Tegenwoordig worden we overweldigd met sportromantiek. Vooral de F1 en ijshockey blijken het goed te doen onder boekenliefhebbers. Bestselller auteur Lynn Painter geeft dit genre ook een kans in een lachwekkend en hartverwarmend verhaal over twee jeugdliefdes die na een paar jaar van stilte herenigen in het gezellige stadje Southview, Minnesota.
Painter maakte haar debut met Better Than the Movies. Met popcultuur referenties en bijpassende playlists schrijft ze later andere bestsellers zoals The Do-Over, Betting on You, Mr. Wrong Number, The Love Wager, en Nothing Like the Movies. Kunnen we Fake Skating ook aan het lijstje toevoegen of is het een gemist doelpunt in Painter’s literaire carrière?
Waar gaat Fake Skating over?
Fake Skating volgt het verhaal van Dani en Alec, die als kinderen onafscheidelijk waren. Elke zomer brachten ze samen door, en de rest van het jaar verstuurde ze wekelijks ansichtkaarten—totdat dat op een dag stopte. Door Dani’s vaders werk bij het leger moest ze verhuizen, en langzaam verwaterde hun band. Vijf jaar later keert Dani, na de scheiding van haar ouders, met haar moeder terug naar Southview: een klein, hockeygek stadje waar haar moeder is opgegroeid en waar Alec inmiddels is uitgegroeid tot de lokale ijshockeyheld.
Wat ooit een nerdy gamer jongen was, is nu een populaire, gespierde atleet. En Dani? Die wildebras van vroeger is veranderd in een introverte, hardwerkende scholier die alles op alles zet om toegelaten te worden tot Harvard. Wanneer de twee elkaar op een pijnlijk moment onverwacht weer tegen het lijf lopen, besluiten ze een neprelatie aan te gaan om hun reputaties te redden. Maar al snel is het de vraag: wat is er eigenlijk nep aan de gevoelens die nooit helemaal verdwenen zijn?
Levendige personages
Lynn Painter beschrijft haar personages levendig in het hele boek. Hun geuren, de kleur van hun haar, hun kleine eigenaardigheden en kleine gebaren. Dat doet ze prachtig, waardoor de lezer een goed beeld kunnen creëren van de personages. Terwijl Dani en Alec de hoofdrol spelen, spelen de bijpersonages (de ouders, vrienden, volwassenen, buren, opa Mick, enz.) een sleutelrol in hun relatie en (persoonlijke) ontwikkeling. Maar eerst onze tortelduifjes:
Dani
Dani is imperfect, angstig, herkenbaar en humoristisch. Ze is niet de typische ‘ik ben niet zoals de andere meisjes’. Hoewel ze wel focust op Harvard, is ze niet zo’n nerd of introvert meisje. Onder haar angsten en onzekerheden is ze grappig, ongemakkelijk en wanhopig op zoek naar de liefde van haar vader. Dit maakt dat je sympathie voelt, maar haar ook een klap wilt geven, omdat haar vader gewoon een eikel is. Je wilt haar bij haar schouders pakken en door elkaar schudden, zodat ze ziet dat haar vader het niet waard is.
Tegelijk maakt dit haar zo herkenbaar. Een dochter dat niets liever wil dan de acceptatie en liefde van haar afstandelijke vader. Ondanks dat ze zeer tegen haar eerste schooldag opkijkt, is het enige waarnaar ze uitkijkt om Alec te zien. Maar goed, mensen veranderen en zo ook haar kleine nerdy jeugdvriend. Toch?
Alec
Van game-nerd tot hockey-atleet, Alec is nu flirterig en de typische ‘jock’ van de school. Maar zoals de meeste book boyfriends van Lynn Painter, is Alec niet al te overmoedig en heeft ook geen helden complex. Het is hartverwarmend om te zien hoe beschermend hij over Dani is, maar hij vindt het ook heel leuk om haar te plagen. Het klinkt misschien irritant, maar des te meer je te weten komt over hun vriendschap, des te meer je begrijpt dat het plagen juist irritant vriendelijk is. Zo zie je maar weer dat vriendschap een sterke basis kan vormen voor een krachtige relatie.
