997 over een filmcrew op zoek naar een monsterslang was supervermakelijk. Vooral door acteurs Jennifer Lopez, Ice Cube, Owen Wilson en Jon Voigt. En door de megawurgslang die eerst zijn prooi verstrikt en verstikt, dan opslokt en weer uitbraakt om het hele riedeltje nog een keer te herhalen. Het resultaat was een best enge mix van animatie, animatronics en echte slangen. Maar zelfs in de categorie B-films was het toch een B-minnetje.
Nostalgie werkt echter anders. Wat een monster was die slang! En wat een schurk die Voigt! Bovendien is regisseur Tom Gormican (1980) niet zomaar iemand die je ideeënarmoede kunt verwijten. Hij brak in 2022 door met The Unbearable Weight of Massive Talent, een parodie op én met acteur Nicolas Cage (die er lak aan heeft dat hij in het echte leven ook soms een parodie op zichzelf is geworden). Het epitheton meta-filmer is voor Gormican niet genoeg. Hij is meta-meta.
Jack Black in ‘Anaconda’.
Foto SONY PICTURES ENTERTAINMENT INC.
Zoom in
Dat blijkt ook wel weer uit zijn Anaconda. Hoeveel dubbele bodems er precies inzitten is spoilermateriaal. Maar dat hij een vriendengroep samenstelde die er ooit van droomde hun eigen Anaconda te maken, is al overal breeduit in de reclamecampagnes uitgemeten. Aangevoerd door jeugdvrienden gespeeld door Jack Black (in het dagelijkse leven in de film regisseur van bruiloftsvideo’s) en Paul Rudd (dokter nummer 3 in ziekenhuisseries) besluiten ze hun dromen waar te maken en en passant hun ingedutte levens te rebooten.
Natuurlijk gaat alles mis. Zodat een van hen op een gegeven moment opmerkt: ,,We gingen hier naartoe om een spirituele hervertelling van Anaconda te maken en nou zitten we er middenin.” Het is voor de toeschouwer alleen vaak niet helemaal duidelijk waar die zelf middenin zit: in de film, in de film van de midlifers, of in de film van bijna mildifer Gormican die maar geen genoeg kan krijgen van zijn eigen binnenpretjes. Hoeveel gastoptreden van de oorspronkelijke cast kan ik regelen, hoe vaak kan ik mijn acteurs laten uitkotsen door een gigaslang? Met Jack Black in de cast moet dat geen probleem zijn. Die is voor alles in. En net als Nic Cage hard op weg ook een parodie op zichzelf te worden. En toch moest ik lachen.
Geef cadeau
Deel
Mail de redactie
De journalistieke principes van NRC