Claudia de Breij heeft een pittig jaar achter de rug, want ze is in maart vijftig jaar geworden en dat heeft op geestelijk niveau heel wat met haar gedaan. Hoe blikt ze terug op haar leven? “Ik was nooit een lekker wijf.”
Door onze entertainmentredactie
© RTL
Het was aan het begin van het jaar groot feest in de huiskamer van Claudia de Breij, want ze heeft de 50 jaar aangetikt. Een mooie mijlpaal, maar zelf werd de cabaretière daar niet echt vrolijk van. Sterker nog: ze heeft op geestelijk en emotioneel vlak erg veel last gehad van die verjaardag. Het besef dat ze ruim over de helft is, heeft er toch wel ingehakt.
Claudia worstelt
Claudia dacht aanvankelijk dat die praatjes over 50 worden allemaal onzin waren, maar nu weet ze maar al te goed waar dat over gaat. “Dat was best een ding, ja. Mijn vrouw Jessica is twee jaar ouder dan ik, en zij had toen ze vijftig werd ook even die worsteling, omdat er heel veel is wat niet meer voor het eerst gaat gebeuren”, zegt ze in De Telegraaf.
Ze vervolgt: “Ik kon daar toen heel rationeel op reageren: ’Dat komt omdat er minder voor je ligt, maar kijk naast en achter je, daar zie je alle mensen met wie je in de loop der jaren iets hebt opgebouwd.”
Kutgevoel
En toen moest Claudia er zelf aan geloven. “Ja, toen werd ik zelf vijftig en moest ik ook even door dat kutgevoel heen. Je moet onder ogen zien dat jong zijn echt voorbij is. Daar moet je echt afscheid van nemen, en dat is niet leuk.”
Ze vervolgt: “Maar ik raad iedereen die vijftig wordt aan om dat, als het kan, heel groots te vieren. Dat heb ik ook gedaan en dan zie je wat voor een geluk je hebt. En wat voor leuke mensen je om je heen hebt. En uiteindelijk blijkt vijftig hartstikke leuk te zijn.”
Lekker wijf
Het helpt wel dat ze nooit een ‘lekker wijf’ is geweest, vervolgt Claudia. “Ik merk dat ik op deze leeftijd veel meer kan doen wat ik écht belangrijk vind. En dat ik me minder aantrek van wat andere mensen over me denken. Ja, je lichaam verandert, maar ik vind het ook wel weer grappig om te zien wat het nu dan weer wordt.”
“Het scheelt misschien dat ik toen ik jong was nooit ben neergezet als het lekkere, jonge wijf. Ik moest het altijd hebben van wat ik bedacht, van mijn grappen en mijn liedjes.”
‘Zo erg!’
Claudia denkt dat dat een schrale troost is voor minder aantrekkelijke mensen. “Mensen dachten niet: daar komt Claudia met haar grote tieten.”
“Ik heb wel vriendinnen die zeggen: ’Ik vind het zo erg dat ze op straat niet meer voor me omkijken.’ Ik heb daar geen last van, want voor mijn gevoel ben ik nooit die persoon geweest.”