ANPErben en Joep Wennemars na de wereldtitel van Joep op de 1.000 meter

NOS Schaatsen•vandaag, 06:06

  • Sander Maassen van den Brink

    redacteur NOS Sport

  • Sander Maassen van den Brink

    redacteur NOS Sport

Zo vader, zo zoon? Dat gezegde kan vandaag zomaar opgaan als we het hebben over Erben en Joep Wennemars. Waar vader Erben drie keer uitkwam op de Olympische Spelen is het nu aan zijn zoon om zich op de 1.000 meter te kwalificeren voor het grootste mondiale sporttoernooi.

Je zou zeggen dat de zenuwen in aanloop naar die afstand door het lijf gieren van Wennemars senior en junior, maar dat is niet de realiteit, zo zeggen ze in ieder geval.

“De Olympische Spelen? Ik vind het echt behoorlijk uit verhouding hoe groot die wedstrijd wordt gemaakt ten opzichte van een WK. Het is echt commercieel”, zegt de 23-jarige wereldkampioen op de 1.000 meter na zijn eerste afstand op het olympisch kwalificatietoernooi (OKT).

Vader juichend op tribune

De 500 meter was die eerste afstand. Na twee omlopen stond er zaterdag voor Wennemars een tijd van 34,48 op de borden. Zo snel was hij nog nooit in Thialf en het betekende een derde tijd en alvast een plek in de matrix. Het zorgde er ook voor dat vader Erben na de finish eerst klappend en vervolgens met twee armen juichend in de lucht op de tribune stond.

Maar de jonge Wennemars is er nog niet. De derde plek op de 500 meter staat laag in de matrix en dus moet hij op de 1.000 meter vol aan de bak voor kwalificatie. Kwalificeert hij zich daar, dan is het ook waarschijnlijk dat hij de 500 meter rijdt in Milaan.

“Ik ben hier dan ook om me te plaatsen. Het zou hartstikke mooi zijn als ik mijn vader daarmee nadoe, maar daar ligt mijn focus niet. Ik moet een goede rit rijden en het gaat spannend genoeg worden, want er zijn heel veel goede schaatsers. Zo’n goede 500 meter geeft dan wel een fijne bevestiging.”

‘Spelen geen thema thuis’

Als je vader drie keer aan de Spelen meedoet en de eerste keer valt, de tweede keer “niet levert”, zoals Erben dat zelf zegt, en de derde keer met twee bronzen medailles naar huis komt (behaald in Turijn in 2006) dan moet er toch zat over de Spelen besproken zijn aan de eettafel de afgelopen jaren, zou je zeggen. Maar niets is minder waar, vertelt Erben.

“Het was geen gespreksthema bij ons thuis. Wereldkampioen worden is een groter thema bij ons.”

NOS/Sander Maassen van den BrinkJoep Wennemars in de mixed zone na zijn race op de 500 meter

Maar toch, het zou vader Wennemars trots maken als zijn 23-jarige zoon in februari mag starten in Milaan. “Ik hoop namelijk dat het goed gaat met mijn kind, dat wil iedere ouder. Het is weer een stapje hoger in zijn carrière.”

Ondanks Erbens eigen ervaringen, zal hij zijn zoon niet kunnen helpen om dat olympische ticket te bewerkstelligen, denkt de voormalig schaatser. “Mijn ervaringen zijn namelijk van heel lang geleden en als ik daarover praat, dan ga ik dingen invullen voor hem en dat is gevaarlijk. De situatie is nu totaal anders.”

Geen invloed van Erben

Vader Wennemars vindt dat Joep vooral uit zijn eigen ‘gereedschapskist’ moet putten. “Hij moet de attributen pakken die hij nodig heeft. Ik kan niet aangeven of hij nu een schaar, tang of een hamer moet pakken. Misschien heeft hij de hamer wel helemaal niet nodig. Je moet het als vader loslaten. Het gaat om de klok en die liegt niet. Ik heb daar totaal geen invloed op.”

NOS/Sander Maassen van den BrinkErben Wennemars in zijn rol al analyticus voor de NOS

En dat loslaten gaat ook makkelijker als je het volste vertrouwen in je zoon hebt. “Ik heb nu ook helemaal geen zenuwen. Joep is fit en gezond en als vader hoop je gewoon dat hij de beste versie van zichzelf kan laten zien als het erom gaat. Er is niks wat hem tegenhoudt en het is nu aan hem.”

‘Mijn vader heeft nooit iets gewonnen op de Spelen’

En mocht het onverhoopt niet lukken om kwalificatie af te dwingen, dan is dat vooral balen voor Joep zelf.

“Natuurlijk gun ik mijn zoon het beste, maar het gaat uiteindelijk om onvoorwaardelijke liefde. Of hij het nu wel of niet haalt, hij blijft nog altijd welkom thuis. En daarnaast heb ik hem altijd meegegeven dat het leven van een topsporter een aaneenschakeling van teleurstellingen is met af en toe een hoogtepunt. En als verliezen geen pijn doet, ben je het winnen niet waard. Het hoort allemaal bij het spel.”

Maar de bedoeling van Joep is dat de Spelen van 2026 een gespreksonderwerp aan tafel gaan worden. “De Spelen zijn namelijk vooral een ding thuis als ik wel iets win. Mijn vader heeft namelijk nog nooit iets (goud, red.) gewonnen op de Spelen, dat is dus zeker wel een onderwerp.”

NOS