Bijpersonages die impact hebben
Het lijkt alsof Lynn Painter steeds beter vrienden en familie in het verhaal intrigeert. In tegenstelling tot haar eerste boek dat zich voornamelijk focust op de twee hoofdpersonages, krijgen haar bijpersonages steeds meer een belangrijke rol in het verhaal op zich. Niet alleen ondersteunen ze het stel van het boek, maar ze dragen ook bij aan de algehele ontwikkeling van het verhaal en hebben hun eigen diepgang. Hoewel ik nog niet zal zeggen dat ze geschikt zijn voor een novelle, lijkt het erop dat Painter ze meer autonoom schrijft. Zoals opa Mick, Cassie en Dani’s ouders.
Opa Mick is een alleenstaande grumpy oude man met een ijshockey verleden. Hij speelt een belangrijke rol in Dani’s connectie met ijshockey. Hij is een legende volgens Southview, dus Dani is meteen populair wanneer men erachter komt dat zij de kleindochter is van de legendarische Mick. Zoals je typische tiener, wilt Dani zo min mogelijk te maken hebben met ijhockey. Ze wil niet al te veel wennen aan de gemeenschap, maar een paar klasgenoten maken haar dit moeilijk. Dani’s nieuwe vrienden zijn open en vriendelijk. Ondanks hun mooie band samen, hadden deze wat vaker mogen voorkomen om de vriendschap nog wat sterker neer te zetten. Het boek doet het goed qua algehele dynamiek, maar het had nog leuker geweest als Alex en Dani’s vrienden meer momenten met elkaar hadden.
Voorspelbare thema’s en tropes
Nepdaten, miscommunicatie en jeugdvrienden-naar-rivalen-naar-geliefden. Het is zeer voorspelbaar, desondanks zorgt dit er ook voor dat het makkelijk en snel weg te lezen is. Zoals in veel boeken met jeugdromantiek behandelt Fake Skating ook de problemen van tieners. Denk aan grote levensvragen als: Wat wil ik na mijn afstuderen? Wat is mijn ware identiteit? Wie wil ik zijn versus Wat wordt er van me verwacht?
Ik vond het sterk hoe Painter deze vragen verwerkte in een lieve romantische komedie. Grote vragen verwikkeld in luchtige humor.
Fake Skating speelt zich in een sfeervolle omgeving af
Het kleine stadje voelde ook heel dorps en echt als een gemeenschap. Hoewel de temperatuur ijskoud is, hangt er een warme sfeer. Het enthousiasme voor hockey was op een goede manier aanstekelijk. Lynn Painter heeft hiervoor grondig onderzoek gedaan. Ze reisde vanuit haar eigen Omaha naar Minnesota om de hockeycultuur te ervaren. Hierdoor realiseerde ze zich dat haar verhaal niet zo zeer ging over de oppervlakkige ‘hockey speler en voormalig jeugdliefde vinden elkaar terug’ en meer over ‘gevonden familie’ en ‘het vinden van je plaats in de wereld’. Maar goed, het is en blijft een romcom. Daarbij kunnen we nepdaten en wat high school rivaliteit niet missen.
Fake Skating is een voorspelbare romcom met een frisse draai
Met Fake Skating laat Lynn Painter opnieuw zien waarom ze zo geliefd is binnen het romcom-genre. Hoewel het verhaal wat voorspelbare elementen bevat, weet ze er een frisse draai aan te geven door oprechte emoties, herkenbare tienerproblemen en levendige personages te combineren. De dynamiek tussen Dani en Alec is charmant, grappig en soms frustrerend op de best mogelijke manier, terwijl het ijshockeygekke stadje Southview als warme, winterse achtergrond dient.
Wat Fake Skating onderscheidt, is dat het meer is dan alleen een luchtige romcom. Onder de humor en romantiek schuilt een verhaal over identiteit, familie, verwachtingen en het vinden van je plek in een wereld. Het is geen perfect doelpunt, maar mag zeker aan het lijstje van Painter’s hits worden toegevoegd.
Fake Skating
Goed
- Levendige personages
- Herkenbare thematiek
- Diepgang onder romcom
- Vlotte schrijfstijl
Niet zo
- Voorspelbaar plot
- Beperkte uitwerking vriendschappen
- Stereotiepische elementen
- Gemiste kans op verdieping